Een van de grootste problemen van de onderhandelingen over Brexit is het ontbreken van regels en afspraken wat te doen indien een lidstaat de EU weer verlaat. De arrogantie dat dat nooit nodig zou zijn wordt nu afgestraft, maar accepteren zal de EU zelf dat niet.

Arbitrage tussen beide partijen zou onder alle omstandigheden de meest wijze weg zijn. Met name over het bedrag dat het UK de EU nog zou moeten betalen is het probleem enorm. Dat de EU het UK nu chanteert klinkt de Eurocraten wellicht in de oren als een terechte straf voor de arrogantie van de Britten, maar s op langere termijn vanzelfsprekend zowel triest als ongezond. Het gedrag van de EU suggereert dat ze er in een ander tijdperk om ten oorlog zou zijn getrokken. En ik bedoel dat letterlijk, en niet ironisch. Dat argument van arbitrage werd eerder deze week in de Britse pers gemaakt, en het is een verstandig punt. Net als met vrijwel alle verstandige adviezen over Brexit kunt u er zeker van zijn kunt dat ook dit niet zal worden opgevolgd.

Deel van het probleem is dat de EU denkt dat het UK eigenlijk niet anders zal kunnen dan toe te geven. Nooit een goede basis om te onderhandelen met een club waarvan je nog steeds boos bent over haar ontrouw. Maar wijsheid bevindt zich in Brussel onderin de fles, en dat is een plek die zelfs Juncker maar niet weet te bereiken.

Hoe ging dat in een grijs verleden? Ook in tijden dat er geen internationale gerechtshoven waren werd er soms om arbitrage gevraagd. Een (beperkt) aantal Europese vorsten stond zelfs bekend om hun wijsheid in dergelijke arbitrages. Maar dat is dus lang geleden.

Een vrijwel identieke opinie als u hier aantreft werd eerder deze week ook geuit door de Italiaanse ex-premier Mario Monti. Nu is Monti ook niet geheel neutraal, want dat Monti beseft dat zijn land o enige termijn de euro zal moeten verlaten moet u maar van me aannemen. Maar hij had wel gelijk toen hij stelde:

Mr Monti said the Brexit bill should not be considered as a punishment for Britain’s decision to leave the Brussels bloc.

Speaking to Bloomberg, Mr Monti said: “What I think confuses the ideas of the British public opinion is probably that what is out there under all the attention is the amount to be paid.

“This may give the public opinion the impression that it is a market negotiation, a dealing about the amount of a penalty that has been inflicted on the UK for having decided to go its own way.

(..)

“So it would have been much more preferable if these sums had come out of a fine calculation, which is going on about how much objectively the UK has to pay then there are the other negotiations, of course, on many other aspects.

“But it’s a pity, I believe. If I were a Brit, I would be a bit offended that there is a price out there.”

Het UK biedt op dit moment £20 miljard. De EU eist £100 miljard. En het lijkt er sterk op dat het uitdraait op een ware vechtscheiding.