Het nieuws gisteren dat de nieuwe Franse president zich op zijn eerste werkdag braaf in Berlijn meldde bracht met zich mee dat er iets moest worden gemeld dat vermelding waard was.

Je kunt zeggen wat je wilt, maar de opgegeven reden voor het bezoek van Macron aan Merkel voldoet niet. Hervormingen van de EU is sowieso een Herculestaak, en in de huidige omstandigheden niets waaraan verstandige mensen vrijwillig zullen beginnen. Niet dat verstandige mensen het zo uit de hand hadden laten lopen als thans het geval is, maar enfin. Het is echter goed gebruik dat regeringsleiders zich zo snel mogelijk laten zien bij hun meerderen. Daar werd in januari nog een aardige parade van opgevoerd met regeringsleiders vanuit de hele wereld die zich meldden in Washington om met President Trump te mogen bellen. Waarbij de volgorde waarin die telefoontjes werden aangenomen als maatstaf voor hun belang in de wereld (vanuit Amerikaans perspectief) werd aangemerkt.

Zou dat binnen de EU anders zijn? De vraag stellen is hem beantwoorden. Het is in dat opzicht maar goed dat Merkel dit najaar vermoedelijk herkozen wordt, want het is vaak al gênant genoeg.

Macron is eenvoudig de eerste onder de paladijnen van de bondskanselier. De laatste voor wie dat niet gold was de Franse president Sarkozy, en in zijn geval werd het de laatste jaren al dubieus. Met Hollande hoefde zelfs de schijn niet langer te worden opgehouden – Hollande was een geestelijke en politieke dwerg. Macron heeft die positie geërfd, en mag laten zien daaraan in de toekomst verandering te kunnen brengen. Veel meer krediet kun je hem op voorhand niet geven.

Dat Macron naar Berlijn ging met het verhaal dat de EU hervormd moet worden klonk aardig, maar had hij een plan? Iets van een idee hoe dat moet? Het enige dat daarover tot nog toe bekend is, is dat Macron vindt dat Frankrijk meer geld uit de EU-ruif zou moeten krijgen. Dat krijgt hij niet, maar het tekent zijn positie tegenover Merkel, die zo’n cheque zou moeten voldoen.

Waarom een hervorming van de EU op korte termijn niet te verwachten valt schreef ik eerder vandaag al, maar feitelijk staat dat los van het bezoek van Macron aan Berlijn.