Vooringenomen over roken? – II-
Gisteren was mijn stukje nog niet gepubliceerd of het bericht kwam door dat de zaak was beklonken. Vooringenomen over roken mag je als rechter niet zijn in Nederland als je vindt dat dat de vorm van eigen verantwoordelijkheid kan aannemen. Een pijnlijke constatering.
Ter herinnering. De NOS was er evident blij mee:
Eerder vandaag vroeg Wabeke of hij kon worden vervangen in de zaak. De advocate van de antirooklobby, Bénédicte Ficq, had via een kennis vernomen dat Wabeke zich “neerbuigend” had uitgelaten over de zaak, door te zeggen dat roken een eigen verantwoordelijkheid is. Ficq vroeg hem daarop zich terug te trekken.
Er is echter alle reden hierover nog verder na te denken voor toekomstige zaken. Want waarom trok Wabeke zichzelf terug? Vond hij daadwerkelijk dat zijn woorden geuit in een privégesprek aanleiding voor wraking konden zijn?
Wabeke zegt dat wat er nu in de media over hem wordt geschreven hem “zeer aangrijpt en heeft geïrriteerd”. Hij vreest dat hij niet meer in staat is zonder persoonlijke gevoelens de zaak voor te zitten en niet meer onbevangen over de zaak en de verzoeken kan oordelen.
Wabeke zegt hiermee eigenlijk dat zijn reden om de wraking te accepteren iet is, dat hij in zijn oorspronkelijke gesteldheid ongeschikt was om de rechtbank in deze zaak voor te zitten, maar dat de omstandigheden rond de wraking dat tot gevolg hadden. Dat houdt in dat de manier waarop de wraking werd aangekaart een self-fulling prophesy werd.
Dat is scherp geredeneerd van Wabeke, en bijzonder integer er mee om te gaan zoals hij nu doet. Maar het stelt tegelijkertijd de integriteit van Benedicte Ficq aan de kaak, en die komt er bepaald niet goed af, moreel gezien. Als mevrouw Ficq ook maar een greintje van de integriteit van Wabeke zou bezitten, zou ze deze zaak aan iemand anders moeten overdragen. In niets lijkt het er op dat ze die stap zetten zal, waarmee de morele overwinning volledig op conto van Wabeke komt. Het zou ook een goede zaak zijn als de betreffende deken van de advocatuur Ficq eens onder de loep zou leggen. De wijze waarop ze Wabeke heeft gewraakt is erger dan amoreel: het is onethisch.
Maar voor de meeste juristen is ethiek een onderwerp van een andere planeet. Je komt er maar zelden een tegen die er blijk van geeft dit te overdenken, en daaraan een vervolg geeft. Gelijk krijgen betekent niet dat je gelijk hebt. Maar voor mevrouw Ficq lijkt een ander bon mot over ‘het gelijk’ van toepassing:
Makkelijk om te hebben, moeilijk om te krijgen, onmogelijk om te geven.
Deel 1 vindt u hier.
De eerdere reacties hierboven hebben al alles gezegd wat er over het moreel van Mevr. Ficq. Niets dus want dat heeft ze niet.