Sam van Rooy is auteur van enkele boeken, publicist, medewerker van de Vlaams Belang-studiedienst, woordvoerder van Vlaams Belang Antwerpen. Vlaams Belang is de partij van Filip Dewinter, Tom van Grieken en Gerolf Annemans, waar de zichzelf als ‘net’ beschouwende Belgische partijen niet mee wensen samen te werken. Dit ‘cordon sanitaire‘ bestaat sinds 1989. Vlaams-nationalisme, dat Vlaanderen en Vlaams compromisloos voorop stelt, is in de Belgische politiek een vloek.

B: Bryon Adams
S: Sam van Rooy

B: U bent de eerste opvolger voor het Vlaams Belang in de EU, veel rechts-nationalistische partijen in Europa willen uit de EU, omdat zij voorstander zijn van soevereiniteit. Welke veranderingen willen het Vlaams Belang en u in de EU bewerkstelligen en houd je door deelname het systeem niet in stand, of kan het juist dienen om het systeem van binnenuit te veranderen?
S: IJverend voor een onafhankelijke Vlaamse republiek, zitten wij als Vlaams-nationalisten ook in het federale, Belgische parlement, dat wij uiteraard ook willen afschaffen. Je moet het systeem van binnenuit aanpakken. Wij willen de EU-superstaat-in-wording vervangen door een Europees samenwerkingsverband dat in het teken staat van handel en economische samenwerking, niet van politieke integratie. Niet een centralistische, bureaucratische EU-superstaat met totalitaire neigingen, maar een Europa van vrije, soevereine democratische natiestaten is de toekomst; geen instabiele ‘one size fits none’ EU-eenheidworst en monetaire gevangenis dus, maar een divers en stabiel Europees lappendeken waarin naties hun eigen cultuur en identiteit ten volle kunnen behouden en beleven. In ons Europa-Manifest staat dat omstandig uitgelegd (https://t.co/rGsX6F0enJ)

B: Velen zien de islam als een obstakel voor het behoud van die cultuur en identiteit. In een reportage waarin Belkasem (‘Abu Imran’ van het veroordeelde Sharia4Belgium) en u zaten, werd gezegd dat zo’n 40% van de kinderen in klassen op Belgische scholen moslim zijn, en er in 2030 een sterke toename van het aantal moslims verwacht wordt. Betekent dit dat het secularisme en atheïsme gefaald hebben in het behouden van onze beschaving? In de landen waar het christendom beter behouden is gebleven lijkt de invloed van de islam kleiner.
S: De islamisering is de grootste bedreiging voor onze vrije en vrolijke cultuur en welvarende samenleving. Overal waar de islam heerst, is er veel geweld en ellende en zetten drie a’s de toon: analfabetisme, achterlijkheid en armoede. Nergens waar de islam heerst, in de hoofden van de meerderheid van de burgers en/of via het regime, is er vrijheid, tolerantie en gelijkwaardigheid. De islamitische leer staat haaks op een fatsoenlijke democratische rechtsstaat. In West-Europa zie je buurten en wijken waar via grote groepen of meerderheden van moslims de islam steeds meer heerst en waar je je in Pakistan of Somalië waant in plaats van in West-Europa. Niet-moslims en zeker westers geklede vrouwen, herkenbare Joden en homoseksuelen, kunnen zich er niet meer vrij en veilig begeven, en voor de politie zijn het halve of hele no-gozones. In Frankrijk zijn er moslimwijken waar vrouwen uit het straatbeeld zijn gebannen, je ziet er in de openbare ruimte vrijwel alleen nog moslimmannen; in Groot-Brittannië zijn er vele tientallen shariarechtbanken. In Oost-Europa heeft men over het algemeen een sterkere (christelijke) identiteit en een grotere afkeer van de islam: daar vinden dan ook geen massa-aanrandingen of jihad-aanslagen plaats. De geschiedenis heeft Oost-Europeanen ook gevoeliger gemaakt voor totalitarisme van zowel communistische als islamitische snit. West-Europa is daarentegen oikofoob (zelfhatend), postmodern-cultuurrelativistisch en decadent, de perfecte voedingsbodem voor de expansieve en parasiterende islam. Een militant christendom kan weerwerk bieden tegen de islamisering, maar ook een militant secularisme zou dat moeten kunnen. De essentie is dat de islam niet als een religie zoals jodendom en christendom moet worden behandeld, maar wel als een totalitair systeem zoals communisme en nationaalsocialisme. Uiteindelijk is de demografie ons grootste probleem: autochtone, met name niet-moslims, moeten zorgen dat ze in de meerderheid blijven in hun eigen land, hun eigen stad, hun eigen wijk. De massa-immigratie van moslims naar Europa moet worden gestopt.
Oprechte, met de dood bedreigde islamhervormers (hoewel ik daar persoonlijk niet in geloof) verdienen onze steun. Ex-moslims, die volgens de islam mogen worden gedood, moeten we met al onze energie en middelen steunen, op podia hijsen en hun vaak schrijnende verhalen moeten we vertellen en verspreiden.

