Oekraïne – graantekorten eerstvolgende crisis in aanbouw
De komst van graan uit de Oekraan zal de oorlog niet doorstaan. De oorlog in Oekraïne gaat voor meer ellende zorgen dan alleen die in het land zelf. Hongeroproeren komen op de agenda.
Een week of zes geleden schreef het blad Foreign Policy al, dat het verstoren van de graanexport van Oekraïne stijgende voedselprijzen in Afrika en Azië zou kunnen veroorzaken, met alle politieke ellende die daarmee gepaard zou gaan. Herinnert u zich de Arabische lente? Ook die was een direct gevolg van honger.
With some of the most fertile land on Earth, Ukraine has been known as Europe’s breadbasket for centuries. Its fast-growing agricultural exports—grains, vegetable oils, and a host of other products—are crucial to feeding populations from Africa to Asia. And it so happens that a substantial part of Ukraine’s most productive agricultural land is located in its eastern regions, exactly those parts most vulnerable to a potential Russian attack. As the war clouds gather along Ukraine’s borders, one concern that has gone relatively unnoticed is the question of what happens to these regions—and to the countries around the world that depend on Ukraine for food—in the case of a Russian attack.[1]
En alsof dat nog niet erg genoeg is:
Ukraine is a top exporter of corn, barley, and rye, but it’s the country’s wheat that has the biggest impact on food security around the world. In 2020, Ukraine exported roughly 18 million metric tons of wheat out of a total harvest of 24 million metric tons, making it the world’s fifth-largest exporter. Customers include China and the European Union, but the developing world is where Ukrainian wheat has become an essential import. For example, about half of all wheat consumed in Lebanon in 2020 came from Ukraine, according to data from the Food and Agriculture Organization (FAO). Relying on bread and other grain products for 35 percent of the population’s caloric intake, Lebanon is critically dependent on Ukrainian wheat.
Er zijn er meer die in dit schuitje verzeild zijn:
Ook Turkije gaat het er moeilijk mee krijgen.
Gallup data offer insight into the populations most likely to suffer from a prolonged disruption: People in countries reliant on wheat from Ukraine or Russia, where large segments of their populations were also struggling to afford food before the war broke out. Many of the countries on this list, including Egypt, Turkey and Kenya, are also dealing with political instability and conflict, situations only made worse when populations go hungry.:
Enfin, deze oorlog zal derhalve politieke onrust veroorzaken in landen waar het westen daar het minst gelukkig van wordt.
The second most reliant country, Egypt, received 70% of the country’s grain imports from Russia and Ukraine in 2019. More than four in 10 (41%) Egyptians in 2021 reported lacking money for food at some point in the last 12 months. This measure was on the higher end of Gallup’s trend for the issue but lower than the record-high 48% of Egyptians that said so in 2016.
Egypt’s economy was initially hit hard by the COVID-19 pandemic, but it could still register positive growth for 2020 and 2021. However, inflation has been up in the country, and further increases in food prices related to Russia’s invasion of Ukraine may erase the modest gains the Egyptian economy has made.
Meer landen waar aanstaande onrust er extra van te lijden zal hebben zijn:
Of the 14 countries that rely on Ukrainian imports for more than 10 percent of their wheat consumption, a significant number already face food insecurity from ongoing political instability or outright violence. For example, Yemen and Libya import 22 percent and 43 percent, respectively, of their total wheat consumption from Ukraine. Egypt, the largest consumer of Ukrainian wheat, imported more than 3 million metric tons in 2020—about 14 percent of its total wheat. Ukraine also supplied 28 percent of Malaysian, 28 percent of Indonesian, and 21 percent of Bangladeshi wheat consumption in 2020, according to FAO data.
- Dit is precies waar nu gevochten wordt.
Meer over Oekraïne en de gebeurtenissen in dat land leest u hier.
Meer over Rusland en haar politiek vindt u hier.
De Arabische lente was het gevolg van , hoe kan het anders, westerse regime change politiek.
Had niets met honger te maken.
Dan….het graan is al gezaaid in oktober, dat noemt men wintertarwe, het word geoogst in augustus daarbij zijn de gevechten rondom de steden, niet in open tarwe velden.
