Met de kandidaatstellingen voor de gemeenteraadsverkiezingen volgend jaar onderweg, escaleert bij de SP de onderlinge strijd.

De partijleiding probeert al een paar jaar uit alle macht communistische uitschieters uit de partij weg te houden, maar moet steeds meer mensen excommuniceren om de rangen voldoende zuiver te houden. Daardoor dreigt in diverse gemeenten de .deelname aan de gemeenteraadsverkiezingen in het gedrang te komen:

Het communismeconflict binnen de SP dreigt ook zijn weerslag te krijgen op de gemeenteraadsverkiezingen van maart volgend jaar. In verschillende steden dreigen conflicten over de kieslijsten.
Zo heeft de Rotterdamse SP-afdeling gisteren besloten drie geroyeerde leden toch op de lijst te zetten. Daarmee gaat de afdeling in tegen de landelijke partij, die de afdeling mogelijk geen toestemming wil geven om mee te doen aan de verkiezingen.
“Als je voor de SP kandidaat wilt zijn, moet je wel lid zijn van de SP”, zegt SP-voorzitter Jannie Visscher. “Elke SP-afdeling die mee wil doen aan de verkiezingen moet voldoen aan de voorwaarden die hieraan worden gesteld.”

Is het realistisch om te verwachten dat de SP in Rotterdam tijdens GR2022 geen SP zal mogen heten? Ja. Als deze leden buiten de SP om aan de gemeenteraadsverkiezingen deelnemen, dan is de kans groot dat men ook hen royeren zal.

Toch is de Rotterdamse afdeling niet van plan de kieslijst aan te passen, zegt lijsttrekker Arno van der Veen. “De ledenvergadering heeft in grote meerderheid uitgesproken met deze mensen de verkiezingen in te gaan. Wij gaan ervan uit dat dat onder de naam van de SP is. Als dat niet kan moeten we op zoek naar een andere manier, maar wij houden vast aan deze mensen.”
33 SP-leden werden eind vorige maand geroyeerd door het bestuur, omdat ze ook lid waren van de afgestoten jongerenbeweging Rood of discussieplatform Marxistisch Forum. Het conflict tussen de SP en een groep (vooral) jongeren speelt al geruime tijd, de partijtop sprak eerder van “geradicaliseerde communisten die de partij willen overnemen”.

In Rotterdam zit het de meerderheid nogal hoog, en dat heeft zo een eigen logica:

De Rotterdamse lijsttrekker Van der Veen was tot vorig jaar voorzitter van Rood, maar is zelf niet geroyeerd door de SP. Dat geldt wel voor Lotte van der Horst (nummer 5), Senad Delic (nummer 9) en afdelingsvoorzitter Tijs Hardam (nummer 13). De laatstgenoemde was tot voor kort kandidaat om voorzitter van de landelijke SP te worden.
“Wij hebben uitgebreid met deze mensen gesproken. Zij willen zich voor de SP inzetten, ook al zijn ze geen lid meer. Wat ons betreft zijn dit de mensen met wie we aan de slag willen”, zegt Van der Veen. Volgens hem staat niet in het partijreglement dat je lid moet zijn om op een kieslijst te staan.

Dat men zich in Rotterdam op kleine lettertjes in een partijreglement beroept lijkt me een veeg teken. Duidelijk is dat er binnen de SP een aantal kernen is die zich niets van het partijbestuur willen aantrekken, of liever een andere koers varen:

Eenzelfde conflict als in Rotterdam dreigt ook in Utrecht, Amsterdam en Gouda, waar eveneens geroyeerde leden op de conceptlijst staan.
In Utrecht gaat dat onder anderen om de beoogd lijsttrekker Floris Boudens. Zijn afdeling heeft al uitgesproken dat hij de lijsttrekker blijft, ondanks het royement. Vrijdag beslist de SP-afdeling Utrecht over de vraag of ze akkoord gaat met de rest van de conceptkandidatenlijst en dus of ze het voorbeeld van Rotterdam volgt.

Het centrale SP-bestuur lijkt nog te hopen op een compromis met deze afdelingen, maar wat we hier zien is persoonlijk charisma dat samengaat met een afwijkende politieke overtuiging, waardoor partijafdelingen door het charisma het bos niet meer zien. Daarmee ontstaat vanzelf een situatie van “geradicaliseerde communisten die de partij willen overnemen”. Om dit tegen te gaan zal er binnenkort een nieuwe zuivering plaatsvinden, lijkt me zo:

Partijvoorzitter Visscher benadrukt dat er nog voldoende tijd is om tot een oplossing te komen. “Lijsten kunnen worden ingediend tot eind januari volgend jaar. Er is dus sowieso nog voldoende tijd voor elke afdeling om te komen tot een mooie lijst met SP’ers die wel lid van de partij zijn.”

Het alternatief zou zijn dat het centrale partijbestuur capituleert.

Als gevolg van een groei van belangstelling voor het communisme had dit iets onvermijdelijks. Niet alleen is de SP van oudsher een partij waarbinnen het marxisme ideologisch standaard was, maar jongeren die een fossiele gedachte ontdekken om mee te gaan spelen zullen er zodanig aan gaan sleutelen dat bij traditionele leden een zekere vervreemding optreedt.

Met het ingebakken oproerige element van het marxisme was een situatie zoals nu ontstaat daarom vrijwel onvermijdelijk. Het alternatief zou zijn dat de SP een nauwkeurig uitgewerkt ideologisch handboek gaat ontwikkelen, maar ook daar zouden mensen van kunnen schrikken, hetgeen de belangrijkste reden lijkt waarom deze stap eerder nooit is gezet.

---

Meer over ontwikkelingen binnen de SP leest u hier.