Diversiteit, zo zijn mijn opa vroeger, is een prachtig iets. Vooral voor andere mensen, dan. Waarop hij eiste dat mijn oma hem – zoals elke zaterdag – van gekookte kabeljauw voorzag. Ik moest er vandaag weer erg aan denken.

Het schoot door mijn hoofd dankzij een kleine tirade van Don Arturito tegen de Appie H.-dictatuur van wat het bedrijf een ‘gezonde lunch’ noemt (rechts).

Het logische antwoord kwam snel (daaronder). En natuurlijk: als het maar gevarieerd is. Er wordt wat af gediversificeerd in ons land. Zelfs onze eetcultuur is er nu van doordrongen.

Die hele allergenen-etiketteer-waanzin is vanzelfsprekend volkomen kul. Als er analfabeten zijn die er aan lijden, dan weten die dit al echt wel. Zodat ook een extra etiket voor mensen die kunnen lezen niet nodig is, om dezelfde reden. De Appie heeft toch ook geen aparte waarschuwers rondlopen voor analfabeten? Ik zie dat al voor me. Zo ongeveer zou dat gaan:

..uhhh, meneer, u ziet er analfabeet uit, en ik moet u van mijn baas – de heer Heijn – waarschuwen dat als u allergenen niet verdraagt, onze geitenkaassalade…

Oprottuh joh! En oppassen dat je mijn motor niet beschadigt want dan vallen straks die allergenen uit je bakkes!!

En nee, ik rijd geen motor.

Diversiteit is een prachtig streven, maar daarvoor geldt hetzelfde als voor vegetarisme en aanverwante gedachten: hartstikke leuk, heel lofwaardig, maar NIET TIJDENS HET ETEN!! En zeker niet door te gaan snacken bij een goedkope koffieboer met een gezondheidstrauma waarvoor hij ook nog zending bedrijven wil. Bah!