In 1968 was ik na schooltijd heel wat uren bezig met een pentekening op A2-formaat, waarvan u hierboven een deel ziet afgebeeld. Toen ik hem weer te voorschijn haalde, viel mijn oog op de vlaggen op het toen nog wat futuristisch ogende gebouw, en ik dacht aan de lijsttrekker van de sociaaldemocraten bij de verkiezingen voor EP2019 in mei.

En daardoor aan mijn eigen miskleunen. Van kort en van lang geleden.Ik ga een beetje anders om met mijn miskleunen dan andere mensen. Met name in vergelijking dan met veel ‘staatsmannen’ en -vrouwen en verwante types. Zo beweer ik wel eens dat ik win in elk debat. Dat klinkt misschien arrogant, maar is eigenlijk juist nogal braaf. Ik win namelijk niet elk debat, maar als ik een fout maak of een debat ‘verlies’, leer ik daarvan. En win daarmee dus toch ook, al is het dan op een andere manier.

Theedrinken in Taliban contreien
De grootste miskleun op mijn oude weblog islamofobie.nl [1] stamt van 2011. Het betrof een vergelijking van twee notoire theedrinkers: de ene de verschrikkelijke Amsterdamse burgemeester Job Cohen [2] – en in het verlengde daarvan eigenlijk de hele PvdA –, de ander de Amerikaanse meneer Mortenson. Deze niet onverdienstelijke bergbeklimmer verbleef enige tijd in een dun bevolkt deel van Pakistan, schreef daarna het boek Three Cups of Tea, en zette, mede door handig gebruik te maken van het doorslaande succes van dat fantastische boek, een liefdadigheidsorganisatie op (CAI). Die organisatie ging scholen opzetten in Pakistan, met name scholen voor meisjes.

Helaas bleek het boek ‘fantastisch’ in meerdere betekenissen van dat woord. Door het televisieprogramma 60 minutes en door de auteur Jon Krakauer werd het bedrog van de man genadeloos ontmaskerd. Mortenson was wel in Pakistan geweest, maar het grootste deel van wat hij geschreven had, had hij uit zijn duim gezogen of heel sterk verdraaid. En ik was dus zéér lovend geweest over zijn boek. Zozeer zelfs dat ik een aantal door mij hoog gewaardeerde motieven en overwegingen op de man projecteerde.

Achteraf gezien baal ik ervan dat deze buitengewoon doortrapte figuur had weten in te spelen op mijn (soms te grote) verlangen naar sprankjes hoop. Nu ik nog eens mijn exemplaar van ’s mans boek doorblader, lees ik trouwens best veel kritische opmerkingen en vragen in de kantlijn. Op heel wat plaatsen schreef ik: ‘bweh’.

Ik had me destijds nog te weinig verdiept in de – in verband met de beoordeling van de leer van Mohammed, uiterst leerzame – kwestie van de verhouding tussen Soennieten en Sjiieten. Als ik nu weer een vergelijkbaar boek zou lezen, zou ik gealarmeerd worden door een van de foto’s in het midden van het boek. Door het onderschrift dan met name:

Seyed Abbas, supreme leader (!) of northern Pakistan’s Shia, and key supporter of Mortenson’s mission.

Een razend slimme en behoorlijk goed geïnformeerde kerel, die Mortenson. Een pathologische leugenaar en iemand die daadwerkelijk een organisatie wist op te zetten die ook wel goede zaken realiseerde. Mogelijk is Mortenson er nog steeds van overtuigd dat hij loog voor een goed doel. En dat aan wie actief is voor ‘het goede doel’, verder geen eisen moeten worden gesteld met betrekking tot integriteit (je ziet dat vaker). En omdat hij zo goed bezig was en is, en in het verleden zelfs wel eens ontberingen heeft doorstaan, verdient hij het zelfs dat hij nu heel riant kan leven…

Geruststellend of verontrustend?
Ik wil deze miskleun van mezelf niet goedpraten door erop te wijzen dat wereldwijd miljoenen andere mensen er ook in trapten en dat hij toegejuicht werd in tal van grote media. Even dacht ik dat mijn miskleun minder beschamend was omdat ook het Amerikaanse leger hem op een platform hees. De andere kant daarvan is echter dat het Amerikaanse leger er ook in trapte!

Uitzonderlijk verontrustend.

Niet omdat Mortenson zo op onfrisse wijze geld wist in te zamelen voor zijn organisatie en hemzelf, maar omdat het om de veiligheid ging. Mortenson loog in zijn boek dat hij enige tijd de gevangene was geweest van de Taliban, en op basis daarvan adviseerde hij de Amerikaanse overheid dus over hoe om te gaan met die Taliban… Tot ruimschoots ná 9-11.

