Terwijl in Genève de Syrische oppositie in een dodelijk onderling gevecht verwikkeld is wie die Syrische oppositie vertegenwoordigen mag (en daarmee door het westen zal worden gesubsidieerd), wordt op de Syrische slagvelden rond Aleppo de Syrische burgeroorlog beslist.

Afgelopen maanden heeft het regime-Assad zich bezig gehouden met het versterken van haar posities aan andere stukken van het front, zodat het tijdens een offensief tegen Aleppo niet plotseling een vijandelijke aanval op een ander front zou moeten pareren.

Al vrij vroeg sinds we hier begonnen met de berichtgeving over de Syrische burgeroorlog, heb ik gesteld dat Aleppo de sleutel was tot de beslissing die de door de USA en het westen gesponsorde ‘gematigde oppositie’ uit de strijd zou kunnen meppen. Aan de hele Russische militaire strategie valt af te lezen dat men er daar identiek over dacht. Nu is de eindfase van het breken van het ‘gematigde verzet’ aangebroken: het leger van het regime-Assad staat op het punt Aleppo volledig in te sluiten.

Het bovenstaande kaartje geeft een beeld van de frontlijn die al maanden vrijwel ongewijzigd is waar het gaat om de noordwestelijke toegangsweg tot het Aleppo van de rebellen. Dat deze zich tot het uiterste zullen verzetten tegen het afsnijden van deze route staat wel vast. Dat de Syriërs van Assad hun beste troepen juist hier in zullen zetten eveneens. Gisteren doken beelden op die tonen dat de slag om Aleppo begonnen is, en de Syrische troepen blijken te beschikken over de Russische T90-tanks – het modernste wapentuig op het slagveld dat heden verkrijgbaar is. En men lijkt er een behoorlijk aantal te hebben.

Bovenstaand filmpje toont overduidelijk dat het Syrische leger in opmars is. In grote omvang, en kennelijk met de intentie een beslissende slag te leveren. Die gedachte wordt ook ondersteund door de mededeling van de Russische minister van Buitenlandse zaken Lavrov vanmorgen (via Reuters):

Russia will not stop its air strikes on Syria until armed groups, such as al Qaeda’s wing there, are defeated, Russian Foreign Minister Sergei Lavrov said on Wednesday. “Russian strikes will not cease until we really defeat terrorist organisations like Jabhat al-Nusra. And I don’t see why these air strikes should be stopped.

Regarding a ceasefire, we have pragmatic ideas and we talked with the Americans who head the Syria support group and we look forward to discussing these ideas at the meeting on February 11.

John Kerry, U.S. Secretary of State, had dinsdag nog gezegd: Russia should stop bombing opposition forces in Syria now that U.N.-led peace talks have started. Pijnlijk, want het demonstreert dat Kerry niets beters te bieden heeft dan de tot op het bot verdeelde Syrische oppositie, die dezelfde eis als Kerry heeft gesteld. Met daaraan gekoppeld ook nog de impliciete eis dat het regime-Assad capituleren moet alvorens er van enige onderhandelingen sprake kan zijn. Daarmee demonstreert men echter ondubbelzinnig niets te kunnen brengen aan de onderhandelingstafel. Zelfs valt te betwijfelen of de mensen die nu in Genève praten namens die oppositie wel iets kunnen leveren.

Hoezeer Rusland zich dit bewust is zien we terug in de opmerking over het elimineren van alle terroristisch verbonden groepen. De Al-Qaïda-vleugel waarover Lavrov hierboven sprak is het Al-Nusra-front – militair veruit de belangrijkste partner in de gematigde oppositie. Het demonstreert voor wie het nog niet wist niet alleen het moeras waarin de USA zich begeven heeft, maar laat tevens zien waarom de Syriërs die namens de oppositie in Genève actief zijn, met wantrouwen dienen te worden bekeken. Deze groep zal – net zo min als IS – bereid zijn via onderhandelingen deze oorlog te beëindigen. Hun islamitische geloofsopvatting maakt dat expliciet onmogelijk.

De val van Aleppo zal wel een paar maanden tijd vragen, tenzij de rebellen het verstand hebben om vlot goede voorwaarden te accepteren. Dat is ook in het belang van het regime-Assad, want er moet nog een oorlog worden gewonnen: tegen IS. Toch zijn de val van Aleppo en de ineenstorting van de gematigde oppositie voor zowel Rusland als het Syrische regime het meest belangrijk, omdat het de angel uit elke internationaal (lees: door de USA) gesteunde bedreiging van het regime haalt. De strijd tegen IS kan met een iets lager tempo worden voltooid. Ook, omdat het dan in het belang van de USA zal zijn die oorlog snel ten gunste van het Syrische regime te beëindigen.

—————————————————————————————-

Volg ook ons Dossier Wereldpolitiek USA en Dossier Syrië