Tot de Tweede Wereldoorlog waren de begrippen rechts en links simpel. Je was links als je voor de emancipatie was van de arbeidende klasse. Vond je dat niet het dringendste probleem in de samenleving, dan was je rechts.

Na de Tweede Wereldoorlog ging dat veranderen. Eerder had je twee linkse partijen, de CPN en de SDAP. De eerste was communistisch en de tweede sociaaldemocratisch. Dat laatste wilde toen nog wel zeggen marxistisch, maar op de manier van Kautsky. Geweld als middel om politieke geschillen op te lossen werd afgezworen en samenwerking met niet-socialisten werd niet uitgesloten. Na de Tweede Wereldoorlog leidde dit tot de oprichting van de PvdA. De bedoeling was dat daar niet alleen de SDAP in op zou gaan , maar ook de linkse aanhang van de religieuze partijen, in de praktijk was dat een deel van de AR en van de KVP.

Het Christelijk Nationaal Vakverbond en de Katholieke Arbeiders Beweging waren grote organisaties en hun aanhang had de PvdA tot de grootste politieke beweging van Nederland kunnen maken. Daar kwam in de praktijk weinig van terecht. Het episcopaat verzette zich tegen het socialistische voornemen en behalve wat linkse dominees en een incidentele katholiek als Sjeng Tans bleef de PvdA bestaan uit de sociaaldemocraten van voor de oorlog. Wel werd de samenwerking met de drie christelijke partijen, die samen later het CDA zouden vormen beter, en heeft die samenwerking de naoorlogse politiek gedomineerd. Het gebouw van sociale wetten en volksverzekeringen werd in die tijd opgezet en de belangrijkste rollen werden daarin gespeeld door de socialist Drees en de KVP’er Veldkamp.

De PvdA werd een bestuurderspartij en door de grote toename van de welvaart werd de emancipatie van de arbeiders in de loop van de tweede helft van de twintigste eeuw een verdwijnend probleem. De begrippen links en rechts kregen door deze ontwikkeling een andere inhoud, maar welke precies, is moeilijk te zeggen. In het algemeen ben je nu geloof ik nu links als je je opwerpt als beschermer van de moslimimmigranten en rechts als je vindt dat we er daar te veel van hebben. Maar je kunt het ook wel scherper formuleren.

Wie vindt dat de moslimimmigranten in Nederland door mensen als Fortuijn en Wilders tot slachtoffer zijn gemaakt, en dat het fatsoenlijke mensen past om voor ze in de bres te springen is links.

Wie meent dat de aanhangers van Wilders bij uitstek de groep autochtone Nederlanders zijn op wie door een progressieve elite wordt neergekeken en van wie de belangen worden opgeofferd aan buitenlandse profiteurs, die is rechts. Onder profiteurs hier te verstaan mensen die onder het mom van familiehereniging of vluchteling het land zijn binnen gekomen en die als groep buiten proportie crimineel zijn en van uitkeringen leven. De meeste Marokkanen en vooral de meeste Turken zijn zelf geen profiteurs, maar zolang ze niet integreren en Nederlanders worden horen ze wel tot een groep van profiteurs. Ik vind de massale immigratie van coherente groepen mensen, die bovengemiddeld misdaden plegen en van uitkeringen leven, een onvergeeflijke fout van de overheid. Ik scheer daarbij de Haagse politiek, de PvdA, het CDA, een deel van de VVD, Groen Links, D66 en het merendeel van de ambtenaren, over een kam. Ik noem ze progressief, of ook wel elitair en ik houd ze verantwoordelijk voor het ontstaan van allochtone en criminele subculturen in het land.

Maar het is aan de andere kant niet zo dat ik een voorkeur heb voor de ‘onrendabelen’[1] van autochtone komaf boven Marokkanen of Turken. Eerder andersom. De individuele Turk of Marokkaan met wie ik te maken krijg, komt op mij beschaafder over dan veel even arme Nederlanders. Maar dat neemt niet weg dat de komst naar Nederland van miljoenen niet-westerse allochtonen het land per saldo te veel kost. Die kosten gaan in hoofdzaak ten laste van de groep armere Nederlanders, aanhangers van Wilders en van de SP.

Progressieve mensen kijken anders naar dit probleem. Die vinden dat alle autochtonen, ook de minder bedeelden, tot de westerse beschaving horen, en dat de westerse beschaving wat goed te maken heeft aan de wereld. Zij rekenen de immigranten, met wie ze persoonlijk meestal niets van doen hebben, tot de mensen aan wie wat goed te maken valt. Waarom ze dat menen weet ik niet. Als je het aan ze vraagt mompelen ze meestal iets over kolonialisme en slavernij. Van die onderwerpen weten ze dan weer zo weinig af dat een zinnig gesprek erover meestal niet goed mogelijk is.

Wat mij verder dwars zit is dat ze menen gelijk te hebben wanneer ze rechtse mensen wegzetten als onbenullen, en het armere deel van de autochtone bevolking als tokkies. Die gewone mensen worden daar terecht boos over. En die onbenullen, vind ik, zijn ze zelf.

---

Een term die Marcel van Dam heeft geïntroduceerd voor wat door andere mensen tokkies wordt genoemd en vroeger ook wel achterbuurt bewoners.

---

Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp.