Iedereen is al jaren bezig zich te verontschuldigen voor het in huis halen van een echte kerstboom. Dat brengt bizarre strapatsen met zich mee. En het gaat bovendien gewoon door.

Smoesjes laten zich het best herkennen als smoesjes bij het onderzoeken van het afval dat mensen buiten zetten. Niet dat u mij dagelijks op onderzoek ziet uitgaan op de ochtend voor de vuilniswagen  recycling langs komt, maar je ziet wel eens wat staan.

Zo zag ik vanmorgen bij een afvalbak in Amsterdam maar liefst drie Noordmann kerstbomen liggen, met kluit. Twee grote en een kleine. Dat de prijs daarvan in het geheel nog niet meevalt valt te voorspellen, maar veel mensen (speciaal in de grachtengordel) houden graag de schijn op milieubewust te zijn. Ik mag daar graag over grappen, maar soms kom je dan een week of drie later tot de ontdekking dat ook de ondernemers in je eigen dorp zich al net zo gek lieten maken als de dwazen in die Amsterdamse grachtengordel.

– Zo ook met kerstbomen, vrees ik. Met kluit, dan kun je de boom in de tuin zetten, en dan is hij volgend jaar opnieuw bruikbaar.

– Noordmann-bomen, die zijn milieu-vriendelijker (?)

– En zo voort, hoewel mij nog niet duidelijk is hoe een Koreaanse zilverspar die hierheen werd verscheept het milieu minder belast, maar enfin, het klinkt aardig, nietwaar?

Enfin, je hoeft niet helderziende te zijn om te snappen dat je in de Amsterdamse grachtengordel aan een boom met kluit niet veel hebt: bijna niemand heeft er zelfs maar een binnenplaatsje achter het huis. Maar de hoeveelheden die jaarlijks worden verkocht suggereren dat van de bomen die wel de tuin in worden gezet, het grootste deel gedurende het jaar alsnog het loodje legt. Te warm, te nat, te whatever – maar dood gaan ze. Maar dat ik die bomen met kluit nu al bij de vuilnisbak aantrof suggereert dat de gemeentelijke belastingen in Amsterdam nog wel een stukje omhoog kunnen.