B: En hoe kijkt u aan tegen de wetenschappelijke ontwikkeling in de Arabische wereld tijdens de Middeleeuwen? De studie van de Oude Grieken werd daar in die periode beoefend en behouden, hoe valt de decadentie van de Islamitische wereld na die tijd te verklaren en hun groter wordende afkeer van de voortschrijdende wetenschap? Zo wil Turkije nu al evolutie-leer verbieden, terwijl in het Islamitische geloof toch in bepaalde stromingen ook geloof in theïstisch evolutionisme.
S: U zegt het goed: dat waren ontwikkelingen in de Arabische wereld, maar ze waren niet islamitisch. De zogenaamde ‘bloei van de wetenschap’ in de islamitische wereld werd belichaamd door joden, christenen, Perzen en Indiërs. Het is niet omdat iets plaatsvond in de islamitische wereld dat het dankzij de islam was. De Franse historicus Sylvain Gouguenheim stelt: ‘Op het gebied van de filosofie hebben twee moslims, de Pers Avicenna (Ibn Sina) en de Spaanse Averroës (Ibn Rushd) met de joodse geleerde uit moslim-Spanje Maimonides inderdaad een grote invloed gehad op ons eigen denken. Maar dan moet er wel duidelijk bij vermeld worden dat deze drie geleerden in hun eigen milieu door de overheersende strekkingen van de islam, die nog steeds de overhand hebben, als ketters vervolgd werden en de vlucht moesten nemen naar veiliger oorden.” (zie: ‘Aan de islam is het Westen niet schatplichtig’, Trouw.nl, 21 februari 2011). In wezen biedt de islam geen enkele ruimte voor twijfel, de motor van wetenschap en vooruitgang. De islamitische cultuur brengt geen ‘libido sciendi’ voort, geen drang om te willen weten, om te ontdekken. Zie ook: Rudi Roth, ‘Over de invloed van de Islam op de ontwikkeling van de wetenschap in het Westen’, https://t.co/v0Lj9irJpz, 26 maart 2007.
Wat er in de islamitische wereld was of is aan filosofie en wetenschap is er niet dankzij maar ondanks de islamitische leer. Het is geen toeval dat moslims, in tegenstelling tot niet-moslims en met name de uitblinkende Joden, nauwelijks vertegenwoordigd zijn in Nobelprijzen wetenschap.
Dat vooruitgang in de islamitische wereld vroeg of laat telkens opnieuw tenietgedaan werd, is een tragische maar logische consequentie van de aard van de islamitische leer. Publicist Leon de Winter verwoordt het treffend: “De waarden van de Arabische bedoeïenen uit de zevende eeuw hebben zich in de islam versteend, en dat is de enige correcte verklaring van de achterstanden die de islam heeft opgelopen ten opzichte van andere culturen.”

B: Zou u een herleving van de pre-islamitische geloven zoals het Zoroastrisme in Iran voorstaan, of eerder een secularistische opkomst?
S: Wat voor mij vooropstaat, is de individuele vrijheid van mensen. Individuele vrijheid genereert vooruitgang en welvaart, en dus geluk. Of dat zich nu zou manifesteren onder bijvoorbeeld het zoroastrisme in Iran of het christendom in Syrië, of in een seculiere samenleving, is van secundair belang. Wellicht biedt een seculiere samenleving er wel de beste context voor, dat is een andere discussie. Wat wel zeker is, is dat het met de totalitaire islam niets kan worden, zoals ook een zogenaamd ‘eurocommunisme’ tot mislukken was gedoemd. De briljante Marokkaans-Nederlandse auteur Hafid Bouazza heeft gelijk wanneer hij zegt dat we geen behoefte hebben aan gematigde moslims, maar aan afvallige moslims. Overal waar de samenleving doordrongen is van de islam (er zijn 57 moslimlanden, leden van de Organisation of Islamic Cooperation), is er slechts de keuze tussen een (seculiere) dictatuur enerzijds en de islamisering tot een shariastaat anderzijds, en alles wat daartussen ligt. Dat heeft de recente Arabische zogenaamde ‘lente’ ons weer pijnlijk duidelijk gemaakt.

