Griekse statistieken – het IMF vervalst de werkelijkheid
In een land waar de vervalsing van statistieken door de overheid topsport voor ambtenaren en statistici is, is het niet al te moeilijk de cijfers nog wat verder bij te buigen als dat wat beter uitkomt. Uiteindelijk heeft het 15 jaar terug gewerkt om verstandige critici van een intrede van Griekenland in de Eurozone in de luren te leggen.
Het lijkt dus vanzelfsprekend dat het IMF op deze ‘gezonde’ fundamenten door bouwt. Alhoewel, het IMF? dat was toch die organisatie die op objectieve gronden sinds tientallen jaren allerlei zich ontwikkelende landen voor jaren op de pijnbank legde, teneinde hen terug op het pad van een gezonde economische ontwikkeling te brengen?
Welzeker is dat het IMF! Maar het IMF heeft met Griekenland enige onvoorziene problemen gekregen, die het nopen haar reputatie te riskeren om de EU ter wille te zijn. En zoals bekend is de EU vastbesloten Griekenland in de Eurozone te houden, teneinde te voorkomen dat het grote publiek zich er van bewust wordt dat er een hoop mis is met die euro. Wat ook niet mag gebeuren is dat die gemiddelde Europese burger beseft hoe hij op waarlijk fenomenale wijze wordt uitgeperst ten dienste van een ideaal dat zelfs onder het meest gunstige gesternte nog als wanstaltig ambitieus zou moeten worden beschreven.
Niet alleen heeft het IMF veel meer geld in het economische rampgebied gestoken dan zij aan haar – andere aandeelhouders dan die van EU-denominatie – verantwoorden kan. Bovendien heeft het zich onder de onpartijdige leiding van de Française Christine Lagarde ook vertild aan gunstige voorspellingen van het economische potentieel van Griekenland, dit vooral in relatie tot de staat waarin het land en vooral de organisatie van de overheid verkeert. En dit alles om de EU ter wille te zijn. Aangezien wereldwijd al enig gemor kon worden opgemerkt ten aanzien van de acties die het IMF heeft ondernomen, moest er een list worden verzonnen die dan in ieder geval nog als een zekere rechtvaardiging van die voortgaande bemoeienis kan dienen. Kortom, er moest voor Griekenland iets van een perspectief worden verzonnen.
Niet dat dat perspectief er is. Zie bijvoorbeeld hieronder het door Griekenland en het IMF opgestelde cijferplaatje waarin wordt aangegeven dat Griekenland er nog bovenop kan komen.
Hoewel het eigenlijk teveel eer is, loop ik deze cijfers graag even met u langs. De cijfers van 2012 zijn deels geëxtrapoleerd vanuit de al drie maal opnieuw naar beneden bijgestelde cijfers over 2011, maar laten we niet kleinzerig zijn. Ook de cijfers van 2012 zullen ongetwijfeld nog enige malen verder in overeenstemming met de werkelijkheid moeten worden gebracht. En dan nog! Het treft dan ook ietwat ongelukkig dat die voorspellingen hierboven daarop wel gebaseerd zijn, op dat ongerechtvaardigde optimisme.
Die inflatiecijfers, ach, dat zijn gegevens van de Griekse overheid. En aangezien er op dit moment geen enkele overheid ter wereld is die nog eerlijke inflatiecijfers publiceert, gaan we hier verder maar niet op in. De werkloosheidscijfers zijn bijna grappig, als u beseft dat deze afgelopen zomer al de 25% aantikten. Oplopend met een vol procent per maand! Dat dit cijfer in het laatste kwartaal van dit jaar nog met 2,6% zal zakken zou alleen kunnen als plotseling het Griekse leger enige tienduizenden Grieken onder de wapenen zou roepen. Niet onmogelijk dat het daar nog van komt, maar enfin, u begrijpt wat ik bedoel.
En dan is daar nog de economische verbetering van 4,7% (ein richtigen Wirtschaftwunder!!) die de Griekse economie in 2014 zou moeten realiseren. Eerste vraag is: welke economie? De Griekse economie is de laatste zes jaar met een kwart gekrompen, de middenstand is zo ongeveer weggevaagd en Griekse banken weigeren bedrijven nog geld te lenen, niet in het minst omdat ze het eenvoudig niet hebben. OK, ik besef, dit zijn jaar-op-jaar cijfers, en ergens moet er een bodem zijn. Vanaf die bodem kan het alleen nog omhoog. Probleem is alleen, dat als die bodem inderdaad wordt geraakt, er niet langer een basis is om die sterke groeicijfers voor 2015 en 2016 mee te realiseren. Inclusief een werkloosheidsvermindering van 8% (vanaf die 25%!) van de totale arbeidsreserve. Wellicht gaan de Grieken een vaste oeververbinding (dam!) tussen Athene en Kreta aanleggen? Betere oplossingen zie ik niet.
Nota bene: de verbetering in de staatsschuldquote komt vrijwel uitsluitend op het conto van die geprojecteerde economische groei. Oh ja, men verwacht dus ook nog dat de staatsuitgaven een primair evenwicht bereiken, wat rustig als godsonmogelijk (in 2012 realiseert de staat volgens het optimistische staatje hierboven een negatief saldo van 9% GDP!) kan worden beschouwd als men niet de Griekse overheid voor tenminste 75% wegbezuinigt. En die bezuinigingen op die Griekse overheid zijn nu juist hèt grote probleem in de onderhandelingen met de Trojka. Niet alleen groeit die overheid nog steeds, maar kennelijk vinden de Griekse politici dat de groeiende economie (???sic!) het redden van Griekenland in haar eentje (samen met de EU) zal moeten doen.
Laten we dus de cijfers van de laatste voorspelling eens vergelijken met de voorspellingen ten tijde van de eerste bailout in 2010:
De oorspronkelijke ramingen gingen er vanuit dat 2013 het jaar zou zijn waarin de wal het schip zou keren. Alleen, tsunami’s zijn geen schepen die zich door de wal laten keren.
Het is bijna amusant je te realiseren dat intussen alle private schuldeisers via een haircut zijn weggesaneerd (staat nergens als positieve bate), en dat de Griekse positie in 2010 al als vrijwel – maar nog net niet helemaal – hopeloos werd beoordeeld. En de Griekse optimisten en de door hen besmette IMF-functionarissen komen nu met een voorspelling die 40% van het GDP hoger ligt.
Voorspellen dat Griekenland uit de euro gaat doe ik niet graag meer – gezien het lijm-, plak- en stuntwerk van de Eurocraten de afgelopen jaren – maar je vraagt je in gemoede af wat er na 6 november gebeuren zal. De opties om de volle omvang van de ellende onder het tapijt te houden, buiten het blikveld van de Europese bevolking, raken onderhand toch zo’n beetje op.
Eerder verschenen op Dagelijkse Standaard.