Dat een organisatie als de EU tijdens een crisis als deze niet in de schaduw kan staan van de USA wordt pijnlijk duidelijk. Bovendien gaan ook veel EU-dogma’s nu aan diggelen.

Natuurlijk kan het altijd weer erger qua nutteloosheid. In beeld is de huidige EC-voorzitter:

De voorzitster van de Europese Commissie @vonderleyen leert ons hoe we onze handen moeten wassen terwijl ze het Europese volkslied ‘zingt’. Tot zover de bijdrage van de #EU aan de bestrijding van het #corona-virus! @EU_Commission pic.twitter.com/aSj4ds93CV

— Filip Dewinter (@FDW_VB) March 23, 2020

Maar ook als we er van uit gaan dat dit een malicieus idee was van KonkelFrans, dan maakt dat de situatie van de EU er nauwelijks rotter op. De afgelopen twee weken is het gehele bouwsel – toch al wankelend door de bizar kwaadaardige èn falende aanpak van de Brexit-onderhandelingen – geheel op drift geraakt. Waar Brexit op het punt stond te demonstreren dat de dogma’s aangaande het vrije verkeer van mensen en goederen weinig anders dan een dwangmiddel om lidstaten in het gareel te dwingen zijn, toont de Corona-crisis dat de organisatie niet in staat is een levensbedreigende crisis in de ogen te zien als die haar in het gezicht spuugt. Uit Brussel zijn tot nog toe pas twee bijdragen gekomen aan de Corona-crisis: het in quarantaine zetten van Brexit-onderhandelaar Barnier, èn bovenstaand filmpje.

Geen beste score voor een organisatie die niet alleen pretendeert de logische rechtsopvolger van 28 27 lidstaten op het Europese vasteland te zijn, maar bovendien meent de blauwdruk te zijn voor de logische toekomstige samengang van alle landen in de wereld.

De poging om middels het Schengen-verdrag een situatie te scheppen zoals in de USA is zowel prematuur als geforceerd. Maar kritiek ist verboten (per EU-decreet), dus veelt hoort u er vanuit de EU-MSM niet over. Dat die kritiek dan dus van elders komt maakt haar niet minder pijnlijk raak. Een heel wijze les daaruit voor iedereen die er zo enthousiast over is, maar door de Corona-crisis is gaan nadenken:

The US, of course, is much farther down the path of unification than is the EU, and member state borders are now more or less nonfunctional.  Individual states have not since the eighteenth century really had the option of closing their borders to other states. Such a move is legally questionable, and most US states also lack the resources to impose meaningful border controls. Thus, member states are left with no other choice but to accept national policy. US member states perceive this as necessary although known infection rates vary substantially from state to state.

Maar dat is vooral de praktische kant van grenzen. Andere grenzen die worden overschreden zijn grotere risico’s voor de toekomstige eenheid. Al ga je je angstig af vragen of hiermee niet het pad geëffend word voor een EU 2.0 die veel rigoureuzer bijeen gehouden gaat worden dan de EU 1.13 (ongeveer de huidige incarnatie), nadat die aan haar eigen financiële strapatsen ten onder gaat:

At a cost to the commercial banks’ own cash flows, negative deposit rates at the ECB have ensured that no material losses have arisen from holding short-term government bonds on their balance sheets. And the only other beneficiaries have been the large corporations which through bond issues have managed to lock in zero or even negative interest rates on their debt.
Officially, this has not been the reason behind the ECB’s monetary policies. The stated objective has been to kick-start the EU’s nonfinancial, nongovernment sector into economic growth, a policy that has not succeeded and has merely increased unproductive debt at the expense of predominantly German savers (èn de Nederlandse pensioenen, Red).

Niet alleen gaan de economische cijfers van de EU instorten op een wijze die ongekend is, maar ook zullen veel lidstaten hun staatsschulden als een ballon zien groeien. Duitsland gooide vorige week de remmen al los met een binnenlands steunpakket €365 mld – gelijk aan 10% van het Nationaal Product. Maar voor het door Corona zwaar getroffen Italië is dat geen optie, tenzij de EU er garant voor gaat staan. Nederland en Duitsland hebben dat vorige week gestuit, maar hoe lang eer Rutte bezwijkt? Zijn poging verder het braafste jongetje van de klas te zijn ondanks zijn verzet bij de komende zevenjaarsbegroting van de EU heeft ons land weinig anders opgeleverd dan een regering dei weigerde welke maatregel dan ook te nemen die niet eerder door Brussel was goed gekeurd. De explosieve groei van het aantal Corona-gevallen is daar derhalve dus mede een gevolg van. [1]

Alsof onze eigen banken het de komende tijd niet moeilijk genoeg zullen gaan krijgen. Alle stoere taal die ik daarover de afgelopen weken heb vernomen (vet op de botten na de vorige crisis, betere buffers, blahblahblah) is geregisseerd vanuit de kantoren van de Nederlandsche Bank.En reken maar dat er een gigantische inflatie aan gaat komen door het overspoelen van de financiële markten met een vrijwel onbeperkt krediet.

Nor is the eurozone immune to developments elsewhere. US Treasurys are wildly overpriced when a realistic rate of price inflation is taken into account instead of the goal-sought 2 percent approximation of the Consumer Price Index (CPI). With foreigners and the hedge funds liquidating dollar exposure as the Fed begins to lose its grip on the US’s financial markets, US Treasury bond prices are set for a significant derating and eurozone bond markets are sure to be adversely affected.

Maar dan komt ook de positie van de euro in het spel:

The euro is not the only currency whose future is tied to financial asset bubbles. For a brief period, the euro should rally against the dollar, if only because foreigners and speculators are up to their necks in dollars and short of euros, positions that will be reversed as the fx (foreign currency) swap market implodes. It will be after that imbalance has worked its way out that the euro will be in freefall against sound money, which is gold, and to everyone’s surprise its purchasing power, measured in basics, such as food, energy, and commodities, will begin to slide.

Dat leidt tot een eventueel vertrek van Duitsland uit de EU, en derhalve gaan we op weg naar een neuro-gebied, met Nederland, Oostenrijk, Finland en de Scandinavische landen en wellicht Tsjechië:

That will be primarily for Germany, but some other EU member states in the north that have reasonable fiscal control could join them, establishing a new Hanseatic League based on sound money. But it cannot happen while they remain members of a failed European project.

Kunnen de Eurocraten zo’n situatie aan? Verstandige politici laten hun deliberaties voor wat ze zijn. Voor je het weet breekt de EU en gaan we samen verder als een nieuwe incarnatie van het Heilige Roomse Rijk (+1804).

---

1. Natuurlijk zal de Nederlandse regering dit verband bij hoog en laag ontkennen, maar wie de manoeuvres van de Nederlandse diplomatie recent volgde weet wel beter. Zelfs een verdere blokkade van Albanië als toekomstig EU-lid bleek niet langer houdbaar, en daar kwam dus vorige week ook nog eens de blokkade van EU-leningen voor Italië bij.

---

Meer over Corona en de EU vindt u hier op Veren of Lood.