Links lullen rechts vullen -I- Mary de Gaay Fortman
In het kader van ‘links lullen rechts vullen’, een artikel over de advocate Mary de Gaay Fortman (1965), die feminisme meent te propageren.
De Gaay Fortman is bij Houthoff Buruma Advocaten betrokken bij publiek-private reguleringsvraagstukken en gespecialiseerd in economisch publiekrecht en (corporate) governance. Als trusted boardroom advisor is ze sinds 1997 partner bij Houthoff op de Zuidas. Zij doet daar een uurtarief van 500 euro per uur voor doorsnee zaken en 700 euro per uur voor specialiteiten. Ze is de dochter van Bas de Gaay Fortman (1937), alias Basje, een mislukte politicus van de PPR. Mary de Gaay Fortman is ex-voorzitter van de (elitaire) Stichting Topvrouwen en heeft het stokje overgedragen aan Marguerite Soeteman-Reijnen. Laten we eens kijken wat De Gaay Fortman over feminisme te melden heeft. Ze is enthousiast over het vrouwenquotum. Het zou historische gebeurtenis zijn. Dat is het inderdaad: historisch dat het Nederlandse parlement (met pijn en moeite) met discriminatie van mannen akkoord gaat. De Gaay Fortman zegt dat mannen haar soms agressief vinden[1]:
“Natuurlijk speelt mee dat ik een vrouw ben. Die directheid wordt niet gezien als een typisch vrouwelijke eigenschap. Daardoor vinden ze mij al snel agressiever dan de mannen op ons kantoor. Laatst liet een mannelijke collega duidelijk merken dat een voorstel niet goed was. Ik vond dat ook, maar hield me meer op de vlakte. Toch kreeg ik later als feedback dat ik er wel erg met gestrekt been was ingegaan. Wow, dat is zo niet waar, dacht ik toen.”
Zij noemt haar opstelling “beminnelijke doeltreffendheid”.
“Het minste wat de politiek kan doen is zorgen voor een gelijk speelveld. Ik ben dus voor een vrouwenquotum”. Dat is krompraat, want De Gaay Fortman zal begrijpen dat een vrouwenquotum juist voor een ongelijk speelveld zorgt, het sluit mannen immers uit. Buitenhof[2] interviewer Pieter Jan Hagens vertelt ze
“Vrouwen brengen ongemakkelijkheid met zich mee omdat ze minder hiërarchisch denken en dan door de hiërarchie kunnen denderen (!, FB), terwijl mannen meer gericht zijn op ‘bonding’. Van mijn mannelijke collegae kreeg ik als junior de ruimte deel te nemen in een internationale organisatie van advocaten. Ik kon de hele wereld over.”
Je zou dan denken dat ze mannen op handen draagt, maar nee: “het kan me niet snel genoeg gaan met vrouwen naar de top”. Onbegrijpelijk dat zij dit zegt, want het is juist hallucinant snel gegaan met de opmars van vrouwen, zonder quotum, maar dan wel over de volle breedte van de arbeidsmarkt beschouwen, dat is wel zo eerlijk. We hebben immers zo’n hekel aan ‘eigen volk eerst’ en navelstaren…. Kijk eens vijftig jaar terug, pak CBS cijfers erbij, een ‘eye-opener’.
“Er is een conservatief klimaat in de bedrijfstop en aan de keukentafel”. Aan De Gaay Fortyman’s keukentafel misschien wel, maar ik heb aan de bedrijfstoptafel niets gemerkt van een conservatief klimaat, integendeel. Maar ik ben uiteraard als man vooringenomen, nietwaar! De Gaay Fortman: “Daardoor missen we vrouwelijk talent. Met mannen vind ik leuker werken dan in een volledig vrouwenteam, daar weten we alles van.” Ontwapenend.
“We grijpen als Nederlandse overheid bijna overal in, waarom dan zo moeilijk doen over vrouwenrechten”. Dit is naïef, want er zit nogal een verschil tussen bijvoorbeeld de snelheid op snelwegen terugbrengen en discriminatie van mannen door een vrouwenquotum. Daar doen ook topvrouwen moeilijk over en terecht. De uitkomst van het SCP/CPB-rapport dat vrouwen in “deeltijd willen werken, risicomijdend zijn en minder competitief” zijn, acht De Gaay Fortman “stereotyperend”. Gedegen onderzoek ontkent ze glashard zonder onderbouwing. Ik had ook niet verwacht dat ze dit rapport zou onderschrijven, want het ondersteunt haar stellingnames geheel niet. Serieuze feiten en rapporten worden niet erkend en ontkend door het bevestigingsvooroordeel. Ze zegt dat “alle ons omringende landen een vrouwen ingroeiquotum hebben op Raad van Bestuur niveau”. Dat is apert onwaar, nepnieuws. Maar Pieter Jan Hagens zwijgt.