Mijn grootste miskleun
Ook hier op VoL maakte ik enige tijd geleden een fout. Die had betrekking op het klimaatdossier. Ik maakte een fout met de termen ‘arctic’ en ‘antarctic’, een fout waar ik nota bene een jaar eerder zelf nog in een lang en doorwrocht stuk voor gewaarschuwd had. Ik heb het stuk met die fout erin, vanzelfsprekend op VoL laten staan, en vervolgens geschreven óver die fout.

Die fout was pijnlijk, maar bij lange na niet mijn grootste en meest leerzame politieke miskleun die ik ooit maakte. Die maakte ik 42 jaar geleden. Ik was al enige tijd lid van de partij ‘PSP’: een voorloper van het huidige GroenLinks. Ik woonde in Delft en de bijeenkomst die in het teken stond van de naderende verkiezingen, vond plaats in Pijnacker, een dorp 4 kilometer verderop. Ik bekritiseerde de hoge militair, later VVD-kamerlid, meneer Blaauw, over foute praktijken van de NAVO. Partijgenoten vonden dat ik dat goed deed. Blaauw vroeg me of ik eigenlijk wel wist wat de aanleiding geweest was voor de oprichting van die organisatie en ik ging door de grond. Ik wist dat inderdaad niet. Ik wist aanzienlijk meer van de Tweede Wereldoorlog zelf, dan van het IJzeren Gordijn en wat er verder vanaf 1945 gebeurde, waaronder die communistische machtsovername in Tsjecho-Slowakije.

Een andere Europese vlag
En daarmee keer ik terug naar de Warschau-pact bezetting van Tsjecho-Slowakije twintig jaar later en op oorlogshitser Frans Timmermans.

• De man van: “culturele diversiteit of oorlog“.
• De man die de plaatselijke bevolking in de buurt van de plek in Oekraïne waar de MH17 neerstortte, van letterlijke lijkenpikkerij beschuldigde.
• De gevaarlijke populist die in navolging van de hetze van de Amerikaanse Democraten tegen Trump, over Nigel Farage beweerde dat “Putin diens beste vriend was“.
• De man die hoopt Juncker op te volgen als voorzitter van de Europese Commissie en die, gesteund door de meerderheid in het Europese Parlement, de klinkklare nonsens blijft herhalen over de EU – niet de NAVO of de voorlopers van de EU – als de kracht die sinds 1945 voor vrede in Europa gezorgd zou hebben.
• De man die beruchte voorspellingen deed over de zeespiegelstijging.
• De man die muurvast koerst, niet op samenwerking van landen in Europa, maar op overdragen van soevereiniteit naar een groter verband. Een ‘groter verband’ dat in het denkraam van de meerderheid der beroepspolitici identiek is met een ‘democratischer verband’.

Waarom moest ik juist aan deze onaangename man denken toen ik terugdacht aan de vlaggen die ik in 1968 op dat gebouw plaatste? (Afgezien natuurlijk van het banale feit dat die knaap dezelfde voornaam heeft als ik). De huidige EU-vlag staat bij uitstek symbool voor het opzettelijk zaaien van verwarring over EU versus Europa. Het voortdurend spreken over Europa wanneer de EU bedoeld wordt.

Die vlag met die gele sterren is niet van de EU. Hij werd ingevoerd als vlag van de Raad van Europa waaronder ook die vermaledijde Commissie voor de Rechten van de Mens uit voortkomt, waar ik recent drie artikelen aan wijdde. De vlag die ik in 1968 tekende was niet de vlag van de EU of van voorloper EEG of nog oudere voorloper EGKS, maar van de Europese Beweging: een club die niet stond voor samengaan maar voor samenwerking. Hoe groot de uitdaging is waar wij vandaag de dag voor staan, dringt pijnlijk door wanneer je leest dat die nazaten van die beweging ook die E-vlag hebben opgegeven ten gunste van die vlag met gele sterren …

Als vroeg-oude scholier zag ik Europese samenwerking als vanzelfsprekende tegenpool van het onderdrukkende communisme. (Later trapte ik in heel wat linkse valkuilen, die toen overigens niet alleen véél minder diep waren dan nu, maar waar toen het partijkartel nog niet en bloc in belandde en eendrachtig verder groef).

De gevaarlijke gek Timmermans verlangt terug naar Koude Oorlogsverhoudingen. Ook al bestaat het Warschaupact niet meer, ook al bestaat de Sovjet-Unie niet meer en ook al is Rusland sinds 1996 lid van diezelfde Raad van Europa die was opgezet als onderdeel van de dam tegen dat oprukkende communisme…

---

1. Ik lanceerde dat weblog tegelijk met de publicatie van mijn boek Islamofobie? Vandaar die naam. In de loop van dit kalenderjaar gaat dat weblog uit de lucht.
2. In mijn boek Islamofobie? had ik Cohen al de ‘wellicht minst integere politicus van Nederland genoemd.
   De recent overleden Toon Kasdorp bracht me op het spoor van het absurde, door Cohen geïntroduceerde concept ‘compenserende neutraliteit‘: godsdiensten van zielige mensen moeten gesteund worden.