Waarom ik niet op de Februaristakingherdenking zal zijn
Sprx gaat niet naar de herdenking van de Februaristaking. Het staat hem tegen hoezeer er misbruik wordt gemaakt van een gelegenheid die moet herinneren aan een voor de oorlogsjaren unieke actie tegen onderdrukking in Nederland.
Ter gelegenheid van de Februaristakingherdenking in 1947 verleende koningin Wilhelmina de stad Amsterdam de wapenspreuk “Heldhaftig, Vastberaden, Barmhartig”. De Februaristaking, georganiseerd door de illegale CPN, is de enige werkstaking in bezet West-Europa geweest tegen het wegvoeren van de Joodse bevolking.
De liefde van de autoriteiten voor de nagedachtenis van de Februaristaking zou spoedig verdwijnen en plaats maken voor haat en verboden. Tijdens de koloniale oorlog in Indonesië, en de periode van de Koude Oorlog probeerden stadsbestuur en regering diverse malen tot een verbod te komen, maar zover als ze gingen bij het verbod op de Hanni Schaft-herdenking op de erebegraafplaats in Overveen, die werd verhinderd met inzet van tanks en pantserwagens (zie rechts), durfden ze in Amsterdam niet te gaan. De pers, anders dan het dagblad de Waarheid, maakte in het vervolg geen melding meer van de Februaristaking. Tot in de jaren ‘70.
Hoewel bij de herdenking het thema antisemitisme en Jodenhaat altijd centraal stonden werden in latere jaren ook andere thema’s aan de orde gesteld dan waar de eigenlijke staking over ging. Racisme, discriminatie, apartheid, Vietnam en “Vrede” werden allemaal meegenomen. Zo ook de gastarbeiders en discriminatie. Ook kwam de immigratie als ‘recht’ naar boven. Dat comité’s als het KMAN zelf zo antisemitisch waren als de pest, mocht de pret niet drukken. Of zoals een Auschwitz overlevende mij een keer zei:
”je moet solidair zijn met de gastarbeiders want ze zijn onderdeel van de werkende klasse, maar als ze hun mond open doen komt er antisemitisch gif uit”.
Het mohammedaanse antisemitisme werd door links gewoon niet herkend, of weggewoven met: dat gaat vanzelf over. Maar het ging niet over, het werd militanter en uit zich nu met:
- dat de wereld van iedereen is
- met het recht op immigratie,
- het verzonnen fenomeen islamofobie = racisme,
- de falsificatie van het Palestijnse conflict
- steun voor de terreurbewegingen Hamas en Hizbollah
- anti-zionisme vermomde antisemitisme.
In de huidige situatie met de immigratietsunami en de daarmee samenhangende islamisering, terreurdreiging en inperking van alle vrijheden, wordt de herdenking van de Februaristaking misbruikt om iets anders op te leggen aan de Nederlandse bevolking dan wat de verzetsstrijders in de 2e wereldoorlog voor ogen stond. Integendeel, hen ging het juist om de vrijheid.
De propaganda om de Nederlandse bevolking de islamisering en de onvrijheid op te leggen draait op volle toeren, maandag was er een docu over de februaristaking die werd afgesloten met een beeld van een verdronken jongetje op een Turks strand.
Vandaag wordt de Februaristakingherdenking live uitgezonden op NL1, iets wat nog nooit is voorgekomen. Juist nu zou wel gedemonstreerd moeten worden: voor behoud van de vrijheid en nationale zelfstandigheid en tegen de terreur die de islamisering met zich meebrengt.
Dat zou de toenmalige Februaristakers zeker hebben aangesproken.
Indrukwekkend artikel.
Net als de Kristall-nacht herdenking, wordt ook de Februari-staking herdenking,
en evenzo andere herdenkingen [ WO 11 ], en diepe historische gebeurtenissen,
GEKAAPT en MISBRUIKT door mohammedanisme-knuffelaars en -heulers,
die daarmee geschied-vervalsing plegen en onze gerechte vrijheden verraden.
En zo laat je je dus verdringen en maak je verder misbruik van dit soort herdenkingen mogelijk. Als het extreem-links gelukt is de boel te kapen, moet het toch ook mogelijk zijn om het terug te kapen, met een meerderheid van de bevolking achter je.