Gezondheid is een manie. Althans, zoals sommige (post)moderne mensen menen er mee om te moeten gaan. Zie nu eens dit berichtje dat ik vorige week voor u knipte:

Natuurlijk wist de NOS er (iets) meer van, Als het gaat om onbenulligheden kun je ze in Hilversum om een boodschap sturen. Ze zijn in staat abrikozen zonder pit voor je op te duikelen ook, wil ik wedden.

Niet dat ik abrikozen wil, maar enfin. Geef mij maar bananen.

De 74-jarige Limburger kocht de pitten in de Erica-winkel op het station van Eindhoven, omdat hij zin had in nootjes. “Ik dacht: laat ik dat eens proberen”, zei hij gisteren tegen RTL. De waarschuwing om er maximaal vijf te eten had de man niet gezien. Hij voelde zich al snel slecht. Toen hij met de trein aankwam in Roermond, belde zijn vrouw 112.

Eens moet je het geprobeerd hebben, zeggen ze vaak bij die gezondheidsidioterie. En nooit weer, zou je er bijna aan toevoegen. Daar zorgt het spul zelf wel voor.

In het ziekenhuis bleek de man een abnormaal lage zuurgraad te hebben. “De internist zei tegen mijn vrouw: hij zou eigenlijk dood moeten zijn.” Later die avond kwam hij erbovenop.

Niet erg gezond inderdaad, maar is dat niet precies wat alle gezondheidswaan nu juist benadrukt? Omdat jij anders bent. U ziet, ik schud de slagzinnen uit mijn mouw waar u bij staat.

Sommige mensen eten de pitjes omdat ze denken dat ze helpen tegen kanker. Wetenschappers benadrukken dat daarvoor geen bewijs is. Het Voedingscentrum noemt het eten van abrikozenpitten niet gezond.

Maar wat het Voedingscentrum gezond vind, dat fluctueert nogal met de jaren. Als ik zou hebben gedaan wat ze me in mijn jonge jaren aanbevolen, zouden ze je nu voor gek verklaren. Gelukkig deed ik dat toen al, en dat doe ik nog steeds. En de adviezen die er omheen worden verstrekt, echt hemeltergend:

De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) bracht al in 2007 na onderzoek een advies uit aan het ministerie van Volksgezondheid. Daarin stond dat op de verpakking van de pitten duidelijk de risico’s moeten worden vermeld.

Terwijl het toch niet ingewikkeld is. Verkoop ze in pakjes van vijf, hang er een extra hoog prijskaartje aan en laat iemand ze benoemen tot superfood. En inderdaad:

Ook mochten de pitten slechts in beperkte hoeveelheden worden verkocht.

Gegarandeerd dat als je er dan dood aan gaat, niemand het in zijn botte hersens zal halen die nootjes de schuld te geven. Want niet alleen is het Voedingscentrum heilig, niets is ongezond als de hoeveelheden maar klein genoeg zijn. Kent u dat verhaal hoe u immuun kunt raken voor arsenicumvergiftiging? Eet alvast smakelijk.