B: En hoe kijkt u tegen de alt-right beweging aan die een blank nationalisme voorstaan wat weerstand zou kunnen bieden tegen de islam waartegen door rechts-nationalistische partijen gewaarschuwd wordt?
S: Huidskleur interesseert me niet. Ik ken heel wat mensen, bijvoorbeeld mijn eigen vriendin die uit Iran komt, die niet-blank zijn en oneindig veel waardevoller zijn in de strijd voor onze vrijheid en tegen de islamisering dan veel geboren westerlingen, die hun eigen cultuur blijken te minachten of haten, of die te laf zijn om hun eigen identiteit en onze vrije samenleving te verdedigen. Maar dat een gezond nationalisme of patriottisme broodnodig is om de vervreemding en islamisering tegen te kunnen gaan en om onze prachtige identiteit te beschermen en te behouden, staat natuurlijk buiten kijf. Ik refereer graag aan een term die Thierry Baudet gebruikt: ‘soeverein kosmopolitisme’. Oftewel een verstandige, doordachte manier om met de globalisering om te gaan: gecontroleerde landsgrenzen, zoveel mogelijk baas in eigen huis, de macht bij het volk leggen via bindende referenda (cfr. Zwitserland) en niet bij de EU of andere ongekozen supranationale instellingen. Maar onze grootste vijand zijn we uiteindelijk zelf: de oikofobie (zelfhaat), de verveling en decadentie hebben al lang toegeslagen in het Westen. Onze identiteit is veel te zwak, de westerling is verlamd en zoekt voortdurend, voor al het onheil in de wereld, de schuld bij zichzelf. Het hyperhumanisme dat de postmoderne westerling, Gutmenschlich en narcistisch als hij is, wil toepassen op de hele wereld, keert zich tegen onszelf. Zowat iedereen citeert graag Karl Poppers tolerantie-paradox (“Geen tolerantie voor intolerantie”), maar vrijwel niemand brengt hem écht in de praktijk. Ik geef daarvan één tekenend voorbeeld: een Jordaanse jihadist die met bloeddorstige terreurplannen in het Westen wordt opgepakt, kon/mocht niet worden uitgewezen omdat hij in een Jordaanse gevangenis weleens zou kunnen worden gemarteld. Omdat we dus de moslimterrorist, die een gruwelijk inhumane daad wilde stellen, toch onze mensenrechten, onze humaniteit willen gunnen, blijft hij ons tot last, en vervolgens islamiseert hij in onze gevangenis andere gevangenen. Dat kan er bij mij echt niet in.

B: Joost Niemöller tweet en schrijft regelmatig over Omvolking, een term direct overgenomen uit het Duits, en ook Thierry Baudet heeft een paar dagen terug een aantal tweets over Coudenhove-Kalergi, de ideologische grondlegger van de EU, verstuurd, over zijn vermeende idee om door massa-immigratie de bevolking onherkenbaar te veranderen zodat zij geen binding meer met Europa hebben en makkelijker te beïnvloeden zijn. Hoe kijkt u zelf tegen deze theorieën aan?
S: Ik heb me nog niet voldoende kunnen verdiepen in de term ‘omvolking’ en in Coudenhove-Kalergi om daar specifiek iets over te zeggen, maar het is duidelijk dat ‘progressief links’ en ‘kapitalistisch rechts’ elkaar al decennia vinden in een project dat een ontwortelde, nieuwe mens wil creëren met een kunstmatige EU-identiteit. Die nieuwe mens moet in de eerste plaats de economie draaiende houden, als producent en consument. En hij moet en zal de zogenaamde ‘superdiversiteit’, het nieuwe modewoord dat de islamisering en arabisering moet verdoezelen, slikken. In dat plaatje past natuurlijk ook de massa-immigratie van talloze ontwortelde ‘nieuwe mensen’, die in de praktijk zowel ons kwetsbaar sociaaleconomisch model ontwricht als onze identiteit vernietigt. Hét slachtoffer is de modale man en vrouw: de autochtone verpauperende onderklasse en verdwijnende middenklasse, die zich in de steek gelaten voelen en verweesd achterblijven. Ik refereer hier ook graag aan Pim Fortuyns boek ‘De verweesde samenleving’.

