Het regerend onbenul heeft naar nu blijkt €200 miljard ingeboekt voor voor goede bedoelingen! Kan niet fout zijn, toch?!?

Het kabinet komt met een bijzonder ambitieus plan, maar niemand heeft nog een begin van een idee hoe het gaat uitpakken. Desalniettemin gaat men er gewoon aan beginnen. Bestuurlijk Nederland in de 21e eeuw in optima forma.

Waarom ik er vooral zo boos over ben? Omdat wat men nu als haalbaar bestempelt, reeds van God (en de realiteit) los is:

Er is ook goed nieuws. Als alle plannen beter uitgewerkt worden, is het volgens de rekenmeesters van het kabinet in theorie wel mogelijk om de CO₂-uitstoot in 2030 gehalveerd te hebben. De coalitiepartijen hebben in het regeerakkoord afgesproken dat de CO₂-uitstoot in 2030 met 49 procent gedaald moet zijn ten opzichte van 1990.

Die CO₂ zal mogelijk met een paar procent dalen, maar halveren? Nooit eerder haalden pogingen van een veel minder ambitieus niveau zelfs maar de helft van de doelstellingen, en door de doelstellingen te verdubbelen (of veel meer, zoals in dit geval) maak je je kansen op succes echt niet beter. Mogelijk krijg je een volkomen hysterische overheid die meer zal letten op de hoeveelheid koolzuur in een blikje bier, dan op wie het wil stelen. Op die weg zijn we sowieso al een eindje gevorderd.

CO₂
En dat gaat er dan allemaal vanuit dat we een probleem hebben met CO₂. Wellicht met de CO₂-uitstoot omdat daar zo veel meer bij wordt uitgestoten, maar door je te concentreren op CO₂ krijg je werkelijk bespottelijke effecten – zoals regeringen die het gas elders in de wereld ondergronds willen gaan opslaan. Dat is niet van God los, maar eenvoudig totaal zwakzinnig, aangezien CO₂ het probleem niet is, en planten er zelfs goed van gaan groeien. CO₂ is namelijk wat planten eten, het énige zelfs.

Industrie en belastingenbeleid?
Maar het gekoer over CO₂ is niet meer dan het begin, een opstapje:

De analyse van de planbureaus maakt duidelijk dat er keuzes gemaakt moeten worden over wijzigingen in de belasting op bijvoorbeeld energie en auto’s. Ook steun aan de industrie moet worden bekeken.
Al die zaken bleken buitengewoon gevoelig tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen, waar met name CDA-leider Buma zijn zorgen uitte over een dreigende revolte tegen kostbare klimaatmaatregelen onder de bevolking. Het is achter de schermen binnen de coalitie een ingewikkelde discussie. Nog niet zeker is daarom of het kabinet komende vrijdag al met een reactie op de analyse komt.

Ah, De industrie moet zich maar ‘aanpassen’, en de burger moet meer betalen. Als maar meer. Waarom Buma daar pas vorige week achter kwam? Omdat hij wel iets van politiek en van onderhandelen begrijpt, maar niet waarover politiek gaat en waarover hij onderhandelde. En de kudde volgt, aanvankelijk altijd, dat is het grootste probleem. Buma begint in te zien dat een opstand tegen dit beleid pas jaren her zal komen, als men nauwelijks nog terug kan – bijvoorbeeld om dat de volledige gas-infrastructuur zal zijn gesloopt.. En dat mensen zich dan zullen herinneren wie .medeverantwoordelijk waren voor dit idiote beleid. Revoluties die uit het niets een regering omver wierpen eindigden gewoonlijk met de hoofden van verantwoordelijke leiders op een piek. Buma lijkt te gaan begrijpen dat hij zich in dat soort territorium heeft begeven.

Het kabinet heeft zich nu vastgelegd op het Voorstel voor hoofdlijnen van een Klimaatakkoord, iets waar het zelf nog nauwelijks invloed op uitgeoefend heeft, getuige deze laatste zin van het NOS-stukje:

Tijdens een debat in de Tweede Kamer moeten de contouren duidelijk worden voor de afronding van het Klimaatakkoord, eind dit jaar. Om ervoor te zorgen dat die onderhandelingen niet eindeloos duren, gaat minister Wiebes van Economische Zaken en Klimaat na het Kamerdebat meer zelf mee-onderhandelen.

Want eigenlijk hebben ze er geen verstand van. Geen bal. Het is hetzelfde als wat ik over Buma schreef: onderhandelen en resultaten die men bereikt zonder te begrijpen waarover men sprak en wat men bereikte. Op zijn best gaan deze mensen straks heronderhandelen, en eindigen we met een last van in totaal €180 miljard en een uitgave volgend jaar van €11 miljard? Ze zijn in staat dat te presenteren als een groot succes, maar het een is al net zo gestoord als het ander.

Medeverantwoordelijken
Dit is als een moeras waarin elke stap je vastgrijpt, en je medeverantwoordelijken je in hun wanhoop mee trekken, verder vooruit. Dat is het proces wat we komende maanden zullen zien. Alle verzet zal door al even hysterische media de kop worden ingedrukt met leugens en bedrog van anderen – want wie snapt wat gaande is wordt niet gehoord, wordt monddood gemaakt of zal bij de MSM worden ontslagen of weggepest.

Intussen zullen diverse politici kraaien wat een voorbeeld voor de wereld Nederland is. Zeker is dat waar; hoe het niet moet. Het klimaatakkoord van dit kabinet is een doodlopende weg dat een dodelijk moeras in leidt, waarvan men zelfs van de eerste meters geen deugdelijke kaart heeft. Maar uitgevoerd moet het worden, want dat is wat men heeft bereikt in ruil voor de al even idiote afschaffing van de dividendbelasting.

Het regerend onbenul hanteert het principe dat beginnen aan goede bedoelingen onder geen beding fout kàn zijn. En voor dat zelotisme betaalt binnenkort iedereen verplicht mee aan de hoofdprijs.