De dagelijkse agitprop in het Nederlandse onderwijs waarmee kinderen overspoeld worden verklaard wel waarom er zoveel idioten naar universiteiten komen die daar verontwaardigd constateren dat hen plotsklaps een andere wereld wordt voorgehouden dan hen bekend was van eerdere schooltypen.

Agitprop is tegenwoordig overal voor wie haar zien wil. Dat is niet alleen een minderheid, maar ernstiger is dat grote groepen Nederlanders de grootste moeite hebben die agitprop nog van de realiteit te onderscheiden. Was dat ooit beter? Gek genoeg wel; leven in een verzuilde maatschappij maakte veel mensen bewuster van wat er in andere zuilen werd beweerd, en daardoor weerbaarder.

Helaas dacht de ‘progressieve’ zuil na de jaren zeventig gewonnen te hebben, zodat men het onderwijs sindsdien overspoeld heeft met de uitwassen van hun wereldbeeld. Vanmorgen zag ik er weer een stuitend voorbeeld van langskomen.

Als poging om een ´objectief´ verhaal neer te zetten is dat alleen geslaagd als je dagelijks de NOS volgt. Hetgeen de meeste schoolkinderen ongetwijfeld doen. Maar iedereen begrijpt welke boodschap hier tussen de regels door wordt overgebracht – al kan ik me zelfs voorstellen dat de opstellers dat van zichzelf al lang niet meer beseffen. Toch mag dat geen excuus zijn – hoogstens een bewijs van de volslagen incompetentie in het Nederlandse onderwijs.

Een paar weken geleden zag ik een poll langs flitsen waarin werd gemeld dat meer dan van de Nederlanders geen goed gevoel heeft bij president Trump. Gezien het dagelijkse bombardement dat vanuit zowel de NPO als RTL plaatsvindt is dat nog aan de lage kant, en de beleidsmakers bij de NPO zullen er niet heel gelukkig mee zijn geweest. Desondanks is het heel hoog omdat scores boven de 80% over vrijwel ieder onderwerp vrijwel onmogelijk zijn te realiseren. Het zou leuk zijn eens een onderzoek te doen naar het beeld dat mensen in ons land hebben van kannibalisme. Ik maak me sterk dat circa een kwart het zou bestempelen als een bijzonder cultureel gebruik. Net zozeer veilig als nietszeggend dus.

Twee dingen hierover nog.

Ik herinner me uit mijn eigen schooltijd een verhaal in het boek Nederlands over hoe het toeging in ziekenhuizen in Egypte, waarin werd beschreven dat het in dat land normaal was dat de hele familie rond het bed van de verpleegde kampeerde om toezicht te houden. En dat bij een blindedarmoperatie de verwijderde blinde darm op een zilveren schaaltje moest worden getoond om te bewijzen dat de bij geopereerde inderdaad iets was verwijderd dat de rekening rechtvaardigde.

Zo’n verhaal zul je nu niet meer aantreffen – de gedachte dat leerlingen zouden beseffen dat men in andere culturen anders denkt dan in West-Europa is de moderne docent een gruwel – dat moeten we dus niet hebben.

Het tweede wat ik u graag n herinnering breng, is dat ik tijdens het eerste jaar van mijn geschiedenisstudie te horen kreeg dat het fijn was als wij een goede kennis van de geschiedenis zouden verwerven, maar dat de staf het belangrijker achtte dat wij leerden onderscheid te maken tussen goede en slechte literatuur om ons op te baseren. Die gedachte is in het middelbaar onderwijs verlaten, want de waarheid wordt dagelijks geserveerd door media waarvan we weten dat we ze vertrouwen kunnen. Zo wordt ons steeds weer medegedeeld oor mensen waarvan intussen is vast te staan dat we ze niet meer vertrouwen kunnen, want minstens 80% is volstrekt incompetent.