Besluiten binnen de EU moeten worden gedragen door zowel Frankrijk als Duitsland wil een oude wijsheid. Maar de versnellingsbak ratelt alarmerend.

Dat de samenwerking tussen Frankrijk en Duitsland vrijwel in het niets is opgelost, was ook het Duitse blad Der Spiegel opgevallen. Het deed deze week verslag van de laatste Eurotop, en maakte een analyse van het zijtoneel der Frans-Duitse as. Een weinig opbeurend relaas, dat overigens heel aardig aansloot bij de voorspelling die ik er vorige week over deed.

Begin deze week kwamen de periodieke cijfers van de Franse economie in de publiciteit. Die waren niet best, en als klap op de vuurpijl kondigde het automobielconcern Peugeot aan 11 miljard euro staatssteun te zullen vragen. In ruil daarvoor heeft president Hollande weliswaar afgedwongen dat 8000 mensen niet – zoals eerst aangekondigd – zullen worden ontslagen, maar een eenvoudige kleine rekensom leert dat elk van deze mensen een miljoen meegeven goedkoper was geweest. En mogelijk nog beter voor de economie ook.

De problemen bij Peugeot waren voor de keurig socialistisch denkende minister van Industrie Arnaud Montebourg aanleiding om in Brussel op hoge toon voor te stellen om extra heffingen op Koreaanse auto`s in te voeren, vanwege `sociale dumping`. Persoonlijk heb ik daar heel andere associaties bij, maar laten we bij het onderwerp blijven. Het antwoord uit Brussel was even pijnlijk als to the point. EU-commissaris van Handel De Gucht deed het af als protectionisme. En dat is nu juist waartegen de EU is ingesteld, zo legde hij nog geduldig uit.

Er waren nog meer pijnlijke elementen in de officiële reactie op het voorstel uit Parijs. De Gucht herinnerde Montebourg er ook aan, dat de EU niet alleen een handelsoverschot van 300 miljard met de rest van de wereld heeft, maar ook dat Frankrijk meer naar Korea exporteert, dan het Koreaanse producten importeert. Eveneens een handelsoverschot dus. Bovendien wordt het merendeel van de Kia`s en Hyundais die in de EU worden verkocht, geproduceerd in Tsjechië en Slowakije, dus binnen de EU. Bovendien worden producten die in de EU worden geassembleerd maar zelden voor meer dan de helft samengesteld uit Europese onderdelen. De moderne economie omspant de hele wereld, al lijkt dat nog niet tot de regering in Parijs te zijn doorgedrongen.

Ondertussen is het gekift tussen Hollande en bondskanselier Merkel hoogst onproductief. Het lijkt er op dat Hollande zich nog steeds in de ontkenningsfase van de economische werkelijkheid bevindt die wordt belichaamt door het Franse socialisme. Erger nog, dat ook zijn ministersploeg en de begeleidende adviseurs zich in dit universum bewegen, angstvallig cijfers die de werkelijkheid vertegenwoordigen vermijdend.

De EU is er de afgelopen decennia eigenlijk aan gewend geraakt, dat er voor het uitzetten van een gezamenlijke koers moet worden gewacht tot Frankrijk en Duitsland het eens geworden zijn. Dit axioma blijkt niet langer werkbaar, nu Merkel en Hollande vooral de grootste moeite hebben elkaar niet in het openbaar te attaqueren. Voor Hollande ligt de oplossing van alle problemen in een gezamenlijke schuldpool van de EU, onverschillig of dit nu transferunie of Eurobonds zal heten. Het is iets waarmee Merkel niet thuis kan komen, eerder nog zal Duitsland de EU verlaten.

De EU gaat er nog steeds vaniut dat beide landen er uiteindelijk uit zullen komen: “Germany and France will come to terms in the end, as they must.” Zou het?

De manier waarop president Hollande in de aanloop naar de vorige Eurotop probeerde Merkel via de Europese pers voor het blok te zetten is geen goed teken. Holland is een amateur, die niet schijnt te willen begrijpen dat politiek op het niveau van regeringsleiders iets anders is dan een nationale clash bij verkiezingen. De kennelijke incompetentie van Hollande gaat de EU nog parten spelen, aangezien het er niet naar uitziet dat de man in staat is de van hem verlangde rol te spelen. Dat Frankrijk onder zijn leiding versneld door haar hoeven zal zakken, is daarbij dan wellicht een zegen voor de Eurocraten in Brussel.

 

 

Eerder verschenen op Dagelijkse Standaard.