Het idee om voor Nederland belangrijke strategische bedrijven extra te beschermen tegen vijandige overnames die niet in het belang van ons land zijn heeft een prettige bijklank.

Het probleem is dat het nooit meer zal zijn dan een klank. De EU garandeert dat weinig strategische industrieën ooit helemaal uit Europa verdwijnen zullen, zodat er altijd wel ergens een hoekje over blijft waar het voortbestaan gegarandeerd blijft. In hoeverre iets in het Nederlands belang is? Daar maakt de EU zich geen zorgen om. Dat maakt dat het onvoorstelbaar is dat een Nederlandse minister dit advies van drie ex-leiders van grote beursgenoteerde bedrijven volgen kan. Brussel zal het niet toestaan.

De tweede reden waarom dit niet door zal gaan, is dat de enigen die werkelijk van deze beschermingsconstructie zullen profiteren, juist diezelfde leiders van beursgenoteerde bedrijven zullen zijn. Een overname blokkeert het idee namelijk niet, hoogstens krijgt de inhoud van de Raad van Bestuur een jaar extra om te zien naar een andere baan, of de eigen arbeidsvoorwaarden nog wat sterker te maken tegenover de nieuwe eigenaar. Dat kan de bedoeling van een advies als dit nooit zijn, mag je hopen.

De enige reden extra bescherming tegen vijandige buitenlandse overnames op te werpen is het Nederlands belang. Maar dat hebben we verkwanseld met de manier waarop we ons aan de oekazes uit Brussel hebben onderworpen. Dachten we werkelijk dat Vanuit Nederland in de toekomst nog slechts overnames door onszelf zouden kunnen worden gedaan? Dat politici een dergelijke naïviteit hebben kan ik me nog voorstellen, van de leiders van grote bedrijven verwacht ik beter.

Overigens is ook de wijze waarop aandeelhouders nu verontwaardigd reageren op deze voornemens hypocriet. Is de beurs van oorsprong bedoeld als investeringshulpmiddel, en om kapitaal en ondernemingszin bij elkaar te brengen, of is het een vehikel voor snelle jongens die geld over willen houden aan koersschommelingen en kleine discrepanties tussen de waarde van aandelen of valuta wereldwijd? Want dat zijn de mensen die nu het meest verontwaardigd reageren op de gedachte overnames vanuit het buitenland te bemoeilijken. Dat het kan is wat mij betreft geen probleem, maar het is niet de groep waaraan je de meeste aandacht hoeft te besteden. Het is hoogstens een extra overweging of je al dan niet wilt speculeren op een succesvolle overname. Het is nu eenmaal geen verplichting om hen de kans te bieden er geld aan over te houden.

Wat vooral pleit tegen het verhaal dat nu door deze ‘commissie’ boven komt, is dat het de regels verandert tijdens een hoogtepunt van het spel.