Goedemiddag Ard en fijn dat je er bent. Ik begrijp dat je deze dagen erg druk bent en het is goed om te zien dat onze afspraak in jouw gedraaiboek is blijven staan.

Vandaag voeren we jouw functionerings- en loopbaangesprek. Dat betekent dat we terugkijken op jouw functioneren van de afgelopen jaren, kijken wat er goed gaat en wat er beter kan en we kijken naar jouw loopbaanwensen.

Ja, het is inderdaad niet onverstandig om in deze hectische tijden alle mogelijkheden te bezien en de opties open te houden. Je weet natuurlijk maar nooit wanneer je een stapje terug zult moeten.

Ard, kun je mij vertellen hoe het met je is nu? Hoe is het de afgelopen periode met je vergaan? Een bewogen tijd zeg je. Daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Zou je de dieptepunten van jouw tijd als minister van Veiligheid en Justitie voor mij op een rijtje kunnen zetten? Zeg maar de zaken die je echt betreurt. Dan hebben we die alvast gehad en kunnen we het daarna over meer plezierige zaken hebben. Ik begrijp namelijk uit jouw dossier dat je doofpotten spaart. Oh, negentiende-eeuwse souvenir glazen, dat staat hier dan verkeerd in het dossier. Ik heb dit dossier overgenomen van een collega.

Mooi, jij herkent dat, dat je allerlei dossiers moet overnemen waar een ander de zaken niet helemaal op stelten had, die persoon toch vergeetachtiger bleek dan voorgesteld en jij nu degene bent die zich in allerlei bochten moet wringen om de boel bij elkaar te houden? Goed, terug naar jou. Het gaat tenslotte vandaag om jou.

De dieptepunten zijn eigenlijk alles wat in het nieuws is geweest. Juist ja. Misschien kun je dat wat concreter maken, want het zijn er nogal wat. Toch? Het bonnetje van de Teeven-deal. Tja, Teeven, daar is het tenslotte allemaal voor je mee begonnen, nietwaar? Nee, daar lijkt inderdaad ook geen einde aan te komen. Ik voel jouw pijn hoor. Ik hoor je zeggen dat administreren niet jouw ambitie is en dat je dat liever door iemand anders laat opknappen. Dat begrijp ik. Zeker als dat niets kost. Kluslullen, haha.

Ik was in de veronderstelling dat je juist wél erg goed was in administreren en categoriseren. Jij wist in ieder geval dat een kasteel geen woonhuis is, terwijl velen van ons die kennis ontberen.

.

Je hebt een hoop negatieven gehad over de fotoshoot met Volkert van der G. zeg je. Het is ook lastig om meteen van de hoed en de rand te weten, zelfs al heb je allerlei ambtenaren onder je die jou van informatie voorzien. Zoals je zegt, dat was zeker summier en met beperkte focus.

Je zegt het vervelend te vinden dat je excuses hebt moeten maken? Als ik zo vrij mag zijn, het lijkt er niet op dat je dat vervelend vindt. Sterker nog, het lijkt wel een hobby van je, net als fouten toegeven. Je vraagt waarom ik dat zeg? Welnu, omdat je begin januari, vorig jaar dus, ook al excuses hebt gemaakt voor de reputatieschade die je de MH17-anatoom Maat hebt toegebracht. En je kort daarna nog hebt toegegeven dat je de Kamer verkeerd had voorgelicht over getipt zijn door de FBI over de door Turkije uitgezette terreurbroers.

Misschien is het inderdaad allemaal wat veel voor één man. Duizend ambtenaren onder je is ook een grote verantwoordelijkheid. Oh, daar heb je een oplossing voor? Dat past inderdaad binnen jouw competenties.

Met het oog op de klok denk ik dat we nu toch even door moeten, hoewel er hierover nog het één en ander te bespreken valt. Wat vindt je leuk aan minister zijn, waar beleef je plezier aan? Het optreden in de kamer. Ja, dat is inderdaad net een cabaret. Ik hoor je zeggen dat je ook van een dansje doen houdt, maar dat het af en toe toch voelt alsof je voor jouw functie de competenties nodig hebt van een bordjesdraaiende Chinese circusartiest. Ja, ik zie het voor me.

Ik krijg toch het gevoel dat je wat worstelt met het takenpakket dat je op je bordje hebt gekregen. Ja, dat is inderdaad een mooi bruggetje, al zeg ik het zelf. Ik ben er destijds met Mark Rutte voor gaan zitten om een waardenwiel op te stellen, zodat hij kon zien waar er binnen de door hem gekozen competenties ruimte was voor groei. Kijk, hier heb je het waardenwiel van Mark.

Ik vrees alleen dat een dergelijke exercitie in jouw geval slechts demotiverend werkt.

Nu een positivere noot tussendoor. Voordat we zo weer doorgaan over de knelpunten. Waar beleef je plezier aan? Waar wordt jij nou echt gelukkig van? Kroketten, sigaren, wijn en cabaret.

Weet je Ard, ik krijg nu een plaatje in mijn hoofd. Ik zie ineens voor me wat voor jou de meest geschikte functie is en waar jij volledig tot jouw recht komt. Ik zal dat ook zo in mijn verslag opnemen. Ik zie… ik zie een grote ruimte voor me. Nee, niet de Kamer. Een grote ruimte, in een kasteel, met gordijnen van rood velours, met hoge spiegels, kroonluchters en een paar grote varens in potten. Ik zie een lange eettafel voor me, met allemaal verklede mensen. Mensen die genieten van een hapje en een drankje, terwijl zich rondom hen een zang en dans show afspeelt en dan met jou als de Grand Poobah op een grote gouden troon. Jij, de showmaster van jouw eigen dinner theater: Parvenu!

Wat ben je aan het doen Ard? We zijn nog niet klaar. Wat zeg je, je gaat jouw grote berenmuts van zolder halen?

Daaaaaag Ard.

De journalisten wilden minister Van der Steur spreken, maar die stapte net in een draaideur… pic.twitter.com/IoSCIG9uO9

— Rik van den Berg (@rikvandenberg) March 30, 2016

Het debat over Van der Steur in één gifje: pic.twitter.com/9EKbgpffYN

— Matijn Nijhuis (@matijn) April 7, 2016

---

Dit artikel verscheen eerder op Yamapama.nl