Met zo’n titel op vrijdagmiddag moet dit stukje bijna wel over Mark Rutte gaan. Maar nee, niet direct tenminste. Vandaag ben ik nogal boos over het uitzettingsbeleid.

Of althans, wat men in ambtelijk Den Haag laat doorgaan voor een uitzettingsbeleid. Natuurlijk begint het al, dat een uitgeprocedureerde asielzoeker uitgebreid moet worden bepraat om in te stemmen met zijn of haar uitzetting. Want als ze nee zeggen, gaan ze gewoon een paar maanden wonen in een kerk in Amsterdam, Rotterdam of Waar-dan-ook-dam. De gemeente waar men de tenten op slaat betaalt het wel.

In plaats van een Dam op te werpen tegen de stroom asielmigranten, haalt men ze binnen alsof het vette vis is die onze redding betekent.

Maar dan komt het: veertig procent van de uitzettingen mislukt alsnog. Na afloop van het gehele project van uitzetting, bepraten, geestelijke ondersteuning van de ongelukkigen en ga zo maar door. Stervensbegeleiding is er niets bij. Terwijl het niets anders is dan een gratis reisje terug naar huis, nadat het verblijf in ons land – vele jaren op kosten van onze gemeenschap gratis gevoed, medisch behandeld en onderdak verkregen hebbend – boos wordt afgedaan als ‘onmenselijk’.

Moet U eens proberen. Met een lekke tobbe aanspoelen in New York, zielig doen en een grote bek opzetten om vervolgens te eisen dat je van alle gemakken voorzien wordt behandeld et cetera. Daar trapten de indianen al niet in, en tegenwoordig lukt dat alleen als je naar Guantanamo Bay wilt. Maar zelfs voor de bewoners daarvan wordt op dit moment overal ter wereld moeite gedaan ze onder de pannen te brengen.

En de smoesjes waarmee die 40% worden verklaard zijn helemaal hemeltergend:

Sinds 2013 worden sommige groepen asielzoekers vanuit een opvanglocatie uitgezet en niet meer vanuit een detentiecentrum. Ze kunnen zich daardoor onttrekken aan toezicht.
… ook worden er administratieve fouten gemaakt
… of komen marechaussees met de uitgeprocedeerde asielzoeker in een file als ze op weg zijn naar het vliegveld
… of omdat ze kwijt waren
… omdat ze verstoppertje speelden, en de marechaussee blindemannetje.

Ik leef helemaal mee.

De woordvoerder van het ministerie zegt in NRC dat de meeste asielzoekers van wie de uitzetting op het laatste moment niet doorgaat uiteindelijk toch uit Nederland vertrekken. Maar cijfers zijn niet bekend.

Hebben deze ambtenaren zich wel eens afgevraagd hoe we dit honderd jaar geleden oplosten? Misschien iets minder humaan, maar dat je dan geld en tijd overhoudt om onze eigen noodruftige bejaarden bij te staan, is dat ooit wel eens bij iemand opgekomen? Kosten die 1225 van de 3165 vliegtuigstoelen die niet nuttig werden gebruikt maar wel waren gereserveerd en betaald niets?

Met je humane kletskoek!