Nieuwe loosheid, nieuwe voosheid – Chemnitz en NOS-paniek
Het discours waaraan de linkse media zich de afgelopen dagen vasthielden, dat van rechtsradicale misdragingen rond de protesten in Chemnitz, begint steeds verder af te brokkelen.
Het discours waaraan de linkse media zich de afgelopen dagen vasthielden, dat van rechtsradicale misdragingen rond de protesten in Chemnitz, begint steeds verder af te brokkelen.
Gisteren en vandaag is het weer EU-getokkel dat de klok slaat. U hoort er in de media weinig over, wat men doet is duister, maar altijd zijn de gevolgen groot.
Lang heb ik me verbaasd over het mechanisme van politiek fatsoen, dat vereist dat indien een naam voortijdig uitlekt (bij een benoeming), de persoon in kwestie zich vrijwel altijd terugtrekt.
Misbruik, schuldig en schuld zijn niet automatisch dezelfde dingen. Het misbruikgeval dat ik hier bespreek bevat een basis die we allen ter harte moeten nemen.
Dat de democratie al enige tijd in zwaar weer verkeert is bekend, en iedereen roept ach, wee en zoekt verbeteringen. Verbeteringen overigens, die altijd ten eigen dienste moeten staan, hoe men het ook verpakt.
Ook de fraude met uitkeringen door Poolse werknemers hier te lande behoort tot de zegeningen der EU.
Over Chemnitz schreef ik vorige week al dat het mogelijk een kruispunt worden zal. Een halve week later begin ik aardig gelijk te krijgen, maar reden voor vrolijkheid is het niet.