B: U had het in een interview met Yernaz Ramautarsing over de huidige politieke correctheid die zijn oorsprong vindt bij Gramsci in de revolutie van 68′. Kunt u dit nader toelichten en hoe deze de politieke correctheid van vandaag de dag nog beïnvloedt? En hoe kunnen we verklaren dat de linkse politiek die gebaseerd is op a-religieuze, zelfs atheïstische en egalitaire principes een godsdienst als de islam, die nog extremer is als het christendom qua religieus fanatisme, omarmt?
S: Omdat de ’68’ers begrepen dat ze het kapitalisme niet konden overwinnen en het Westen sterk was, wendden ze – al dan niet bewust – de theorieën aan van de Italiaanse marxist Antonio Gramsci en zijn ideeën over culturele hegemonie en infiltratie in de culturele instellingen. ‘Progressief links’ heeft de methode van Gramsci dan ook succesvol toegepast en bezet vandaag dan ook de culturele instellingen, het onderwijs, de media, … Zij hebben daardoor hun politiek correcte ideologie, het cultuurmarxisme, kunnen mainstreamenje zou het cultuurmarxisme kunnen noemen, kunnen mainstreamen, met alle leugens die daarbij horen, bijvoorbeeld dat de islam niet gewelddadig is of een religie is als christendom en jodendom, dat alle culturen gelijkwaardig zijn, dat waarheid relatief is, dat massa-immigratie een natuurfenomeen is dat we ons maar moeten laten overkomen, dat (lands)grenzen achterhaald zijn, dat er zonder de Europese Unie oorlog komt, dat zonder de euro Europa arm wordt, dat de mens het klimaat kan en moet sturen, dat Israël de agressor is en niet de ‘arme Palestijnen’, dat alleen blanken racistisch of antisemitisch kunnen zijn, dat alleen of vooral het Westen imperialistisch of kolonialistisch is/was enzovoort. De westerling is vooral geïndoctrineerd met wat de Franse filosoof Pascal Bruckner in zijn gelijknamige boek De tirannie van het berouw (2006) noemt. Bruckner stelt dat ‘niets meer westers is dan haat jegens het Westen’. Volgens hem kunnen ‘alle moderne gedachten worden herleid tot haast mechanische zelfbeschuldigingen van het Westen door het benadrukken van zijn hypocrisie, geweld en slechtheid’. Met name de West-Europeaan ziet zichzelf als ‘de zieke man op de planeet’, die de oorzaak is van elk probleem overal ter wereld. Het politiek correcte dogma luidt dat de blanke westerling, waar hij ook kwam, alleen maar voor vernieling en ellende heeft gezorgd. Hoewel Europa zijn demonen – zoals slavernij en fascisme – ‘min of meer heeft overwonnen’, aldus Bruckner, kiest het ervoor om te blijven stilstaan bij de slechtste feiten. Het gewelddadige en totalitaire verleden is bevroren in de tijd, als een last die de Europeanen nooit lijken te zullen kunnen of willen loslaten, als een erfzonde. Bruckner heeft dan ook overschot van gelijk wanneer hij stelt dat het onterecht is dat Europeanen worden geboren met een stigma van moreel falen. Bruckner:

Het is absoluut zo dat Europa monsters heeft gebaard, maar tegelijkertijd heeft het theorieën gecreëerd die het mogelijk hebben gemaakt om deze monsters te begrijpen en te vernietigen.”

Bruckner is dus terecht lovend over de typisch westerse zelfkritiek, maar waarschuwt voor het doorgeslagen, eenzijdige berouw voor zonden als imperialisme, kolonialisme, fascisme en racisme. De ‘tirannie van het berouw’ is niet alleen disproportioneel en oneerlijk, ze houdt ons bovendien in een zelfhatende, verlammende wurggreep die ons zelfvertrouwen uitholt en ons doet inboeten aan weerbaarheid en creativiteit – het maakt ons zwak en depressief.

