De kogel lijkt door de kerk, maar eerst moet er nog een arsenaal smoesjes worden opgetuigd aleer er daadwerkelijk in de schuldenlast van Griekenland gesneden zal worden.

Het Financieel Dagblad klonk zelfs opgelucht over deze Griekse schuldsanering:

De ministers van Financiën van de eurozone hebben maandag het licht op groen gezet voor een reeks maatregelen om de Griekse staatsschuld te verlichten.
Maar volgens de voorzitter van de Eurogroep, Jeroen Dijsselbloem, lukt het niet meer om het bestuur van het IMF nog voor het eind van dit jaar te vragen of het meedoet aan het €86 mrd grote steunprogramma. Dat had IMF-directeur eerder dit jaar wel toegezegd.

Wat er niet wordt bijgezegd, is dat het IMF nooit afziet van haar vorderingen. De volledige kosten komen dus voor rekening van de EU. Het IMF gaat daaraan echt niet bijdragen. Dat er schuldverlichting komt is natuurlijk al heel wat. Dat het onvermijdelijk was, aangezien Griekenland behoudens een wonder of een ramp (superinflatie!!) deze eeuw haar schulden niet meer zou kunnen voldoen stond al een paar jaar vast. De reden dat vooral Duitsland er niet aan wilde toegeven had zoals altijd binnen de EU een binnenlandse reden: de Duitse verkiezingen komend najaar.

Griekenland heeft maandag herhaald dat het in 2018 zal zorgen voor een primair overschot op de begroting (dat wil zeggen voor aflossing en rente) van 3,5%. De Eurogroep wil de regering nog een aantal jaren langer vastpinnen op dat percentage, maar Dijsselbloem erkent dat de meningen binnen de ministersgroep uiteenlopen over de vraag hoe lang dat precies moet zijn. ‘Het loopt van drie tot tien jaar.’

2018. Dat is na de Duitse Bondsdagverkiezingen. Dan kan het dus.

Volgens Klaus Regling, directeur van het noodfonds ESM, kan het maandag door hem gepresenteerde pakket er potentieel toe leiden dat de Griekse schuld als percentage van het bbp in 2060 twintig procentpunten lager uitvalt dan het geval zou zijn zonder de maatregelen. De bruto financieringslast zou in 2060 vijf procentpunten lager kunnen zijn.

Dit is rijkelijk optimistisch, omdat het er vanuit gaat dat men Griekenland al die tijd onder controle houden kan. Eerlijk gezegd betwijfel ik dat zeer, nog afgezien van wat er gebeurt als de EU uit elkaar klettert, zoals ergens de komende tien, maximaal vijftien jaar wel degelijk gebeuren zal. Om over het lot van de euro verder maar te zwijgen.

Rgeling zei geen concrete schuldratio’s te kunnen noemen, omdat dit nog van heel veel factoren afhankelijk is.

Precies.

Griekenland torst momenteel een staatsschuld van 182% van het bbp. Volgens de Grieken en het IMF is dat op den duur niet vol te houden. De economie zou tientallen jaren moeten gestaag moeten groeien om de schuld weer in de buurt te brengen van het Europese gemiddelde.

Exact.

De Eurogroep had het pakket al in mei van dit jaar in het vooruitzicht gesteld, maar geëist dat Athene eerst aan een aantal beleids- en hervormingsvoorwaarden zou voldoen. In oktober werd daar overeenstemming over bereikt.
Het ESM gaat nu schuiven met aflossingsprofielen, ziet in 2017 af van een afgesproken rente-opslag. Het Fonds zal het renterisico voor de Grieken verminderen door leningen met variabele rente om te zetten in leningen met vaste rente.
Na afloop van het Griekse hulpprogramma in midden 2018 bekijkt de Eurogroep opnieuw of er schuldverlichting nodig is, aldus Dijsselbloem.

Medio 2018 dus. Je zou er filosofisch van gaan mijmeren als ik er niet zo’n branderig gevoel aan overhield. Met tenminste drie jaar te gaan tot de eerstvolgende verkiezingen in de landen die financieel gemolken gaan worden kun je als regent wel wat regelen. Dijsselbloem is daar vermoedelijk niet meer bij, zijn partij is gisteren in de peilingen onder de tien zetels gezakt. Hetgeen inhoudt dat hij van iedereen die hem opvolgt de schuld krijgt voor het debacle waaraan de hele EU en haar proponenten schuldig is. Als je niet zeker wist dat er een prima baantje voor hem gevonden zal worden om hem stil te houden, zou je bijna medelijden met hem krijgen.