44% van de vrouwen in Rotterdam heeft last van intimidatie of zelfs aanrandingen, zo wees een onderzoek van de Erasmusuniversiteit uit. Dat is geen intimidatie meer, dat is terreur.

Zelfs de NOS kan er niet om heen:

Veel Rotterdamse vrouwen zeggen dat ze op straat last hebben van seksueel getinte toenaderingen. De pogingen lopen uiteen van mannen die naar hen sissen of klakken tot complimentjes over het uiterlijk, nastaren of in enkele gevallen zelfs aanrandingen.
Het zijn ervaringen van vrouwen tussen de 18 en 45 jaar die meededen aan een onderzoek van de Erasmus Universiteit in Rotterdam. De gemeente Rotterdam had opdracht gegeven het fenomeen straatintimidatie te onderzoeken en spreekt zelf van het grootste onderzoek naar straatintimidatie sinds de jaren 80.

Wie de bijbehorende cijfers ziet slaat helemaal steil achterover:

Wat de NOS er nog meer aan vergoelijkende taal bij opschrijft is het bekende het-valt-toch-wel-een-beetje-mee sausje.

De onderzoekers benadrukken dat het een grijs gebied is, want wat de een als intimiderend ervaart, noemt de ander een onschuldige opmerking. Bovendien zijn hoogopgeleide vrouwen oververtegenwoordigd in de onderzoeksgroep.
Minder ernstige seksuele toenaderingen komen op straat het meest voor. Vrouwen ervaren dat als hinderlijk, maar niet zo zeer als intimiderend. Van de ondervraagden heeft 44 procent weleens gedrag meegemaakt dat intimiderend was. De meeste overlast wordt ervaren in het centrum van Rotterdam en vooral in winkelgebieden en de eigen woonomgeving.

Die laatste zinnen: overal waar je komt dus. Dat het in je eigen omgeving ook gebeurt is wellicht het meest schokkend, want het impliceert dat het geen algemeen gedrag is dat random vrouwen betreft, maar ook vrouwen van wie specifiek in de buurt bekend is wat hun omstandigheden zijn. Dat is het maken van een doelwit van iedereen die anders is dan jij.

Prachtig is dan wel weer dat er geen enkele directe benoeming is van wat hier aan de hand is, tot aan het einde van het artikel. Zo kennen we de NOS weer. Indicaties zijn er echter ook eerder in het stukje meer dan genoeg:

Veel van de geënquêteerde vrouwen zeggen dat ze zich aanpassen aan het gedrag van mannen en jongens. Zo vermijdt 61 procent oogcontact op straat en de helft van de vrouwen vermijdt ’s avonds bepaalde plekken in de stad. Volgens de onderzoekers heeft de angst van vrouwen om te worden lastiggevallen ook te maken met de angst dat er ook een beroving of andere criminaliteit uit kan voortkomen.

Aanpassing aan het grensoverschrijdend gedrag an moslims die de omgeving naar hun hand proberen te zetten. Maar volgens onze regering is er geen sprake van islamisering. En misschien moet je het ook zo niet willen noemen, Benoem het voor wat het is: T-E-R-R-E-U-R.
En dan komt de aap inderdaad uit de mouw:

Gevraagd werd naar de vermoedelijke afkomst van de dader, voor zover dat duidelijk te zien zou zijn. In de meeste gevallen dachten vrouwen dat het ging om mannen van Marokkaanse afkomst (32 procent). Verder zouden de meeste plegers jong zijn, tussen de 18 en de 25 jaar oud (50 procent).
Volgens de ondervraagde vrouwen komen de plegers vaak uit een andere etnische groep dan zijzelf, worden ze even vaak lastiggevallen door groepen als door mannen alleen en zijn het bijna altijd onbekenden. Rotterdam gaat nog nader onderzoeken wat de mannen drijft die vrouwen op straat lastigvallen.

En natuurlijk, de politiek ‘schrikt’! Dat de verantwoordelijke wethouder dit al moet hebben zien aankomen doet niets af aan de reactie, klaarblijkelijk:

Hij wil zich er niet bij neerleggen dat vrouwen seksuele intimidatie klaarblijkelijk accepteren. “Het is onaanvaardbaar dat vrouwen denken dat het er maar bij hoort en geen aangifte meer doen. Het beeld is dat vrouwen dit gelaten over zich heen laten gaan. Dat is niet oké”, aldus Eerdmans.
De wethouder wil voor de zomer met een plan komen om het probleem aan te pakken. “Uit de onderzoeken blijkt dat een deel van de plegers een migratie-achtergrond heeft. Daar ligt de oplossing. Het gaat om een gebrek aan seksuele opvoeding, het gaat om de machtsverhouding tussen man en vrouw. Het ligt in de cultuur. Je moet bij de wortel beginnen.”
Toch wil Eerdmans het niet alleen bij onderwijs en voorlichting houden. “Een goede boete lijkt me ook helemaal niet verkeerd.”

Opvoeding, bestraffend toespreken, misschien een boete. Klinkt leuk, is volstrekt zinloos. Wie gaan die boete uitdelen, wie gaat ze incasseren, en wie denkt dat dit iets helpen gaat? Als een troep jongens collectief gaat zitten sissen als je langsloopt, hoef je echt niet te proberen er iets van te zeggen of te gaan vragen hoe ze heten. Het is treurig om te moeten toegeven, maar die vrouwen die de andere kant op kijken en snel doorlopen hebben geen ongelijk. Want wat volgt voor mensen die verhaal willen halen is bekend, en ook de politie weet welke kant ze op moet kijken als er iemand klagen komt: altijd de andere kant op.

Wie niet ziet wat hier gebeurt, en beseft hoe diep de rotting al doorgedrongen is, is zijn vrijheid niet waard – en heeft die feitelijk al verloren.