Nederland is formeel geen partij in Syrië. Echt niet, het is immers een burgeroorlog? Nou, uh!! Als land hebben we 25 miljoen euro gegeven aan wat we noemden: gematigde radicale moslims. Echter, ook in Syrië bestaat een beetje zwanger niet. Voor Rutte3 een reden de kaken stijf op elkaar te houden.

Ook in de media is het over deze zaak tot nog toe bijzonder rustig. Want ook de Nederlandse MSM hebben zich altijd op het standpunt gesteld dat de Arabische Lente een geweldig idee was, en dat het fijn zou zijn als Assad in de marge daarvan verdwijnen zou. Heel nobel natuurlijk, maar ook ontstellend naïef. Wat Assad is lijdt geen twijfel, dat het alternatief zo mogelijk nog erger is evenmin. Alhoewel je over die IS-onthoofdingen altijd weer hoort dat IS het publicitair voor die andere islamisten verpestte. Hetgeen pure kletskoek is, maar dat gaat de focus van dit artikel ver te buiten.

Maar in hoeverre hebben eenheden die in Syrië aan die burgeroorlog deelnemen steun gehad van Nederland, is nu de vraag. Aiaiai. Het zwijgen van de regering geeft al aan dat men terdege beseft dat het verlenen van 25 miljoen voor niet direct strijdgebonden zaken hetzelfde is als rechtstreeks steunen. Dat klopt ook: het ontlast een strijdende partij van uitgaven die evenzeer noodzakelijk zijn om actief de strijd te blijven als wapens dat zijn.

Let wel: dit was daarom geen puur humanitaire hulp. Dat maakt ons land tot deelnemer aan die oorlog, of de regering dat nu erkent of niet. Wij steunen dus jihadistisch geïnspireerden en Turks-nationalistische groepen die pogen een deel van Syrië weer bij Turkije te krijgen. Dat staat ons mooi. 25 Miljoen euro tot nog toe, hebben we er aan besteed. Dat de hulp aan rebellen in het noorden begin dit jaar werd stopgezet is een signaal van nattigheid: men wist dat het niet lang(er) meer verdedigbaar zou zijn. Niet voor niets is Idlib precies de plek waarheen verslagen jihadisten zich door de Syrische regering laten transporteren na onderhandelingen over hun capitulatie in diverse ingegraven posities door heel het land.

Is er iets bekend van een Syrische oorlogsverklaring aan Nederland, een Nederlandse oorlogsverklaring aan Syrië misschien? Is er een VN-mandaat om in te grijpen in Syrië? Op al deze vragen is het antwoord eenvoudig: neen. Alle voorheen bewandelde paden van het altijd zo bejubelde internationale recht zijn verlaten, en slechts aan de hand van pressiegroepen binnen het Amerikaanse State Department zet Nederland nu enige onzekere pasjes in de jungle van de Internationale politiek – een arena die ons land sinds het midden van de 18e eeuw gemeden heeft als de pest, en om begrijpelijke redenen.

Net zoals de Turkse invasie van Noord-Syrië illegaal is, is de Nederlandse bemoeienis dat. De Nederlandse bemoeienis is daarom niet te rechtvaardigen, en zou zo snel mogelijk dienen te worden beëindigd. Hypocriete voorstellingen zoals in de VN gisteren worden te pijnlijk om aan te zien, aangezien met de hulp als hierboven Nederland zich medeplichtig heeft gemaakt aan een verlenging van een burgeroorlog die van begin af illegaal was. En dat ook nog een stiekem buiten het parlement en haar toestemming om. De regering heeft formeel gezien heel wat uit te leggen. Dat weet zij, en daarom is haar zwijgen zo goed als een schuldbekentenis.

Maar politiek zal dit haar niet fataal worden, aangezien alle Regentenpartijen hiermee stilzwijgend hebben ingestemd.

---

Zie voor concrete voorbeelden over en uit de Syrische burgeroorlog ons uitgebreide dossier over het verloop en de Russische interventie.