Democratie voor beginners
Vandaag een heuse ONTHULLING. Voor al die mensen, van links tot rechts, die denken dat de komende kamerverkiezingen van 2017 van enorm belang zijn.
In de fase voor de verkiezingen, die nu ingetreden is, schuift rechts op naar rechts, links naar links. Iedere partij meldt ook dat ze misdaad en Zaandam en dubbele loyaliteiten en terrorisme en de werkeloosheid en armoede ‘gaat aanpakken’.
Ze roepen maar wat en de kiezers tuinen erin. Deze gaan bijvoorbeeld strategisch stemmen, met alle flauwekul-redeneringen vandien. Na de verkiezingen kruipen de meeste partijen (alleen de zwaar principiele niet) op elkaar. Parende bonobo’s zijn er niets bij. Standpunten worden losgelaten, de kiezer wordt vergeten en de democratie wordt voor een paar jaar opgeschort, te beginnen bij de formatie. En dan gaat de mammoettanker die de Nederlandse staat nu eenmaal is, gewoon verder op de huidige koers. Soms met een millimeter afwijking.
Totdat… er weer verkiezingen zijn. Dan zijn kiezers weer belangrijk; de enige partij die ook tussen de verkiezingen in campagne voert en betrokken is, is de SP. Veel kiezers tuinen erin. Die denken echt dat GroenLinks en de PvdA en de VVD ENORM van elkaar verschillen…
En ik? Ik voel me na het stemmen doorgaans misbruikt.
Ik ga nu het vandaag verschenen rapport over directe democratie van het Forum voor Democratie (in opdracht van de PVV) lezen. Met enige tegenzin, ook wel. In principe vind ik dat we politiek beleid hebben uitbesteed aan politici – die ons vertegenwoordigen. Tegelijk zie ik dat ze ons vaak helemaal niet vertegenwoordigen en gewoon ons uitleveren aan bijvoorbeeld de EU. Tegen de belangen van Nederland in handelen. En zo ben ik toch weer pro-referenda.
Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Renzo Verwer
Vrijheid van meningsuiting voor beginners (uitgeverij van Brug, 2015) was zijn vorige boek. En er komt weer een nieuw boek aan.
Overbodig stukje
‘Alle gebreken van de democratie, kunnen aangepakt worden door MEER democratie !’.
” In principe vind ik dat we politiek beleid hebben uitbesteed aan politici – die ons vertegenwoordigen.”
Vertegenwoordigende democratie is ingevoerd in een tijd dat men twee dagen met postkoets deed over de reis van Groningen naar Den Haag. Vertgenwoordigende democratie was in die tijd de optimale manier om de ‘professionele’ en aangestelde bestuurders te controleren door de burgers, die dus noodzakelijkerwijze geen verstand van besturen hoeft te hebben.
De tijd dat de vertegenwoordigende democratie de meest optimale systeem ligt al lang achter ons.
Ten eerste omdat het systeem stapje voor stapje is verworden van het kiezen van VOLKSvertegenwoordigers, naar PARTIJvertegenwoordigers. En het kenmerk van een partijvertegenwoordiger is dat je dat wordt als je je goed kan inlikken in de partij-apparaski. Meestal dus à-principiële opportunisten die verder geen boodschap hoeven te hebben aan hun kiezers, want die hebben ze ook niet. Deze ontwrichting Zou kunnen worden opgelost door parlementariers te laten betalen door hun aanhangers in plaats van door een vette 2de kamerCAO. En het stemgewicht van een parlementariër te laten afhangen van hoeveel burgers daadwerkelijk op hen hebben gestemd, dat betekent ook dat de 150 leden met de meeste stemmen benoemd worden als parlementariër. Zulke regels zal aan veel ondemocratisch effecten van het huidige politieke systeem een einde maken.
Ten tweede omdat met name de komst van internet en de sociale media vertegenwoordigers niet veel meer toegevoegde waarde hebben voor het oorspronkelijke gedachte dat democratie betekent dat voorstellen van de overheid instemming van de meerderheid van de burgers behoeft. Laat iedere regering maar gewoon de boer op gaan om die helft bij de bevolking te verkrijgen voor elk voorstel, wet of belastingen die men denkt te moeten op leggen.
En vergis je niet, als het in deze tijd niet op de een of andere manier zo georganiseerd gaat worden, zal de weerstand tegen politici en welke regering dan ook bij de bevolking steeds groter worden; tot de bom barst en de historie leert dat we dan veel verder van huis zijn dan welke vernieuwing in het democratische proces dan ook.