23 februari was de laatste ronde van de procedure voor het Belgisch Constitutioneel Hof over de vraag of de Europese Begrotings Unie in strijd is met letter of geest van de Belgische Grondwet.

Die Europese Begrotings Unie heet alleen in Nederland zo, in andere landen heeft men een andere terminologie zoals EU Soberheidsverdrag, EU Fiskal Pakt, Traité d’Austérité EU, of TSCG = Traité sur la Stabilité la Coordination et la Gouvernance. Het werd door 25 staten getekend (niet door de Britten en de Tjechen) en trad 1 januari 2013 in werking, met als doel convergentie van monetair en economisch beleid.

Landen mogen sindsdien hun staatschuld alleen nog met 1% verhogen als die onder de 60% van de begroting blijft.

In België werd dat verdrag er een beetje tussendoor gerommeld gedurende de laatste staatshervorming. Maar inmiddels beseft men dat er een scala van argumenten is om het TSCG-Verdrag naar de prullebak te verwijzen. B.v. schending van de Grondwet, omdat de begroting behoort tot de bevoegdheden van de Belgische overheden. Dat is dus een ongewenste uitholling van de Belgische soevereiniteit. Men is verworden tot een soort boekhouders en heeft geen marges meer om politieke keuzes te maken, zoals Juncker expliciet zou hebben erkend aangaande Griekenland, en bovendien zijn landen ook nog onderhorig geworden aan het EU-Hof te Luxemburg. De machtsstructuur in België is dus Copernicaans gewijzigd. (En dat is in veel andere landen niet anders.)

Omdat die begrotingsdiscipline een doel an sich is geworden, moet er op veel fronten worden bezuinigd en dat zou disproportioneel mensen met lage inkomens treffen (behalve de bijstandtrekkers, die worden gecompenseerd), door b.v. duurder o.v., gezondheidszorg, uitstel van pensioenuitkeringen enz. Al die bezuinigingen zouden er ook de oorzaak van zijn dat sindsdien de koopkracht met 1% is gedaald en dat de economische groei stagneert, d.w.z. nul is.

Indirect heeft het TSCG zelfs invloed op de onderhandelingsruimte van Vakbonden en Werkgevers.

Er zijn dus zwaarwegende constitutionele, sociale en macro economische bezwaren tegen de Europese Begrotings Unie, en gelukkig voor de twaalf rechters van het Belgische Constitutionele Hof heeft het opzeggen van dat verdrag geen directe consequenties voor de EU noch voor de positie van België: het TSCG verdrag staat namelijk geheel los van het verdrag van Lissabon en van de Euro.

Het Belgisch Constitutioneel Hof zal eind maart arrest wijzen.

—————————————————————————–

Dit stuk verscheen eerder op het blog Polderland