Humor ligt op straat, dat is bekend. Maar dat ze intussen ook de paleizen van de Britse monarchie was binnengedrongen had ik nog niet eerder gehoord.

Prins Charles heeft gewaarschuwd voor “het opkomend populisme”, in een kennelijke verwijzing naar Donald Trump en de toenemende vijandige houding tegen vluchtelingen in Europa. De Britse troonopvolger sprak over “uiterst zorgwekkende echo’s van de donkere dagen in de jaren dertig”.

aldus de PostOnline, dat onvolprezen doorgeefluik van het ANP.

Hij zei dat donderdag in een van tevoren opgenomen boodschap op BBC-radio en voegde eraan toe dat “kwaadaardige” religieuze vervolging wereldwijd plaatsvindt. “We zien de toegenomen populariteit van populistische bewegingen in de wereld die zich agressief uitlaten tegen mensen die een minderheidsgeloof aanhangen.”
Charles verwees naar de generatie van zijn ouders, die “vocht en stierf in een strijd tegen intolerantie, monsterlijk extremisme en onmenselijke pogingen de Joodse bevolking van Europa uit te roeien”.

Dat de Prince of Wales niet veel van moderne politiek weet is hem vergeven. Hij wist immers ook nooit wat zijn eerste vrouw uitvoerde, resulterend in een zoon met een haarkleur die noch in zijn, noch in háár familie voorkomt, maar die kenmerkend veel lijkt op haar eertijdse chauffeur.

Maar aangezien het een vooraf opgenomen toespraakje betrof, weet zijn staf ook niet veel van de wereld. Erger nog, men neemt in Windsor kennelijk nog steeds voor zoete koek aan dat de BBC een objectief medium is dat ´feiten´ de wereld in werpt die je klakkeloos volgen kunt. Want ja, zo was dat in de jaren vijftig.

Vanmiddag zag ik op het ´Nieuws+´nog iemand met een strak gezicht beweren dat de moordenaar die vanmorgen in Turijn werd afgeknald alvorens zijn eigen eerste schot te lossen nog `God is groot` zou hebben geroepen. Zou dat wellicht niet Allahu Akbar zijn geweest? Iets dat een iets andere impact heeft dan God is groot, dat zou zelfs de Prins van Wales moeten beseffen. Dat de afkorting van zijn titel PoW is, zal naar ik vrees moeten worden opgevat als een verwijzing naar zijn toekomstige status (Prisoner of War).