De Gaay Fortman: “Een profiel moet weliswaar genderneutraal zijn en gericht op geschiktheidseisen, maar je mag wel flankerend zeggen: bij gelijke geschiktheid geven we voorrang aan een vrouw.” Ook hier krompraat, want er is immers nooit gelijke geschiktheid. Er is altijd een voorkeur, hoe marginaal ook. Ieder mens is verschillend, zie psychologen en gedragswetenschappers, of Hannah Arendt:
“Plurality is the condition of human action, because we are all the same, that is, human, in such a way that nobody is ever the same as anyone else who ever lived, lives or will live.”
“Vrouwen scoren van de 16 eigenschappen die belangrijk zijn voor bestuurlijke posities op 15 punten het beste; mannen doen het enkel beter op strategische agendasetting (!, FB). Bij álle vaardigheden die je nodig hebt, scoren vrouwen beter.” Ongelooflijk dat ze deze onzin zonder blozen durft te zeggen, maar Pieter Jan Hagens neemt dit voor zoete koek aan. Hij zegt niet: “Mogen we svp weten naar welk wetenschappelijk rapport u verwijst, want het lijkt op voorhand dubieus, gericht op stigmatisering van mannen. Want als we over het functioneren van vrouwen in het bedrijfsleven hebben, dan kunnen we toch niet constateren dat ze het in topfuncties zoveel beter doen dan mannen, nee toch?”
De Gaay Fortman zegt dat ze al van jongs af aan mannelijke eigenschappen heeft zoals schaken, judo en in bomen klimmen, Ze begrijpt dus het spel waar het om draait om de top te bereiken. Dat is interessant, want hier komen individuele en typisch manlijke eigenschappen om de hoek kijken die de meeste vrouwen niet bezitten en ook niet willen bezitten. Van een oud-voorzitter van Topvrouwen.nl mag men uiteraard geen objectief verhaal verwachten. Maar De Gaay Fortman is wel het andere uiterste. Ze is één en al vrouwen hosanna, ’make belief’, ontkenning, verdraaiing, discriminatie van mannen, met vrouwenquotum als logisch sluitstuk. Ze wil uiteraard niet een mannenquotum waar mannen sterk in ondertal zijn. Radicaal feministe De Gaay Fortman lijkt seksistisch, ‘zacht op inhoud, hard op relatie’. Heeft ze een gespleten persoonlijkheid? Enerzijds heeft ze bewondering voor mannen en wil er graag bij horen en dat kan ze ook, want ik ben “one of the guys” en mannen hebben een zekere mate van voorspelbaarheid in hun handelen en teamvorming, die vrouwen niet bezitten want ze denderen door de hiërarchie heen. Aan de andere kant wil ze tóch dat vrouwen meer macht krijgen in de top van het bedrijfsleven, want vrouwen doen het op álle onderwerpen beter dan mannen. Dit spoort niet. Voer voor psychologen…
Opvallend is de rol van Buitenhof interviewer Pieter Jan Hagens. Doorgaans worden twee kanten over een specifiek onderwerp belicht, met iemand vóór en iemand tégen, voor de broodnodige balans in het intellectuele debat. Nu had De Gaay Fortman het alleenrecht op het gesproken woord, zonder weerwoord, met een ‘ja en amen’ zeggende Pieter Jan Hagens. Hij liet zich ondersneeuwen en leek het allemaal prachtig te vinden wat ze vertelde, terwijl nota bene zijn sublieme collega Jort Kelder als één van eerste journalisten ten slachtoffer viel aan het vrouwenquotum bij Buitenhof en kort daarvoor om onduidelijke redenen een vrouwelijke collega het veld moest ruimen. Ik voel plaatsvervangende schaamte voor het optreden van Pieter Jan Hagens.
- “Mary de Gaay Fortman over haar vriendschap met Wende Snijders; ik herken in haar dezelfde culturele openheid” De Volkskrant, 23.9.19
- Buitenhof, 1-12-19; dit stuk is verschenen in “Feminisme op de werkvloer.”
Frits Bosch is macro-econoom en socioloog, auteur van “In Holland staat een huis, onbehagen bij de elite” en “Schaft ook Holland zich af?” “Wereld op een keerpunt” ““Feminisme op de werkvloer.
Foto boven artikel – Frans Groenendijk