DE WERELD NU

Het geheim van de klimaatpolitiek

klimaathoax, temperatuurrecord, klimaatpolitiek

Sid Lukkassen beziet de klimaatpolitiek primair als een uiting van links-rechts denken om macht te verwerven.

Het politieke landschap was van oudsher opgedeeld in twee vakken: ‘links’ en ‘rechts’. Dit gaat terug op de Franse Revolutie – de politici die de koning steunden zaten dichtbij de koning, aan de rechterkant van de zaal. Zijn critici bevonden zich aan de linkerkant. Vandaag de dag bestaan beide kampen nog steeds en is het landschap tussen ‘links’ en ‘rechts’ sterk gepolariseerd – om die reden werk ik aan een crowdfunding, die u hopelijk wil steunen. Mijn doel is om een boek te maken van inhoudelijke briefwisselingen met linkse denkers. Ik confronteer hen met analyses zoals nu volgt.

Tot recent baseerde links zich op een christelijk-middeleeuws instinct van naastenliefde. Dit wil zeggen, een gezamenlijke spaarpot opbouwen waarmee je solidair wat voor de ander kunt opbrengen. Dit wortelde in een instinct dat groeide door eeuwenlang in betrekkelijk kleine en overzichtelijke gemeenschappen samen te leven, waar iedereen elkaar kende. Denk aan de middeleeuwse gilden die voor iemands gezin zorgden als de kostwinner stierf.

Dit instinct van naastenliefde werd door links gepolitiseerd in de vorm van solidariteit als slagzin. We zitten dan middenin de Franse Revolutie en de grote arbeidersopstanden in de eeuwen daarna. Het thema solidariteit gaf links het perfecte alibi om aan herverdeling te doen en verschafte hen een concentratie van economische en politieke macht. Het thema bereikte haar hoogtepunt in de marxistische slagzin: “Arbeiders aller landen, verenigt u!”

Maar die overzichtelijke gemeenschappen zijn inmiddels verdwenen en daarmee is dat diepere instinct – het onderliggende aan solidariteit als politieke boodschap – krachteloos geworden.

Mensen zijn mobieler en denken meer aan hun eigen belangen. In die zin is de maatschappij liberaler geworden en minder socialistisch. Oude banden begonnen te knellen en zijn grotendeels verruild voor gecompartimentaliseerde relaties.

(Als ik spreek over een ‘meer liberale maatschappij’ dan laat ik de omvang van de overheid binnen het Bruto Nationaal Product buiten beschouwing. Immers, de bureaucratie heeft een belang in continuïteit om de eigen positie veilig te stellen zelfs als men niet meer gelooft in de collectivistische filosofie die dit administratieve bouwwerk draagt.)

Bovendien vergt solidariteit culturele identificatie oftewel een “nationaal wij gevoel” (dat noemen we ook wel een Leitkultur). Die culturele cohesie heeft links zelf mede gesloopt. Denk aan de achtenzestig-revolutie en de massa-immigratie. De achtenzestigers hebben het verbindende cultuurhistorische erfgoed afgedaan als ‘autoritair-koloniale geschiedenis van de witte cisman’ en de massa-immigratie schiep versnipperde patronen van diverse cultuurenclaves binnen één stad.

Wouter Bos (PvdA) en de linkse journalist Joris Luyendijk hebben dit laatste onderschreven. “Solidariteit wortelt nu eenmaal in welbegrepen eigenbelang, en kan alleen gestalte krijgen door anderen daarvan uit te sluiten”. Bos: ‘Insluiting en uitsluiting horen bij elkaar. Wie met iedereen solidair is, is uiteindelijk met niemand solidair’.” Luyendijk onderstreept in zijn voorwoord in Panama Papers (2016) dat het postmoderne streven om nationale identiteit en culturele trots te deconstrueren, afbreuk doet aan de bereidheid om te betalen voor links sociaal beleid. “Solidariteit gaat terug op een nationaal wij-gevoel en daar is links juist allergisch voor.”

In een tijdperk waar de burger mobieler is, gemakkelijker dan ooit oude banden doorsnijdt en nieuwe relaties aanknoopt, moest links iets nieuws verzinnen. Een beroep op solidariteit ligt gevoelig als de burger zich niet identificeert met de persoon waarvoor hij moet betalen, omdat de culturen binnen één land uiteen zijn gedreven.

Daarom verruilt links het begrip solidariteit voor het begrip klimaat. Als je wil belasten en wil herverdelen, dan moet je de meer egoïstisch geworden stemmer, er van doordringen dat die politieke machtsconcentratie – dus de macht om klimaatverandering te bestrijden – in diens eigen belang is.