Zomertarwe word geplant in april , volgende maand dus, en daar is in de Oekraïne geen of nauwelijks sprake van omdat de grond nog diep bevroren is , en de oogsttijd in het natte seizoen zou vallen.
Weet je wat t dus is? Paniek zaaierij
Vooralsnog is het dus n hoop geroeptoeter
Oekraïense president Zelensky vlucht naar Polen
Willie: Kan daar niets over vinden.
Hongarije verbiedt uitvoer van tarwe.
Een verhaal van de Russische kant. Of zou dat niet mogen in de westerse media. Want laten we wel zijn alles op de aarde heeft minimaal twee kanten. In de media niet dus dan maar hier.
Laten we een stap terug doen, diep ademhalen en kort enkele onsmakelijke feiten overwegen, afgezien van de propaganda en hysterie die het Westen nu in zijn greep houden.
Oekraïne — Westerse mythen verdrijven
Na het lockstep Covid-verhaal van een dodelijke builenpest die de wereld overspoelt en griep bleek te zijn, is er een nieuw verenigend geloof aan het ontstaan.
Westerse landen en hun meerderheid die al verbijsterde en geïndoctrineerde bevolkingsgroepen zijn, juichen nu dat Oekraïne gelooft dat het een vreedzaam onafhankelijk land is. Na 20 jaar van demonisering van zowel president Poetin als Rusland, is het agressieve verhaal in heel Europa ingebakken geraakt, omdat Twitter de go-to-place wordt voor nieuws voor nog een populistische kruistocht. Toch ontbreken opzettelijk de redenen waarom Rusland Oekraïne is binnengevallen.
Over etnische zuivering gesproken …
Oekraïne was decennialang onafhankelijk zonder problemen voordat de VS de staatsgreep in 2014 organiseerden, toen de problemen begonnen zoals in elk ander land waar de VS zich mee bemoeit.
Na de door de VS georganiseerde staatsgreep van 2014 tegen Janoekovitsj, herinnert hij zich nog steeds wat er in Odessa volgde toen de geschiedenis zich herhaalt en de extreemrechtse Oekraïense milities hun etnische Russische minderheden aan de kaak stelden.
In één geval, door naar schatting 48 etnische Russen het vakbondsgebouw van de stad binnen te drijven, stak de extreemrechtse militie Pravy Sektor het vervolgens in brand en verbrandde de bewoners levend. Degenen die probeerden te ontsnappen door uit ramen te springen, werden doodgeslagen. De leider van deze militie was Dmytro Yarosh, momenteel lid van het Oekraïense parlement en onlangs benoemd tot speciaal adviseur van de stafchef van het leger. Dit zijn het soort mensen dat de NAVO heeft bewapend en gefinancierd en waar goedgelovige westerse bevolkingsgroepen momenteel voor juichen! Bovendien was dit geen middeleeuws verhaal van wreedheid, het gebeurde acht jaar geleden in een geliberaliseerd Europa dat zogenaamd werd beschermd door NAVO-vredeshandhavers!
Toen de milities begonnen met het beschieten van regio’s met een hoge etnische bevolking van Russen in de regio’s Donetsk en Loehansk, trokken de Russische troepen naar binnen om dezelfde etnische zuivering daar te stoppen. Na jaren van voortdurende westerse financiering, training en aanmoediging van extreemrechtse milities, was het geduld van president Poetin eindelijk op.
Oekraïens nationalisme
Terwijl de 20e eeuw de geschiedenis vervaagt, is Oekraïne nog steeds van plan om te vechten tegen een Sovjet-Unie die niet langer bestaat en terug te keren naar de wreedheid van zijn nazi-verleden.
Stepan Bandera, het icoon van de Maidan-revolutie voor wie nu standbeelden worden opgericht, was geen lichtend voorbeeld van democratie. Bandera zat een levenslange gevangenisstraf uit in Polen voor politieke moorden en werd aan het begin van de oorlog vrijgelaten, en leidde later het Oekraïense opstandige leger dat naar verluidt verantwoordelijk is voor de slachting van Polen en Joden. Bandera bleef een levenslange voorstander van gewelddadige extreemrechtse nationalistische politiek tot zijn moord in 1959 en zijn volgelingen zijn meer dan een halve eeuw later nog steeds in leven en actief.
