Zaterdagochtend viel ik met mijn neus in een heftige krijspartij op Twitter: het AZC in Woerden was bestormd door rechtsradicalen! En zoals te doen gebruikelijk, vlogen de beschuldigingen, verdachtmakingen en vileine kwalificaties als mortiergranaten tussen de bekende linies heen en weer. Dat je er op kon wachten dat dit zou gebeuren.

Als iets al een uurtje zo bezig is, valt het soms niet mee te achterhalen wat precies is gebeurd. Ditmaal was dat erger dan anders, want er is extreem weinig bekend gemaakt over de gebeurtenissen – waardoor de geruchtenmachine vrij spel had. In mijn achterdochtige momenten vrees ik soms dat daarvoor redenen zijn, en ditmaal lijkt dat gerechtvaardigd. De enige bekende feiten:

1. Er zijn – in het holst van de nacht – elf in het zwart geklede mannen gearresteerd.
2. Er is gegooid met eieren, tenminste één gebroken ei figureerde uitgebreid in de berichtgeving.
3. Eveneens is er gegooid met vuurwerk – naar getraumatiseerde oorlogsvluchtelingen, werd er aan toegevoegd op een toon alsof dat erger is dan vuurwerk naar gewone mensen gooien.

Meer is tot op heden niet bekend. Politie en het OM zijn ongetwijfeld druk doende het grote extreemrechtse complot hierachter te ontrafelen, maar tot op heden lijkt er niets te melden. En dat is omineus, want als ze iets hadden was dat ongetwijfeld breed uitgemeten op het NOS-journaal geweest.

Serieus
Laat ik mij haasten nog te zeggen dat ik het serieus neem als een actie die niet goed te praten valt, en waarvan we mogen hopen dat justitie het tot op de bodem uitzoekt. Maar de stilte die volgde op de eerste meldingen is ongebruikelijk. Speciaal omdat dit precies was, zoals ik drie weken terug al betoogde, waar de regering op zat te wachten. En als het minder ernstig is, dan de eerste berichten suggereerden, is de meest effectieve manier om het optimaal uit te melken, door het op de achtergrond een paar dagen te laten sudderen. Zodat iedereen doordrongen raakt van wat er gebeuren kan als je zomaar je democratische recht op protest serieus neemt.

Is dit waar Geert Wilders toe opgeroepen heeft – zoals onvermijdelijk in de hysterie direct na het bekend worden rondging? Dat kan geen weldenkend mens serieus beamen – al worden weldenkende mensen zeldzaam. Van Wilders kwam direct een correcte reactie, maar toch zagen zijn tegenstanders hun achterdocht bevestigd. Waarop allerhande ritueel geblaat ontstond.

Utrecht
Curieus genoeg kwam gisteren prompt een voorbeeld van een even verwachte als onplezierige actie vanuit de andere hoek van het politieke spectrum. Tegenover de demonstratie van de Nederlandse Pegida-tak in Utrecht was een tegendemonstratie van de AFA en IS aangevraagd. Mij blijft een raadsel waarom een burgemeester toestaat dat dit op dezelfde dag kan plaatsvinden, verwachtingen op basis van ervaringen uit het verleden bleken ook gisteren weer gerechtvaardigd. De politie wist slechts ternauwernood te voorkomen dat de tegendemonstratie slaags wist te raken met de demonstranten op het Neude.

De verslaggeving
Als er niet vanaf het Neude verslag was gedaan door een journaliste van Elsevier, was je geneigd geweest te veronderstellen dat het van beide kanten was gekomen, die drang tot fysieke agressie. De verslaggeving in de landelijke pers wijst in die richting, en dat valt ze aan te rekenen. Als er Pegida-demonstranten waren gearresteerd, had men hetzelfde kunnen schrijven, maar toch vrees ik dat het dan anders was geformuleerd. De suggestie is er voor de onvoorbereide lezer wel, en dat geeft te denken over de attitude van deze nieuwsbron. Het verslag van De Volkskrant valt hier zo ongeveer tussenin.

De vergelijking
Dit alles hierboven overziend zijn er twee zaken die enorm opvallen: de berichtgeving er over is er één, niet onbelangrijk voor de beeldvorming en waar die haar wortels blijkbaar heeft. En twee, de mate van organisatie van de groepjes die hun agressie ce vrije loop lieten. Over de berichtgeving heb ik al genoeg gezegd, al wil ik nog toevoegen dat de aanwezigheid van een verslaggeefster van het weekblad (!) Elsevier zorgde voor een evenwicht dat vaak ontbreekt.

Van de agressieplegers moet je constateren dat van beide zijden gelukkig onbekend is hoever men had willen gaan, maar het verschil in organisatie vind ik treffend. Van een verondersteld twintigtal aanvallers in Woerden wisten er midden in de nacht maar 9 weg te komen. En in een tijd van circa een half uur werd (gelukkig!) weinig bereikt tegen de asielmigranten. Amateuristische polderterroristen. Vergelijk dat met de tegendemonstratie in Utrecht, waar de politie die op volle sterkte aanwezig was, de grootste moeite had de Antifa-demonstranten weg te houden van het Neude.

Op klaarlichte dag proberen met een grote knokploeg een toegestane demonstratie van een paar honderd mensen aanvallen, lijkt mij een grotere aanslag op de democratie dan een groepje heethoofden zonder hersens bij wie het theewater overkookte. Zelfs als die in het midden van de nacht aan de hekken van een opvangcentrum gaan rammelen. Voor geen van beiden is enige rechtvaardiging, en beiden zijn strafbaar en moeten bestreden worden. Maar dat men aan Antifa-acties van dit type gewend lijkt te zijn – en er soms impliciet begrip voor opbrengt – zou voor onze media reden tot zelfreflectie moeten zijn.

UPDATE:

Zie ook het gedetailleerde verslag van Arnold Karskens op TPO.