De meest nadrukkelijke uiting van desinteresse voor Macron en zijn programma die de Franse kiezers gisteren nog maken konden was door niet op te komen. Door een opkomst van weinig meer dan 43% deden ze dat verpletterend.

De partij van Macron won wel, maar de lage opkomst suggereert dat ook de mensen die eerder op hem stemden het verder wel geloofden. Zijn partij haalt maar 308 zetels. Veel, maar teleurstellend vergeleken met voorspellingen tot wel 450 (van de 577) zetels. Macrons bondgenoten van Modem haalden er ruim veertig, eveneens minder dan verwacht. Daardoor veroverden Les Republicains – vooral in oostelijk Frankrijk, het Île de France en de Midi – een behoorlijk aantal zetels en worden zij de belangrijkste oppositie (113). De – tot de verkiezing van Macron als president – regerende socialisten vielen terug naar 29 zetels, een ongekend laag aantal.

Het Front National ging van 2 naar 8. Dat is een uitstekende prestatie die de groei van het FN illustreert, omdat in het Franse kiessysteem een kandidaat in een district in de tweede ronde de helft + één van de stemmen dient te halen om zijn zetel te winnen. Marine le Pen zelf werd voor het eerst in de Assemblée Nationale gekozen in haar district Hénin-Beaumont.

Onderstaande illustratie geeft een goed beeld van de krachtsverhoudingen in Frankrijk. Merk op dat de communisten er nog steeds een factor van betekenis zijn, en dat de hervormingen die Macron belooft hun positie eerder zullen versterken dan verzwakken. In Frankrijk is het communisme nog lang niet dood.

Veel voorspellingen zaten er qua aantallen aanzienlijk naast, waarbij vooral het verlies van de socialisten en Republicains lager leek dan het bleek:

De lage opkomst zal het Elysée grote zorgen baren, want het versmalt de basis van de aankomende regering. Volgens Front National-leider Marine le Pen ondermijnt de lage opkomst de legitimiteit van het nieuwe parlement. Le Pen zegt dat Macron wel de meerderheid in het parlement heeft, maar dat zijn ideeën behoren tot een minderheid in het land. En dat is cruciaal, want in september zijn er ook verkiezingen voor de Franse senaat, die alle wetgeving van de regering-Macron ook goedkeuren moet. Als Macron tussen nu en september veel impopulaire maatregelen aankondigt, kan hij bji de verkiezingen voor de senaat problemen krijgen. Doet hij het niet, dan wordt hij door zijn tegenstanders uitgemaakt voor een slappe zak hooi en zal hij ook in dat geval steun verliezen ten opzichte van gisteren. Gezien de smalle basis van zijn electoraat is een grote opkomst in september naar je vermoeden zou in zijn nadeel.

De linkse leider Mélenchon heeft al geconstateerd dat deze uitslag voer is voor grote stakingen – iets wat in Frankrijk nog steeds normaler is dan in landen als Nederland en Duitsland.