Geconfronteerd met machtige bedrijven die overheden chanteren om maar zo te verhuizen en honderden banen mee te nemen – die met hun lobbyisten en juristen keer op keer belastingenwetten in hun voordeel weten om te buigen of anders de belastingen ontwijken – komt de politiek buiten spel te staan. Beleidsmakers verloren hun greep op de grote kapitaalstromen; de klimaatpolitiek is echter hét perfecte alibi om nieuwe heffingen in te voeren en nieuwe geldstromen richting de overheid in het leven te roepen. Met dit geld kunnen weer nieuwe verkiezingsbeloften worden gedaan en zo houden politici zichzelf relevant voor kiezers.

Dit biedt een perverse prikkel om de naderende klimaatramp zo apocalyptisch mogelijk af te schilderen – weerman Gerrit Hiemstra pleit zelfs voor een CO2-uitstoot van nul. Wie dit letterlijk opvat, zou zelfs niet mogen ademen. Ongetwijfeld heeft de mens invloed op het klimaat, maar de vraag is in hoeverre er andere factoren worden meegenomen, zoals de stand van de zon, ik noem maar wat. Want door de menselijke factoren te benadrukken houdt het onderzoeksveld zichzelf relevant voor de politiek, en blijft zo verzekerd van een bestaan.

Dit laatste doet op zichzelf niets af aan de wetenschap achter klimaatbeleid – ik wil alleen laten zien dat zelfs objectieve wetenschap deel is van een machtsstructuur. Mocht immers blijken dat de stand van de zon een grotere invloed heeft op het klimaat dan de uitstoot van CO2, dan is er voor de mens weinig aan te helpen. Het onderwerp zal haar relevantie voor de politiek verliezen en de subsidiestromen zullen wegvloeien naar onderwerpen als neem nu Kunstmatige Intelligentie, die ook politiek prangend zijn. In een tijd waar academici meer tijd kwijt zijn aan het voorbereiden van subsidieaanvragen dan aan onderwijs, is dit voor klimaatwetenschappers geen fijn vooruitzicht – ze zullen erop gebrand zijn om hun posities te behouden.

Los van de inhoudelijke wetenschap achter klimaat en klimaatbeleid is er hoe dan ook een wisselwerking van geld, macht, exposure en het primen van de maatschappelijke agenda. Prof. Jorg Meuthen wees erop dat, door veel aandacht te geven aan het activisme van Greta Thunberg, de media het maatschappelijk debat kunnen klaarmaken voor linkse beleidsvoorstellen. En ook nog op zo’n wijze dat andere partijen niet kunnen klagen dat Groen wordt bevooroordeeld met zendtijd. Aandacht voor Thunberg en haar klimaatmarsen wordt immers geteld als verslaggeving over een maatschappelijke beweging en niet als afgekaderde zendtijd voor politieke partijen.

Ook zijn er de vele multinationals die vroeger voor links de klassenvijand waren – zij hebben een slecht imago, zowel qua arbeidersrechten als qua milieuvervuiling. De klimaatpaniek biedt hen kansen om hun imago te greenwashen en hier via overheidssubsidies zelfs aan te verdienen.

Het verhaal over klimaatvluchtelingen, ten slotte, markeert de transitie van oud links –‘internationale solidariteit’ – naar het nieuwe verhaal. ‘Oud links’ wil nog opkomen voor de verdrukten in arme landen, maar door ook deze kwetsbaarheid aan klimaat te verbinden worden zij ‘genudged’ om stapsgewijs het klimaatparadigma te betreden.

Overigens snap ik niet dat een partij als de SP hieraan meewerkt – het betekent immers dat hun eigen verhaal aan kracht verliest ten opzichte van trendsetter GroenLinks. Maar goed, de partij loopt achter haar activisten aan, en haar activisten volgen de linkse media. Nu ben ik niet bijzonder rouwig om de voortschrijdende teloorgang van de SP; vanuit mijn objectieve denken ben ik het toch aan hen verplicht die observatie te verwoorden.

Conclusie: de nieuwe fixatie op klimaat is een politieke methodologie om te kunnen blijven herverdelen in een wereld zonder solidariteit.


Steun de auteur om dit geluid te blijven verkondigen via BackMe. Dat is erg belangrijk want van losse, incidentele donaties kun je geen hypotheek krijgen.

Meer van Sid Lukkassen op Veren of Lood vindt u hier.

18 reacties

  1. Piet Karbiet schreef:

    Ik ondersteun deze conclusie.

  2. Piet Karbiet schreef:

    Ik ondersteun deze conclusie. De klimaathysterie heeft ook alle vervangende elementen van de door links verdreven religie uit de samenleving. (Islam niet meegerekend). De wetenschappers als de nieuwe alwetende dominees, de critici als de nieuwe ketters en de Zeespiegelstijging als de nieuwe Zondvloed. Met vele nieuwe profeten, dat Gretakind werd bijna benoemd als de nieuwe Verlosser en Nobel Prijswinnaar. Knettergek.

  3. BegrensEuropa! schreef:

    Behartenswaardige bijdrage. Ik zou naastenliefde niet als een “christelijk-middeleeuws instinct” beschrijven. Voor zover het een instinct is ligt de oorsprong honderduizenden jaren terug in de evolutie. Een handig onderscheid is dat tussen direct en indirect altruisme. Naastenliefde lijkt nog het meest op het laatste. Om naastenliefde operationeel te houden is wederkerigheid geboden. Dat ontbreekt in het kapotbelasten en herverdelen dat men hier en daar in het westen, waaronder nederland en duitsland, kennelijk van plan is om ‘het klimaat te redden’. Het zou nog te verkopen zijn als welbegrepen eigenbelang als het ging werken. Maar dat doet het niet. Ook al zouden de klimaathysterici gelijk hebben. De vraag is hoe we het sociaal, cultureel, politiek, financieel, klimatologisch realisme terug krijgen bij de politiek. En tevens een welbegrepen eigenbelang in de vorm van wederkerigheid. Waar we mee opgescheept zitten is een van elk realismebesef losgeslagen Rutte III, die zijn eigen moeder nog zou verkopen voor een kamermeerderheid op wat voor gronden of met welk regeerakkoord dan ook.

  4. Cool Pete schreef:

    Ooh, maar dat zeggen links-gekkies zelf ook :
    “Klimaat”-alarmisme en “klimaat”-demonstraties zijn ‘links’.
    Logisch : het is een ideaal middel, om iedereen gelijk te schakelen.
    En dat is de ultieme ‘linkse’ natte droom.

    Met wetenschap heeft dart alarmisme niets te maken; het is larie-koek.
    Het klimaat verander al miljarden jaren.

    Het enige klimaat, dat goed is voor de mens, is het klimaat van vrijheid –
    Vaclav Klaus.

  5. Eddie schreef:

    Ik ga mee in het verhaal van Sid, zeker in combinatie met de stelling van Karel van Wolferen, die op Café Weltschmerz aannemelijk maakt dat de klimaathoax een opzet is van het internationale grootkapitaal dan wel de globalistische politieke en financiële elite, in feite een ordinair vehikel om cashflow te genereren in tijden van economische teruggang.

  6. Eddie schreef:

    Aanvullend wil ik er nog aan toevoegen dat dit alles gesocialiseerd dient te worden, maw de belastingbetaler draait ervoor op, hoewel dit voor de meesten onder ons geen nieuws zal zijn.

  7. El Cid schreef:

    Wat een uitstekende analyse van de bedoelingen van de groepen achter de klimaathoax. Leest en zegt het voort!

  8. Egbert schreef:

    Stel een goede daad voor je medemens en steek je energie in andere kunstvormen dan dit geneuzel. Dat je pagina’s vol krabbelt geeft je nog geen gelijk. Integendeel.

  9. El Cid schreef:

    @Egbert.
    Dat je hele cijferreeksen bij elkaar liegt en een nep klimaat industrie opstart om te profiteren van anderen door het schrijven van nutteloze onderzoekjes op de universiteit geeft je nog geen gelijk. Integendeel! We zien dwars door jullie heen. Handelaren in angst…

    Kom eens op met die bij elkaar gelogen “modellen”… https://www.ecology.news/2019-08-28-court-decision-slapped-down-michael-mann-fake-global-warming.html. 🙂

    Ga je anders eerst eens een beetje inlezen op..www.klimaatgek.nl voordat je ons hier de les komt lezen..

  10. LT schreef:

    Integendeel? LOL. De tactiek van het op onzinnige gronden in diskrediet brengen heeft hier niet het beoogde effect.

  11. LT schreef:

    Bedankt voor deze waardevolle visie, Sid Lukkassen! De stroming van de postmoderne deconstructie is ontstaan in de jaren ’60, aansluitend met de vorming van de Club van Rome en hun “Grenzen aan de groei”. Dit is waar ik altijd de meeste samenhang/verbanden zie, in het bijzonder bij het nader onderzoeken van de verdere achtergronden. Deze samenhang en de “wisselwerking van geld, macht, exposure en het primen van de maatschappelijke agenda” is m.i. toen van de grond gekomen met een vsie op de lange termijn.

    Dat links de culturele cohesie zelf mede heeft gesloopt, in de zin van ondergraving van het socialisme/marxisme; zo heb ik er nog niet tegenaan gekeken. Maar de bril die je me hiermee opzet sluit naadloos aan op mijn visie van de bedoelingen van de club van Rome. Begrijp ik nu goed dat de socialisten/marxisten zichzelf zo aan eigen voeten hebben laten ophangen?

    Voor de rest ga ik mee in je visies; links moest iets nieuws verzinnen. Was het al niet verzonnen? De PR werd vanuit de VN (IPCC) geregeld. Waren er ook niet een paar bekende NL-ers die hierin een stevige bijdrage hebben geleverd?

  12. LT schreef:

    (…) met een visie op (…)

  13. Bennie schreef:

    Correct, de marxisten hebben het klimaat ontdekt om de mensen weer vrees aan te jagen en weer stemmen te trekken.

  14. Cool Pete schreef:

    Korte aanvulling :
    en dit zeg ik al jaren :

    “globalisme” / multi-national-kapitalisme
    werkt samen met
    “multi-kulti” / internationaal-socialisme.

    Meest pregnante, en misdadige, voorbeeld :
    Soros-ngo’s bedrijven de nieuwe slaven-handel over de Middellandse Zee;
    met goedkeuring en ondersteuning V.N, “EU”-konstrukt en grote bedrijven.

  15. Ger de Bruijn schreef:

    Je ziet dat ook hier dat de klimaatkerk een, wederom op niets gebaseerd, tegengeluid wil laten horen. Ga zo door Sid Lucassen!

  16. Jantje schreef:

    Men wil het klimaat voorspellen van over 20 jaar maar men kan het weer voor de middag nog niet eens voorspellen op dezelfde ochtend.
    Dan weet je dat het fantasieen zijn.

  17. Juanito schreef:

    Denk er eens over na.

    Het lukt de overheid niet om een willekeurig IT traject met goed gevolg uit te voeren, het lukt de overheid niet de belastingdienst ordentelijk te organiseren, het lukt de overheid niet…..vul eigenlijk maar in.

    En nu komt het:
    De Nederlandse overheid wil
    met allerlei “klimaatmaatregelen” de “temperatuurknop” van de aarde beheersen.

    En dan zijn er ook nog brave burgers, parlementarieërs en media toeters die dit voor “waar” aannemen.
    Het is om je te bescheuren, als het niet zo ontzettend triest en hopeloos was.

    Wat een land is dit geworden. Ik heb heimwee naar de oude HBS. Naar de pre mammoetwet.

  18. Tormentor schreef:

    Goed stuk, en juist geformuleerd. Wat mij het meeste stoort in de publieke opinie is dat er totaal geen ruimte is, om inhoudelijk met elkaar daarover in discussie te kunnen gaan. Dit mede te danken aan de van hogerhand gebaande paden.

    Men ligt in een spagaat als je een andere mening erop nahoud en doet dit af met non-argumenten en zelfs met kinderlijke treiterreacties. De media maken zich daar ook schuldig aan, je ziet op tv en in kranten en op socialmedia. De weldenkende mens veranderd in een soort monster, niet meer inhoudelijk, geen argumenten en zelfs niet bij machte om hun verhaal enige vorm van onderbouwde tegen argumenten. Telkens blijft men naar dat IPCC-rapport te wijzen alsof het de Holy Bible is, er wordt niet gekeken of er foutieve dingen instaan die wetenschappelijk en meetbaar zijn bewezen. Het eeuwige consensus verhaal terwijl er overduidelijk geen consensus is. De Politiek in dit geheel spint er garen bij, want zij kunnen de burgers belasten met extra belastingen te heffen, subsidiekranen opendraaien voor diegene die mee wil in dit verhaal.

    Mark Rutte heeft zich al eens versproken of vooropgezet zich alvast ingedekt door te zeggen. “Mocht het zo zijn dat het niet door de mens of dat het blijkt dat het niets uitmaakt, dan verdienen we er toch mooi aan en dat is goed voor de economie.”

    Hij heeft dus eigenlijk al toegegeven dat het eigenlijk al daar om draait, en de Universiteiten, Bedrijven en sommige wetenschappers zorgen ervoor dat zij klaarstaan om de subsidies op te strijken. Hetzelfde geldt voor Greta Thunberg, die heeft onder leiding van haar vader een acteursopleiding ondergaan en een mooi verdienmodel opgezet. En politici maken er ook handig gebruik van en Greta maakt op haar plaats weer misbruik van haar asperger en andere aandoeningen. In het begin had ik meelij met haar dat ze misbruikt zou worden, maar naar het zien van een interview met een Canadese reporter sta ik daar toch heel anders in. https://m.youtube.com/watch?feature=youtu.be&v=FNnHfVhrcFI