Morgen beginnen in Amsterdam dan eindelijk de onderhandelingen voor een coalitie die vanaf de 20e maart voor elke goede verstaander van de Amsterdamse gemeentepolitiek de meest logisch was. Enige nadeel ervan was, dat het de gemiddelde Amsterdammer moest worden uitgelegd. Alsmede, niet te vergeten, de Amsterdamse politici in kwestie.

Voor de volledigheid even de uitslag van 19 maart in Amsterdam:

D66 – 14

PvdA – 10

GL – 6

VVD – 6

SP – 6

Plus wat klein grut. Totaal heeft Amsterdam 45 gemeenteraadszetels, hetgeen betekent dat een coalitie 23 zetels moet controleren om de stad stabiel te kunnen besturen.

Nu is er met Amsterdam iets bijzonders. Mogelijk zegt u nu: wanneer niet? En dat is heel terecht, want daarom draait het hele probleem. Amsterdam is al meer dan honderd jaar van de PvdA. Zelf denkt die partij dat dat haar erfrecht is, en de realiteit heeft ze sinds mensenheugenis daarin gelijk gegeven. Maar de uitslagen van maart jongstleden geven een kans het onaantastbaar geachte rode bastion eindelijk te slopen, maar daarvoor moet een op het eerste gezicht ietwat onlogische coalitie gevormd worden. En zoals we in 2010 landelijk al zagen (de vorming van Rutte1) – vanwege de sterke aanwezigheid van links journaille in de MSM – dienen daarvoor eerst alle alternatieve mogelijkheden uitputtend te worden onderzocht, èn afgeschoten.

Vermoeiend? Dat is politiek in Nederland anno 2014. Ter overdenking: zie hier. De journalistieke bezetting van de MSM is welhaast een nog groter probleem geworden dan de ingebakken idioterie van de partijen zelf.

Desalniettemin: na een keur van onhandige probeersels, informateurs, ruzietjes en diepe verontwaardiging van zich gepiepeld voelende beroepspolitici op Flevohofniveau – allemaal breed uitgemeten in stadsblad Het Parool – gaat men nu onderzoek doen naar een coalitie tussen grote winnaar D66, verliezer VVD en, de SP. Veruit de meest logische coalitie, als het gaat om het afbreken van de PvdA. En houdt in gedachten: in Amsterdam is het afbreken van de PvdA-dominantie een politiek belangrijker doel dan welke sociaaleconomische tegenstelling dan ook.

Verder is de analyse heel eenvoudig. GroenLinks in Amsterdam is een bijwagen van de PvdA, dus daar moet je ook van af. Daarmee vallen 16 mogelijke coalitiezetels weg en blijven er theoretisch 29 over. Van die 29 zijn er drie eenmansfracties die getalsmatig irrelevant zijn. En de 26 die je daarna overhoudt, behoren allen toe aan D66, VVD en SP. Niet dat ik de Amsterdamse incarnatie van deze partijen echt vertrouw, maar om de PvdA er uit te gooien is wat mij betreft alleen de intentie daartoe ruim voldoende.

Ongetwijfeld moet er nog het een en ander worden rechtgestreken. Om het journaille te stichten, dient er lang, diep en vooral veel overbodig gezucht te worden. Ergens aan het begin van de zomer, als het gros van de PvdA-GL-aanhang zijn toevlucht heeft gezocht in exotische bestemmingen om daar aanstaande stadgenoten eens in het wild te bestuderen, zal het nieuwe college vermoedelijk aantreden. In stilte.

En laten we hopen dat de nieuwe coalitie stilletjes, maar heel vastbesloten, de komende jaren de Augiasstal gaat uitmesten. Het is de hoogste tijd.