In de Volkskrant van 25 maart 2014 beklaagde een groep min of meer bekende Nederlanders met een migratie achtergrond zich over de uitspraken over Marokkanen die door Geert Wilders en zijn aanhang worden gedaan, en riepen ze de minister president op om daar iets aan te doen.

De minister-president had er al iets aan gedaan, te weten zijn afkeuring uitgesproken en politieke samenwerking met de PVV uitgesloten, zolang ze dit soort opvattingen bleven verkondigen. Veel effect kon de oproep dus waarschijnlijk niet meer hebben. Het was, voor zover ik weet, wel de eerste keer dat Marokkanen als zodanig zich, middels een delegatie, in het openbaar verzet hebben tegen de opstelling van Wilders en diens aanhang onder de autochtone Nederlandse bevolking. Daarin zal de hype in het spoor van de onsmakelijke vertoning bij de PVV op de avond van de verkiezingen wel een rol hebben gespeeld. Marokkanen hebben er in het algemeen geen behoefte aan om bestaande tegenstellingen aan te wakkeren, maar deze gelegenheid, toen heel Nederland zo eensgezind leek te zijn, wilde men kennelijk niet voorbij laten gaan.

Persoonlijk ben ik met Wilders van mening dat hoe minder Marokkanen we in Nederland hebben hoe beter. Eigenlijk vind ik dat we er helemaal geen zouden moeten hebben. Niet opdat ze het land uit worden gezet, maar omdat het allemaal Nederlanders geworden zijn. Die op hun eigen manier deel uit maken van een gemeenschappelijke Nederlandse samenleving. Dat betekent dat ze niet meer in eigen wijken wonen, geen Arabisch maar Nederlands spreken en een bijdrage leveren aan iets wat wij allemaal gemeenschappelijk hebben. Dat hun jonge jongens dan ook een minder prominente rol zullen spelen in de misdaadstatistieken is een te verwachten gevolg.

De brief aan de minister-president was zo Nederlands als maar kan. Deze schrijvers kan men als geïntegreerd beschouwen. Maar dat geldt niet voor alle Marokkanen en misschien zelfs niet voor een meerderheid. Zolang dat het geval is heeft een politicus als Wilders het recht om op verdere integratie aan te dringen en is de volkswoede, die door een boosaardige politieke leider als de D66’er Pechtold wordt uitgelokt, ernstig te veroordelen.

Iedere politicus, ook Pechtold en ook Wilders, heeft de plicht om tegenstellingen tussen bevolkingsgroepen te verminderen en alles te doen om de integratie te bevorderen. Alles bij elkaar vind ik dat in dit opzicht Pechtold ernstiger te kort schiet dan Wilders. Ik hoop dat bij volgende verkiezingen meer mensen in Nederland mijn opinie zullen delen dan nu het geval lijkt te zijn.

---

Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp