Weinig ruchtbaarheid is er aan gegeven, maar de jaarlijkse DJ Mag Top 100 is zojuist bekend gemaakt.

Waarschijnlijk is dit omdat de broertjes Dimitri Vegas & Like Mike hun eerste plaats zijn kwijtgeraakt aan de Nederlander Martin Garrix. De belgicistische recuperatie door jongerenradioczender MNM is daarentegen niet minder: Dimitri Vegas & Like Mike worden tot Belgische helden gebombardeerd. Spijtig genoeg maken ze een loopje met de waarheid want zelfs deze lijst heeft een communautair staartje…

Rant
Alvorens ik met mijn argumentatie begin moet er iets van mijn hart. Ik ben namelijk gedegouteerd (voor de Nederlanders: dit is Vlaams voor iets met verontwaardiging ervaren).

Ten eerste is er vanuit Vlaams-nationalistische hoek geen interesse in de dance- en DJ-scene. Kleinkunst en klassieke muziek ja, maar omtrent dance zijn Vlaams-nationalisten totale holbewoners. Als ze het eens over dance hebben, dan is het in negatieve zin. Vlaams-nationalistische muziekkenners kijken neer op elektronische muziek als zijnde boenke-boenke muziek die hun bejaarde meerwaardezoekers uit hun nachtrust houdt. Evenementen van internationaal formaat zoals Tomorrowland worden belasterd en met de grond gelijk gemaakt als plaatsen waar hersendode jongeren samentroepen om drugs te nemen en van bil te gaan. Sommige Vlaams-nationalisten zouden door de grond van schaamte moeten zakken.

Ten tweede is er vanuit journalistieke hoek een totaal gebrek aan kennis. Zeker als ze vanuit hun ivoren toren als “kwaliteitsmedia”‘ eens zaken gaan beoordelen. Neem nu deze nabeschouwing van NRC Handelsblad, overgenomen door de Vlaamse zalmkrant De Morgen. De journalisten verklaren in dat artikel de DJ Mag Top 100 dood.

De NRC-journalisten in kwestie bekritiseren de DJ Mag Top 100 omdat dit een populariteitspoll is. Ze stellen voor om zaken als views van YouTube, aantal volgers op sociale media of aantal keer dat het op de radio is gespeeld mee in rekening te brengen. Als er iets is dat een populariteitspoll is, dan is het wel dat. Het is al vandaag al erg genoeg want DJ’s met veel volgers kunnen hun fans meer mobiliseren tot stemmen. Er treedt hier een Mattheüs-effect op: wie meer fans heeft, zal meer stemmen krijgen. Nieuwelingen zullen hierdoor geen zuurstof krijgen om bekend te worden, of ze zouden een voor de radio toegankelijke tophit moeten scoren. Zonder mentor geraken trouwens de meeste jonge DJ’s nergens. De nummer één van dit jaar, Martin Garrix, heeft als mentor DJ Tiësto.

DJ’s van minder populaire genres zouden als het aan de journalisten lag nooit in de lijst kunnen geraken. Niet omdat de DJ’s niet mainstream zijn dat ze geen erkenning mogen krijgen voor hun kwalitatief beter werk dan door platenrecords opgehypte dance DJ’s. Dit doet de diversiteit binnen de dance-muziek tekort.

Een andere bizar argument dat in het De Morgen artikel staat, is dat men naar de DJ Mag site moet surfen om te kunnen stemmen. Een flagrante leugen, al jaar en dag stem ik via een DJ Mag app op Facebook. In 2016 heeft DJ Mag ook de stemronde opgesteld voor Weibo, het sociale media platform van China. Is het onkunde of onwil?

Nu wordt het pas echt hilarisch. De NRC-journalisten vinden dat de DJ Mag Top 100 met zijn miljoen stemmers geen draagvlak heeft. Daarom citeren ze als alternatieve lijst een post op Reddit met welgeteld 2800 stemmen (!). Vervolgens draaien ze 180° en stellen ze dat veel stemmen gewoon clickfarms zijn. Buiten een satirische video hebben ze geen bewijs om dit te staven. Ik zou als journalist gewoon wegkruipen van schaamte…

Dit artikel poogt om de DJ Mag Top 100 in diskrediet te brengen, maar dit is maar schijn. In werkelijkheid laten de journalisten hun ware rancuneuze, chauvinistische aard zien:

“Het grote schandaal van vorig jaar was dat de Belgische winnaars Dimitri Vegas & Like Mike vrouwen met iPads in bikini het strand op zouden hebben gestuurd om vervolgens te winnen ten koste van ‘onze’ Hardwell en Martin Garrix.”

Dus de DJ Mag Top 100 is totaal crap, behalve als een Nederlander bovenaan staat (wat de grote meerderheid van de jaren ook was). Maar oh wee als er één niet-Nederlander nummer één wordt, dan is de ranglijst plots “controversieel” en “fake”.

Ik heb een hekel aan zulke hypocrieten en broljournalistiek. Als het gaat over dance zitten deze progressieve journalisten in dezelfde grot als hun Vlaams-nationalistische collega’s. Ik heb één tip: spreken is zilver, zwijgen is goud en schrijven doe je enkel met kennis van zaken.

Vlaanderen is dance
Genoeg gerant nu. Het hoofdonderwerp van deze blog was de belgitude die staatszender MNM wou opwekken na de goeie score van “Belgen” Dimitri Vegas & Like Mike van dit en vorig jaar.

Spijtig genoeg is de benaming “Belg” volledig onterecht. Er is niets Belgisch aan de DJ Mag Top 100. Het is Vlaams, om precies te zijn, Antwerps. Van de 5 (DM & LM tel ik als één) “Belgische” DJ’s die MNM oplijst, is er geen enkele Waal of Brusselaar. Zelfs Vlaams Brabant, Limburg en Oost & West-Vlaanderen komen niet eens aan de bak.

Dimitri Vegas & Like Mike (2de plaats) komen van Willebroek, net als Wolfpack (63ste plaats). Jump en hardstyle DJ Coone (57ste plaats) komt uit Turnhout. Yves V (62ste plaats) is een Antwerpenaar. Netsky (85ste plaats), de enige drum ’n bass DJ in de lijst, komt uit Edegem.

Het is eerder puur toeval dat de topdj’s uit het Antwerpse komen. In de 90s was Limburg ook niet slecht bedeeld met Milk Inc. van Regi, 2 Fabiola van Patje Krimson, Absolom, Astroline en Ian Van Dahl van Christophe Chantzis en Jimmy Goldschmitz en Lasgo van Peter Luts en Antwerpenaren Dave McCullen en Basto. In de Club Top 100 die DJ Mag ook elk jaar geeft, is de Hasseltse Versuz (51ste plaats) de eerste en enigste Vlaamse en Belgische club die in de lijst verschijnt.

Natuurlijk was in de jaren 90 en 00 Antwerpen ook sterk met de Nederlands-Vlaamse dance-act 2 Unlimited van Jean-Paul De Coster en Phil Wilde, Sylver met DJ Wout en niet te vergeten Bonzaï Records met Yves Deruyter & co. Uit de provincie kwam ook Maurice Engelen van Praga Khan en zijn neef Maurits Engelen (pseudoniem Marurizzio) uit Herselt. Wijlen Da Boy Tommy (“Halloween”, “Kol Nedra”), de aartsvader van jump, en DJ F.R.A.N.K, bekend van The Underdog Project met “Summer Jam”, komen uit Schoten. Basto, nog een DJ van Lasgo en de producer van “Scream and Shout” van Will.i.am en Britney Spears, komt uit Hoogstraten. Jumpstyle en hardstyle DJ Mark With A K is begonnen in Brasschaat. DJ Rebel is geboren in Edegem en is het bekendst van de hits “Cuba” met Nederlander Robert Abigail en The Gibson Brothers en “Black Pearl (He’s A Pirate)” uit 2014. Last but not least zijn er ook Pieter-Jan Verachtert (Peejay) en wijlen Sam Hauglustaine die samen de D-Devils vormden (bekend van de hit “The 6th Gate”).

Er zijn welgeteld vier Oost-Vlamingen van kaliber. De eerste is Charlotte de Witte, ook bekend als Raving George uit Evergem. Samen met electropopact Oscar and the Wolf uit Gent bracht hij de hit “You’re Mine” in 2015. De tweede is geen echte DJ maar de bekende dance-zangeres Jessy (met o.a. The Mackenzie) uit Zottegem. De derde is Jo Bogaert van Technotronic uit Aalst. De laatste is The Oh! met DJ Pedroh, genoemd naar de gelijknamige club van Gavere met “Won’t You Show Me the Way” (de club is door klagende buurtbewoners moeten verhuizen van Gavere naar Gistel en uiteindelijk Oostende).

