Zelfvernietiging en de eeuwig vervlochten zweep
De mars naar zelfvernietiging is op het ritme van de zweep. Een heerlijk ritme, voor wie de zweep laat knallen.
Ik gebruik vaak de zin: “Zie hoe de zweep van de zelfgeselaar altijd de rug van een ander zoekt.“
We hebben allemaal de heksenjager-mentaliteit van links opgemerkt. En let op de voorgestelde “deugd” van zelfhaat. Dat deze twee samen gaan is geen verrassing. Ieder kwaad is toegestaan wanneer je de tegenstander als de duivel ziet. Zie het nihilisme van, en vervolgens onderdrukking door, de communisten. Een morele vrijwaring om de zweep te laten knallen zal altijd worden misbruikt[1]. De zweep is geen middel naar een doel, de zweep ís het doel.
Vandaag hebben we het fenomeen van de crybully in het westen. Het is perfect in overeenstemming met de behoefte van de slaaf moraliteit om zwakte tot deugd, en effectief tot kracht, te maken. Voor zover hekenjagers verdragen kunnen worden, zijn ze te verkiezen boven de andere soorten. Ze hebben niet de macht om iemand naar de brandstapel te sturen, ze zijn geen Goelag die mensen naar een interneringskamp kunnen sturen. Echter, het moreel heeft haar nut ver achter zich gelaten. Het is niet langer een moraliteit die dat leed bestrijd:
We zien een niet aflatende nood om “slachtoffers van de samenleving” te fabriceren. Het creëert een hiërarchie via de bekende oppression olympics. Het probeert zichzelf in stand te houden, zichzelf nuttig te doen lijken. Via deze hiërarchie heeft het zich echter van haar laatste voedingsbodem ontdaan. De hiërarchie berust op “anders” zijn. Hieruit volgt een blinde vlek voor “the other” wanneer deze zich niet aan dezelfde moraal houdt. De enge realiteit waar de moraal nut heeft wordt genegeerd. Dus worden de laatste calorieën uit het verleden gezogen; dus moet het zich met fabricaties voeden. Junkfood voor de geest. De volgende stap hebben we ook gezien, denk aan de bekende frase “The left eating itself.”
Het is zo ver voorbij het doel, en de realiteit, geschoten, dat het als een soort geïsoleerde bal van ziekelijk sentiment door rolt. Om dit binnen de groepsgeest dragelijk te houden moet de schijn worden opgehouden. Het laatste doel van de zweep is dan ook de “eigen” mensen in lijn te houden, wanneer deze afwijkend denken. De zweep is eeuwig vervlochten in deze moraliteit. Intussen rolt de bal nog verder in de hatelijke geul van het eenrichtingsdenken: alles wat mis is komt door de “gevestigde” orde (aldus de stervende gevestigde orde).
Bijzonder verraderlijke is hoe, via de weg van slachtoffer-hiërarchieën, kinderen wordt geleerd dat zelfhaat een deugd en vanzelfsprekend is. Vooral witte, westerse kinderen horen: “WIJ moeten ons schamen, WIJ moeten onszelf haten“. De geest van een kind heeft al weinig verdediging tegen haat. Met “WIJ” wordt het feit omzeild dat deze veroordeling afkomstig is vanuit een externe entiteit. Dit is hoe laag de zelfgeselaars zijn. Het volstaat hen niet dat kinderen niet over de historische kennis en articulatie beschikken om bezwaar te maken. Het kind mag niet eens weten wat er gebeurt.
De mens is een sociaal dier. De tactiek van de crybully-heksenjagers exploiteert dit om schade toe te brengen: demonisering en laster, oproep tot ontslag, en in toenemende mate de oproep tot geweld. Maar hun ware gif is de aandrang dat we ruimte moeten maken voor de heksenjagers die hen zullen vervangen. Het is culturele zelfmoord waar zij op aandringen, die tot onthoofding, steniging en kruisiging leidt.
De masochist op zoek naar de sadist, de slaaf op zoek naar de onderdrukker? Het heeft een mooie klank. Maar ik zie geen bewijs van de SJW zoekend naar deze dingen, ik zie alleen bewijs van ontkenning met hetzelfde resultaat. Hun verwerpelijke moraal overstemt alle rationaliteit, maakt hen blind. Ik stel dat het hen te doen is om een kort moment van zelfgenoegzaamheid. Nog even om draaien onder de warme deken van ontkenning, nog één keer op de snooze-knop rammen; een laatste, wanhopige jacht op de vervlogen droom van een verloren ideaal, een verloren moraal. En voor dat korte moment staan ze er op dat beschaving vervangen wordt door een theïsme van sadisme. Eeuwige schuld .
[1] Dat er een basis worden gelegd voor gepolitiseerd, narcistisch geweld eist ook meer zorg.