Praktisch alle problemen waar de wereld in de een en twintigste eeuw mee worstelt zijn te herleiden tot overbevolking op de wereld. Zeven en een half miljard mensen op aarde terwijl twee miljard het maximum is dat op termijn in leven kan worden gehouden.

De vraag hoe we van een vijf en een half miljard overschot af komen blijft publiekelijk onbesproken, omdat die vraag in een humanistisch kader niet te beantwoorden en daarom ook niet te stellen is. Toch staat wel vast dat hoe later de vermindering van de wereldbevolking tot stand komt, hoe groter de catastrofes zullen zijn die er mee gepaard gaan. Wachten we te lang dan kan er een einde komen aan alle leven op aarde.

Wanneer je ethische overwegingen buiten beschouwing laat en alleen kijkt wat het meest efficiënt zou zijn, dan zou je denk ik moeten kiezen voor het in stand houden van de meest welvarende streken op aarde en binnen die welvaartseilanden de bevolkingsgroepen elimineren die daar weinig of geen bijdrage aan leveren.

Dat kan onmogelijk op een individuele basis. Het moet met grote groepen mensen tegelijk gaan, maar het zou wel erg verstandig zijn om daarbij uitzonderingen te maken voor excellente individuen. Die zouden zoveel mogelijk gespaard moeten blijven, ongeacht de regio waar ze vandaan komen of de bevolkingsgroep waartoe ze horen. Alle vormen van excellente mensen: ethisch, vaktechnisch, fysiek, qua intelligentie, bestuurlijke bekwaamheden etc.. Verder moeten we niet alleen rekening houden met de situatie hier en nu, maar ook met de mogelijkheden van verdere groei in welvaart en bekwaamheid. China is bijvoorbeeld nu nog gemiddeld arm, maar groeit harder richting welvaart dan alle andere grote landen.

De Verenigde Staten en daarin weer vooral de kuststreken zijn de welvarendste regio’s in de wereld en daarna Noord West Europa en Japan. Maar binnen die Amerikaanse regio’s zijn de Bantoe getto’s weer niet welvarend en ook niet in ander opzicht excellent. Datzelfde geldt voor nog een aantal andere plaatsen op de wereld. Ook in Zuid Amerika, Europa en in Afrika zelf gelden Bantoe negers verstandelijk als minder begaafd, maar daar staat tegenover dat ze fysiek weer wel bovengemiddeld begaafd zijn en Bantoes excelleren in een aantal kunstvormen, waaronder vooral dans en muziek, maar ook wel in beeldende kunsten.

Waar veel mensen niet bij stil staan is dat de diversiteit van mensen in Afrika veel groter is dan in de rest van de wereld. Afrikaanse volkeren verschillen onderling vaak meer dan Europeanen en Chinezen of dan Indiërs en Patagoniërs. Bij een afname van de wereldbevolking naar een haalbaar niveau zal er zeker rekening mee moeten worden gehouden dat de diversiteit van Afrika behouden moet blijven.

Over de criteria die horen te gelden bij wat behouden moet blijven kunnen we het misschien nog wel eens worden, maar over een methode om van zeven en een half naar twee miljard te komen niet. Zolang de westerse wereld in stand blijft zullen we massale sterfte verhinderen en daarom staat nu eigenlijk al vast dat die westerse wereld niet gaat overleven, niet in zijn bestaande vorm.

---

Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp