Deutsche Bank, de grootste bank van de EU, zit tot haar strot in de problemen.

De aankondiging dat de Amerikaanse justitie de bank gaat aanslaan voor $14 miljard gaf de koers een eerste tik van 1,6%, maar dat is maar een schijntje als je gaat kijken wat er mogelijk speelt. Een boete van $14 miljard is natuurlijk geen kattenpis, maar grootbanken van het kaliber van Deutsche kunnen dat gewoonlijk wel uit de kasstroom ophoesten, en hebben dat in het verleden ook gedaan. Dat zien we ook in het verdere koersverloop vandaag:

Eindigend op -8,36%:

Waarom weigert de bank de nu aangeboden schikking dan? Het argument klinkt plausibel: Deutsche verkondigt dat de onderhandelingen pas begonnen zijn (handjeklap van grootbanken met justitie blijft een onwerkelijk schouwspel). Dat is best mogelijk, maar in het geval van Deutsche Bank is het niet langer aannemelijk dat dit de enige reden is. Een paar maanden terug kondigde de nieuwe topman aan dat er geen nieuwe emissie noodzakelijk is om het te lage eigen vermogen van de bank op te krikken. Het is met dergelijke mededelingen altijd gefundenes fressen, want wie niet in een vrijwel hopeloze positie zit doet dergelijke uitspraken niet. Het brengt mensen maar op ideeën.

Nog erger is dat er te weinig kapitaal beschikbaar lijkt om het eigen vermogen van Deutsche voldoende te stutten, liet ik in een eerdere analyse al eens zien, waarin ik ook opmerkte dat alleen een stevige ingreep van de ECB kansrijk was. Een dergelijke ingreep zou overigens alle vertrouwen in de Europese bankensector direct doen verdampen, en zou verdomd veel kunnen gaan lijken op een ‘Lehman Brothers-moment’. In de huidige context betekent dat het wellicht een kern van Europese banken zou kunnen redden, maar wèl de euro doet ontploffen.

Dat lage vermogen dat de afgelopen vier maanden als feit op straat is komen te liggen, is het meest logische argument van Deutsche om te weigeren accoord te gaan met die schikking van de Amerikaanse justitie. Veertien miljard dollar is geen aderlating die de bank zich nog veroorloven kan. Deze weigering betekent ook dat er een uitgebreide rechtszaak moet worden gestart, die duurder zou kunnen uitpakken, maar waarschijnlijk jaren duren gaat. Komt tijd, komt raad is lang niet altijd de beste of goedkoopste aanpak van  justitiële problemen – het is niet voor niets dat schikkingen zo populair zijn geworden – maar Deutsche lijkt heel weinig keus te hebben.

De sleep van extra processen die de bank ook zal moeten uitvechten teneinde tijd te kopen is aanzienlijk:

Vorig jaar kreeg de bank een boete van 2,2 miljard euro voor het manipuleren van het rentetarief Libor. Ook zouden Russen miljarden via de bank hebben witgewassen en zou Deutsche Bank hebben gefraudeerd met de handel in CO2-rechten.

Al deze processen gaan elk voor zich nog miljarden kosten. Deutsche kan het zich niet veroorloven nu te betalen, hetgeen betekent dat er een wonder van Duits of ECB-kaliber noodzakelijk is om het grootste faillissement uit de Europese (of wereld) geschiedenis af te wenden. Dat die dreiging nu een paar jaar naar de toekomst verschoven is betekent weinig. Als de beurzen nu zouden gaan schuiven is dat faillissement plotsklaps zo goed als onafwendbaar. Wie nu vertrouwt op die stresstest voor de Europese banken van vorige maand is een dief van zijn eigen portemonnee.