Rot op met je bierfiets
Sheila Sitalsing heet in mijn omgeving een goede columniste te zijn. In de Volkskrant vandaag schrijft ze vandaag over ‘Waarde’ met de veelzeggende streamer ‘Recht op zelfbeschikking en de bierfiets’. Waarde moet gelezen worden als onderdeel van ‘normen en waarden’.
In het politieke debat over het Parijs van de terreuraanslagen schermden politici in de Tweede Kamer met begrippen als ‘onze manier van leven’, ‘onze waarden’ en ‘onze vrijheden’. Ik heb dat debat niet gevolgd maar neem aan dat ze het adequaat weergeeft.
Haar betoog naar aanleiding van dit debat is één schampere opsomming van wat ‘onze waarden’ inhouden: het Polenmeldpunt, 130 km per uur, recht op asociaal zijn, frank en vrij en hufterig, dwang tot integratie, recht op zelfbeschikking – symbool: de bierfiets – en individualisme. Ze besluit met de vraag; “Waar het idee vandaan komt dat de ‘waarden’ van ons zijn, is een raadsel”.
Haar manier van redeneren is een schoolvoorbeeld van westerse zelfhaat. We moeten vooral niet denken dat a) er een Westerse beschaving bestaat (humanistische waarden zijn universeel) en b) als ze er al zou zijn, is ze helemaal niet zo beschaafd (bierfiets). ‘We’ zijn hufters en xenofoob (overheid verordonneert integratie).
Ik ga dat allemaal niet bestrijden. De impliciete nadruk op non-conformisme/individualisme in een egalitaire samenleving kent als neveneffect inderdaad hufterigheid. Helaas pindakaas.
Wat criticasters als Sitalsing nooit doen, is zeggen wat onze normen en waarden stilzwijgend uitsluiten. Als je dat wel doet, sluit je namelijk allerlei culturen uit. Bijvoorbeeld culturen waarbinnen nadrukkelijk de man boven de vrouw staat. Culturen waarbinnen geweld tegen vrouwen, om hen in het gareel te houden, is toegestaan. Culturen die slechts één vorm van seksualiteit toestaan, de heteroseksuele variant. Culturen die ruimte geven aan de meest bizarre samenzweringstheorieën en zo voort en zo verder. En dan zwijg ik nog over straffen op geloofsuittreding of het levensgevaar dat je kan lopen wanneer je beweert dat alle boeken door mensen zijn geschreven.
Nogmaals, ik heb het debat in de Tweede Kamer niet gevolgd. Ik ben met Sitalsing ook geen liefhebber van de bierfiets. Maar ik ben er ook niet op tegen dat de overheid probeert mensen ‘van buiten’ hier te laten integreren. Wat ik wel onzin vind, is het weg zetten van ‘onze waarden’ als waardeloos.
Dan kan je nog zo goed columns schrijven, maar dan heb je het niet begrepen of je wilt het niet begrijpen.
Als je brein zo’n rare kronkel maakt dat je ons (ja, óns, in tegenstelling tot dat van hén) normen- en waardenstelsel gelijkstelt aan individualisering en hufterigheid, dan lijd je aan een vorm van projectie die je wel vaker aantreft bij sociaal-democraten.
Het stelt hen in de gelegenheid om hun verstoorde wereldbeeld te herstellen. Etters die allahu akbar door een minuut stilte schreeuwen zijn dan gewoon weer het gevolg van ‘ons eigen’ individualisme, we zijn immers zelf ook hufterig. Kijk maar eens naar al die PVV-kiezers, de ene nog hufteriger dan de ander. Hè, alles klopt weer, denkt Sheila dan.
Dit soort giftige zelfhaat is de effectiefste lubricant voor nieuwe successen van de politieke islam. Mevrouw Sitalsing speelt Wilders niet in de kaart, maar wel een veel groter gevaar. Een gevaar dat Sitalsing c.s. denken te kunnen bezweren door te volharden in pogingen olie te mengen met water.
Het ‘Wilders-niet-in-de-kaart-willen-spelen’ vormt trouwens sowieso een spitsstrook voor islamisering, maar dat terzijde.