De slachting gisteravond op de Boulevard des Anglais in Nice heeft tot nog toe aan 84 mensen het leven gekost. Er zijn 18 zeer zwaargewonden. De Franse regering heeft bevestigd dat dit opnieuw een gevolg van islamterrorisme is.

De aanpak van Frankrijk wordt na gisteravond niet anders, zoveel is wel duidelijk. Hollande heeft herhaald dat Frankrijk in oorlog met het islamterrorisme is, maar vertaalt dat naar het Midden Oosten. Hij kondigde gisteravond al aan dat Frankrijk haar luchtaanvallen in Syrië en Irak zal opvoeren. Het is een uiting van opperste machteloosheid.

Want ook het verdwijnen van Islamitische Staat zal geen fundamentele oplossing blijken. Wie dan leeft, die dan zorgt, lijkt men binnen de Franse regering te menen. Wel handhaaft men de noodtoestand in het land, die nu al bijna een jaar voortduurt, en een gewoonte dreigt te gaan worden. Dat het gezag in Frankrijk – gedemonstreerd door haar uitvoerende macht – bloednerveus is, maakten de verslagen vanmorgen nog eens duidelijk. De truck die op de feestende menigte in reed, werd al in een vroeg stadium onder vuur genomen. De illustratie hierboven toont overduidelijk het enorme aantal kogelgaten in de cabine, die werden veroorzaakt door schietende politiemensen die probeerden de truck zo snel mogelijk tot stoppen te krijgen. Politiemensen die zo snel tot gericht vuren over gaan zijn kenmerkend voor een situatie waarin hun zenuwen tot het uiterste gespannen zijn.

De 31-jarige Tunesische dader was een criminele bekende van de politie, maar stond niet op de lijst van terreurgevaarlijke gekken. Eens te meer is dit een signaal dat jonge islamitische criminelen eenvoudig door kunnen stromen naar religieus geïnspireerd geweld. Hun drempel ligt lager, hun ervaring is groter. Dat deze man voor zijn daad koos voor het gebruik van een truck is een zoveelste bewijs dat het er alleen maar om gaat zoveel mogelijk doden te maken, en de angst er goed in te rammen. Vakantie in Frankrijk zal voor steeds minder mensen een aantrekkelijk idee worden zo, en dat is precies wat de terroristen beogen.

Libië
Dat alles hier boven neemt niet weg dat de Franse regering haar spelletjes in Noord-Afrika gewoon door speelt. In Libië (buurland van Tunesië) steunt de Franse regering in dat verscheurde land tenminste twee elkaar vijandige facties. Een paar weken terug lekten bandopnames van verkeersleiders die nachtelijke aanvallen coördineerden uit.

Dat dat overduidelijk voor de Fransen een hogere prioriteit heeft dan het afstoppen van asielmigranten die vanuit diezelfde havens die Frankrijk om militaire redenen in de gaten houdt de oversteek naar de EU wagen. De Italiaanse marine vangt ze wel op, brengt ze naar het vasteland en geeft ze asiel.

Franse burgeroorlog?
Dat men hier mee nog meert toekomstige ellende van allerlei snit binnenhaalt hebben we afgelopen weken bewezen gezien. Het vernietigen van IS in het MO klinkt vanuit puur militair perspectief heel interessant, maar of het het islamterrorisme verminderen zal? Vorige week kwam de analyse van het hoofd van de Franse geheime dienst naar buiten, dat er in Frankrijk een burgeroorlog dreigt tussen mohammedanen en wat hij noemt extreemrechts.

In de optiek van veel Europese gezagsdragers is alles wat zich niet als een lam wil laten afslachten al snel extreemrechts. Maar als deze aanslag een dergelijke reactie niet zal doen ontbranden, kunnen we rustig vaststellen dat het een onzinverhaal is dat de Franse overheid liet uitlekken in de hoop opnieuw tijd te kopen om het probleem op te kunnen lossen. Maar tijd kopen? Dat heeft alleen in als je een begin van een oplossing hebt. Dat die ontbreekt is evident. In de Franse context kan dat alleen betekenen dat Marine Le Pen volgend jaar de presidentsverkiezingen wint. En als ze die niet wint, ja, wat dan?