B: Is racisme niet een begrip dat de discussie over bepaalde onderwerpen doodslaat? Enkele wetenschappers die onderzoek willen doen naar IQ en ras worden in de extreem-rechtse hoek gezet, en beweren dat je gediscrimineerd wordt lijkt vaak een excuus om het eigen falen te rechtvaardigen. Daarnaast lijken bij anti-racisten zoals Anousha Nzume in hun columns wel dat er erg veel haat tegenover blanken wordt getoond dat, als we de definitie van racisme zuiver toepassen, als racistisch gekenmerkt kan worden. Is dit allemaal terug te voeren op Gramsci?
S: Racisme is een van de meest misbruikte begrippen van deze tijd. Net zoals xenofobie, discriminatie, intolerantie, fascisme en ‘islamofobie, zogenaamd het ‘nieuwe racisme’ maar eigenlijk een politieke strijdterm bedoeld om islamkritiek verdacht te maken en te verbieden. Het is een grote schande dat door dat hysterische misbruik, termen als racisme en fascisme worden uitgehold en hun zwaarwichtige betekenis verliezen. Tegelijkertijd wordt écht racisme en vooral  ook antisemitisme, zoals dat van de islam of van zwarte mensen, doorgaans genegeerd of gerelativeerd. De bijzonder racistische idee die in het Westen heerst, is dat alleen of vooral blanken racistisch (kunnen) zijn, terwijl het overwegend blanke Westen juist veel minder  racistisch is dan de rest van de wereld, met name Afrika, Azië en het Midden-Oosten. Bovendien doen westerse samenlevingen er in tegenstelling tot culturen in andere werelddelen alles aan om racisme uit te bannen, tot op het waanzinnige en disproportionele af. De wereld staat echt totaal op zijn kop: veel zelfverklaarde ‘antiracisten’ gedragen zich bijzonder racistisch ten opzichte van blanken, de zelfverklaarde ‘antifascisten’ hanteren vaak fascistische methodes (zoals historicus Jacob Presser zei: “Als het fascisme ooit weer opduikt, dan zal het dat doen onder de naam antifascisme”), en velen die zeggen discriminatie te willen aanpakken, pleiten zélf voor (zogenaamde ‘positieve’) discriminatie. Dat is inderdaad een gevolg van het feit dat het cultuurmarxisme en dus de westerse zelfhaat via de methode Gramsci de toon heeft weten te zetten. Elke leerling op een willekeurige school in Vlaanderen en iedereen die regelmatig de mainstream media volgt, wordt ermee geïndoctrineerd. En inderdaad zorgt de angst om voor racist, xenofoob, fascist of islamofoob te worden versleten er bij velen nog altijd voor dat het openlijk en vrijuit praten of discussiëren over bepaalde onderwerpen wordt gemeden. Zo is het bijvoorbeeld nog altijd not done om ronduit te zeggen dat moslims disproportioneel vertegenwoordigd zijn in de gevangenissen. Stellen, mét onderbouwing, dat de islam een achterlijke en gewelddadige leer is, levert je doorgaans een racisme- of islamofobieverwijt op.

B: En wat ziet u als oplossing voor het cultuurmarxisme in culturele instellingen, het onderwijs en de media? Moet rechts meer van zich laten horen in de instituten en media? Is rechts niet vooral het veld van alternatieve media aan het veroveren met bijvoorbeeld RebelTV en andere alternatieve kanalen?
S: ‘Rechts’, of beter: de niet-cultuurmarxisten, moeten proberen de methode Gramsci toe te passen door instituten en media op te richten. Met de komst van het internet en sociale media gebeurt dat ook: media zoals RebelTV, alsook populaire twitteraars zoals Paul Joseph Watson, Tommy Robinson en Pat Condell, winnen gestaag terrein. Maar het is natuurlijk een werk van zeer lange adem, van vele decennia. Want de gevestigde orde doet er uiteraard ook voortdurend alles aan om dat soort initiatieven verdacht te maken en zelfs te boycotten of te verbieden. Bovendien zijn internet en sociale media ook voor de gevestigde cultuurmarxistische instellingen en media een zegen: ook zij hebben er profijt van en versterken hun positie. Nu het establishment, in de politiek en in de media, steeds meer de hete adem van de zogenaamde ‘populistische’ partijen voelt en traditionele media zoals kranten en televisie stervende zwanen zijn, is de strijd om het internet losgebarsten. Het zogenaamde ‘fake news’ wordt nu door het establishment aangewend om te proberen censuur toe te passen op onwelgevallige, niet-politiek correcte meningen en mediakanalen op internet. Twitter- en Facebookaccounts worden gesloten en tweets worden gecensureerd, en ik vrees dat we nog maar aan het begin staan. Hierbij staat de tandem EU-Merkel (nu ook aangevuld met Macron) aan het roer. Wie immers beseft dat zijn ideeën failliet zijn en zijn felbegeerde macht tanende is – of dat nu in het Midden-Oosten of in het Westen is – is tot alles in staat. Kijk maar naar hoe vuil het spel tegen Trump is en wordt gespeeld. Of de agressie en het geweld op universiteitscampussen tegen mensen met onwelgevallige meningen. We gaan bijzonder spannende en verhitte tijden tegemoet.

