Minder, minder, minder schadevergoeding
Het AD bericht vandaag dat de veertig klagers in het tweede Wildersproces geen recht hebben op schade vergoeding volgens het OM.
Wat de normen voor schadevergoeding zijn waaraan die veertig klagers niet zouden voldoen maakt het OM pas volgende week bekend, maar er valt wel alvast een voorschot op te nemen. Dat maakt de veertig niet uit: al op voorhand houdt men staande te zullen blijven strijden voor hun recht op schadevergoeding.
Natuurlijk is de gedachte dat je als specifiek privépersoon recht kunt doen gelden op een schadevergoeding namens je gemeenschap vrij idioot. Maar dat iets vrij idioot is heeft advocaten met een politieke agenda nog nooit weerhouden zoiets te proberen, en zelfs na afwijzing te blijven najagen. Simpelweg omdat men weet dat de basis van politiek succes het oneindig blijven doordrammen van een boodschap is. Drammen loont. Dat kan nu eenmaal niet zonder een potje hysterie en een collectie drogredenen:
Mijn cliënten vroegen zich na de uitspraken van Wilders af of hun toekomst nog wel hier ligt, en voelen zich gediscrimineerd. Daarmee is hen schade toegebracht.
Advocat Göran Sluiter
Enfin, leuk geprobeerd.
Het lijkt er wel op, dat hiermee het OM langzamerhand op een ander spoor komt wat betreft het tweede Wildersproces, een spoor dat los staat van de aangiftes. Die 6000 voorgedrukte aangiftes lagen het OM (terecht) kennelijk als een steen op de maag. En men zocht wegen om het proces daarvan lost te maken. Dit is de opmaat die steen te verwijderen.
Zoals een paar weken geleden al in het proces tegen Raffie Chohan bleek, denkt het OM in sommige gevallen te kunnen vervolgen wegens belediging zonder dat iemand zelfs maar aangifte van belediging heeft gedaan. Is dat niet idioot? Het OM zou dan denken te kunnen bepalen wanneer iemand of een groep zich beledigd voelt, of had moèten voelen. Ik ben benieuwd wat het OM zou doen met een getuige uit de groep die zich beledigd zou moeten voelen, maar die onder ede volhoudt nergens door beledigd te zijn.
Al bij al lijkt het mij juridisch glad ijs, waarop het OM zich begeeft. En dat die tocht politiek (correct) gemotiveerd lijkt maakt het alleen maar erger.
Om het maar grof te zeggen:
– Geen recht op schade-vergoeding: dus ook geen schade geleden, dus geen grond voor aanklacht.
– Nergens in de wet of Grondwet, wordt over “gevoelens” gesproken.
– Nergens in de wet of Grondwet, wordt over “intolerantie” gesproken.
– Onze politici hebben toch ooit – foutief ! – verzonnen, dat rechters niet aan de Grondwet mogen toetsen ? Wat doet deze rechtbank dan ?
In juridisch opzicht: die “aangiftes” deugen niet, de “aanklacht” deugt niet, de zittingen deugen inhoudelijk niet, de rechtbank doet tegenstrijdige uitspraken, de rechtbank
handhaaft niet de eenduidige rechts-zekerheid, enz, enz, enz.
Wat een blamage, wat een zooitje ……….
[ Alleen op DEZE manier, met een gecorrumpeerde rechtspraak en een gecorrumpeerd
media-bestel, kunnen types als Rutte, Samsom, Pechtold, Klaver c.s. aan de
macht blijven.]
Correctie: rechters zouden EEN WET, niet aan de Grondwet mogen toetsen.
Maar het lijkt er hier sterk op, dat deze rechters dat wel proberen.