Is Oekraïne iets om over te juichen
Na de onafhankelijkheid na de ineenstorting van de Sovjet-Unie te hebben verkregen, gaven de nieuwe onafhankelijke landen en hun betaalde politieke elites die onafhankelijkheid onmiddellijk weg aan de Europese Unie en de NAVO. Na 30 jaar blijven ze de armste landen van Europa, hun bevolking gedecimeerd terwijl ze naar het westen vluchten (in mindere mate naar Rusland), weg van de beloften die nooit zijn gebeurd.
Evenzo is Oekraïne, ooit een grootmacht van landbouw en industrie, momenteel het armste land in Europa (wereldbevolkingsoverzicht). In 1991, toen Oekraïne onafhankelijk werd, had het een geschatte bevolking van 52 miljoen. Dat cijfer is nu gedaald tot 37,3 miljoen (2020) en alleen al in het afgelopen decennium zijn er 3,8 miljoen vertrokken (rferl.org).
“Nergens in opkomend Europa, waar landen de verwestersende benadering hebben aangenomen, zijn oligarchen zo dominant als in Oekraïne. Natuurlijk heb je er een paar, maar ze domineren niet absoluut de economie zoals in Oekraïne.” – Timothy Ash, Bluebay Asset Management strateeg.
In tegenstelling tot multimiljonair Zelensky die luidkeels verkondigt dat de bevolking bereid is om te vechten, heeft de Oekraïense staatsgrensdienst mannen van 18 – 60 jaar verboden te vertrekken, wat misschien verantwoordelijk is voor de grote aantallen gewapende burgers die doelloos door de straten van Kiev zwerven; kanonnenvoer en extra burgerslachtoffers voor een professioneel naderend leger. Mensen die gedwongen worden om te vechten voor elites en oligarchen om hun rijkdom en privileges te behouden, vechten nooit goed.
Tot nu toe heeft Rusland opmerkelijke terughoudendheid getoond door zich te richten op het leger en zijn infrastructuur. Naarmate burgers en nationalistische milities betrokken raken en het Oekraïense leger verboden fosforgranaten begint te gebruiken en dezelfde retoriek tegen Russen voortzet als na de staatsgreep van 2014, kan er een punt komen waarop de kinderhandschoenen uit gaan.
De afgelopen drie decennia is Rusland rustig binnen zijn eigen grenzen gebleven en slechts één keer naar buiten gekomen om Syrië te helpen dat wordt overspoeld door de NAVO, wat voorkwam dat hetzelfde gebeurde met Iran. Wat er nu gebeurt was onvermijdelijk en in de woorden van de film “A Bridge too Far” is de invasie van Oekraïne het antwoord op westerse liberalen die hun neoliberale agenda naar de grenzen van Rusland hebben geduwd.
Het voortdurende kinderlijke gedrag van de VN en de Europese Unie komt van degenen die alleen van een afstand op hun tv-schermen naar oorlog hebben gekeken. Na de laatste resultaten iets dichter bij huis te hebben gezien, zou de focus nu moeten liggen op de VN die gaat zitten en luistert naar de eerder genegeerde grieven van landen die grote kernmachten zijn, niet om ze in een hoek te duwen en ze te blijven provoceren en isoleren.
Ze zouden moeten beginnen met te accepteren dat andere landen de voorkeur geven aan een traditionele en democratische christelijke samenleving in plaats van de liberale multiculturele sociale chaos van het Westen. Rusland opende zijn deuren voor het Westen in de jaren 90 in wat nu algemeen wordt aangeduid als “de slechte jaren”; het is onwaarschijnlijk dat dezelfde fout wordt herhaald.
jaantje 4 maart 2022 om 22:31
https://english.pravda.ru/news/world/150580-zelensky_flees/
Jaantje bij de media van beide kanten moet je natuurlijk van halve waarheid uit gaan
Ik zit liever in een Amerikaanse cel, dan achter Russische tralies!
Babushka gaat deze maand terug van 11.500 naar 5750 Roebel deze maand!! Ze hoopt dat ze voor de volgende winter weer verenigd is met haar enig kind, die niet weer thuis kwam.
@Willy, inderdaad is Oekraïne niet een lichtend voorbeeld van hoe een vrije democratie zou dienen te functioneren, verre van zelfs, en Oekraïne is een voorbeeld voor de Westerse oligarchen die dat ook willen.