Er zijn een paar DJ’s van Vlaams-Brabant en Brussel. De meest legendarische is Jan Vervloet (onder meer als Fiocco met hits “The Spirit” en “Aflitto”, als Scoop “Drop It” en als Thunderball “Bonzai Channel One”). Er zijn ook The Magician en Lost Frequencies uit Brussel als rijzende sterren.

Laatste Vlaamse DJ groep die ik zou willen vermelden is Minimalistix met de Vlamingen Peter Bellaert (pseudoniem Brian Koner), Johan Casters en Steve Sidewinder bekend van onder meer 00’s hits “Struggle For Pleasure” en “Close Cover”.

Wat met Wallonië? Daar is de DJ scene weinig ontwikkeld tot afwezig. Enigste internationale hit van formaat is “Bailando” van Paradisio met de (waarschijnlijk Waalse) DJ’s Luc Rigaux en Patrick Samoy. Ironie is dat Bailando populairder was in Vlaanderen (hoogste notering in de Ultratop 50 was op plaats 2) dan in Wallonië (plaats 8).

The Dutch Connection
Als je die lijst bekijkt, dan merk je toch dat Antwerpen en Limburg de twee provincies zijn met de meeste internationale bekende DJ’s. Waarom is dit?

Het antwoord is simpel: Nederland. Nederland is meer dan Vlaanderen hét danceland van de wereld. Vlaanderen profiteert hiervan dankzij de geografische nabijheid en de historische verbondenheid met Nederland. Nederlandse DJ’s steken makkelijk de grens over. Vooral de grensprovincies Antwerpen en Limburg profiteren hiervan. Nederlandse DJ’s kunnen op een aantal uur van hun woonplaats Versuz of het Sportpaleis platspelen. Clubs worden zo veel bezocht, het zet andere jonge mensen aan tot DJ’en en zorgt voor dit jong talent voor de nodige ondersteuning.

Nederlanders hebben de huidige dancescene van Vlaanderen ook mee grootgemaakt. Het Nederlands entertainmentbedrijf ID&T (bekend van de festivals Sensation, Thunderdome en Mysteryland) was tot recent mede-organisator van Tomorrowland. In 2005 startten de gebroeders Beers van Tomorrowland een joint-venture op samen met ID&T. Die heeft mede ervoor gezorgd dat Tomorrowland een evenement van wereldformaat is kunnen worden. Vaste DJ’s Dimitri Vegas & Like Mike verzorgden de anthems en hun carrières werden mee gelanceerd. In 2013 hebben de gebroeders Beers zich uitgekocht en is het evenement weer 100% Vlaams. Tomorrowland blijft uitbreiden, ver buiten het recreatiedomein De Schorre in Boom tot in de VS en Brazilië.

Het is evenmin verkeerd te denken dat de relatie Nederland-Vlaanderen éénrichtingsverkeer is. In 2008 verdrong een in Vlaanderen ontstane rage genaamd jump de in Nederland populaire hardstyle. In een tweetal jaar werd er overal gejumpt. Uiteindelijk ging het ten onder door zijn eigen populariteit (en omdat het belachelijk oogde). Het heeft wel de carrières van een aantal Vlaamse DJ’s gelanceerd. Ex-jumpstyler Coone is nog steeds de tweede hoogste Vlaamse DJ in de DJ Mag Top 100.

Conclusie
Als deze blog al een boodschap wilt overbrengen, dan is het de volgende: Vlaanderen mag trots zijn op zijn DJ’s. Grote broer Nederland mag dan wel eens intimiderend overkomen maar Vlaanderen staat zijn mannetje. Vlaanderen had en heeft nog steeds zeer veel talent. Vlaanderen mag dit meer erkennen als een mooie prestatie voor zo’n kleine regio.

En nog het belangrijkste: dit gebeurt zonder enige steun vanuit de overheid (op een DJ wedstrijd na op MNM) of de culturele sector. Het is juist ondanks deze bekrompen sector dat Vlaanderen zich op de wereldkaart zet muzikaal, zonder één cent subsidie. Dat hoeft ook niet. De grote massa, al de mensen die Tomorrowland platlopen en records kopen van Vlaamse top-DJ’s, kan Vlaamse dance wél smaken.

Het is dan ook zeer spijtig dat staatszender MNM fenomenen als Dimitri Vegas & Like Mike recupereren als zijnde Belgisch. Ik heb de communautaire Grand Canyon tussen Vlaanderen en Wallonië uitvoerig beschreven. Het wordt tijd dat iemand de echte eer opeist: Vlaanderen is danceland, niet België.

---

Dit artikel verscheen eerder bij De Mondige Student