B: Wat vaak als verklaring wordt gegeven voor de oorlogen van de Eerste tot en met Tweede Wereldoorlog is het nationalisme. Al deze oorlogen leken te gaan tussen landen en hun onderlinge verschillen of imperialisme. Wat is er in te brengen tegen de bewering van de Europese Unie dat er met nationalisme en nationale staten weer oorlog komt?
S: Niet nationalisme, maar imperialisme en totalitaire systemen zoals de islam, het nationaalsocialisme en het communisme leiden tot oorlog. Evenals het van bovenaf dwingen van verschillende landen en volkeren in een monetair keurslijf en het opleggen van een centralistisch one size fits none-beleid, zoals de EU doet. De vrede en stabiliteit na de Tweede Wereldoorlog, vooral te danken aan de NAVO, worden op het spel gezet door de bemoeizuchtige en tirannieke EU, die bijvoorbeeld landen zoals Hongarije wil verplichten tot het opnemen van asielzoekers. De Brexit is dan ook een niet te onderschatten soevereinistisch en nationalistisch signaal: de Britten willen weer baas worden in eigen land. De federaliseringstrein die door de invoering van de euro en het opheffen van de Europese binnengrenzen (Schengen) in gang is gezet, is niet alleen gedoemd om te mislukken – landen en volkeren verschillen te veel van elkaar en van Italianen maak je geen Duitsers -, maar is ook een recept voor oorlog. De Duitsers worden steeds meer gehaat. Soevereine Europese natiestaten die op vrijwillige basis samenwerken – intergouvernementeel, geen politieke integratie dus – zijn de beste garantie voor vrede. De EFTA of European Free Trade Association (EVA of Europese Vrijhandelsassociatie) lijkt me een goed voorbeeld voor de rest van Europa. Opnieuw verwijs ik naar ons Europa-Manifest.

B: Toen ik Edwin Wagensveld, voorman van Pegida Nederland, vroeg naar zijn oplossing voor islam-gerelateerde problematiek, gaf hij aan dat een oplossing zou zijn als de islam zijn status als religie zou verliezen. Wat ziet u als oplossingen voor islam-gerelateerde problematiek en heeft Edwin Wagensveld hier een punt?
S: Zoals ik eerder al aangaf moet de islam inderdaad niet worden beschouwd als een religie zoals jodendom en christendom, maar als een totalitaire ideologie zoals communisme en nationaalsocialisme. De islam zou dan ook geen aanspraak meer kunnen maken op onze godsdienstvrijheid. De islam erkent zèlf immers geen godsdienstvrijheid.

De islamitische doctrine geen vrijheid gunnen zou dus ook perfect passen in Karl Poppers “geen tolerantie voor intolerantie”. De islam wil samenlevingen islamiseren met als doel de sharia of islamitische wet. Wij moeten geen vrijheid gunnen aan een systeem dat als doel heeft die vrijheid op te heffen. Wat iemand achter zijn voordeur doet is, tot op zekere hoogte, zijn of haar zaak, maar onder meer moskeeën, Koranscholen, shariarechtbanken, halal in al zijn facetten, islambeurzen, hoofddoeken op scholen, in openbare gebouwen en op de werkvloer, moeten niet worden toegelaten. In mijn essay getiteld ‘Westerse zelfhaat + geïmporteerde islamhaat = islamisering’ in het pas verschenen boek ‘Waarom haten ze ons eigenlijk‘ som ik vele tientallen voorbeelden op van islamisering waar direct paal en perk aan moet worden gesteld.