Alleen de nabestaanden hebben nu nog levenslang
Gisteravond had Pauw iemand te gast van wie de ouders vermoord waren door een stel roofmoordenaars. Die hoogst gevaarlijke moordenaars zouden als gevolg van de humanistische opvattingen van een Europese rechter op termijn weer op straat komen te staan.
Levenslang betekende in Nederland altijd dat een veroordeelde tot zijn dood in de cel zat en dat staat, aldus het Assense vonnis, „op gespannen voet” met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Ontbreekt enig perspectief op vrijlating, dan vindt het Hof in Straatsburg, waarop Assen zich nu beroept, levenslang geen menswaardige straf. Veroordeelden hebben volgens dat Hof recht op hoop.
Waarom hebben meervoudige moordenaars recht op hoop en de nabestaanden van hun slachtoffers niet? Omdat we de doodstraf hebben afgeschaft. Nederland kent sindsdien voor dit soort multipele moorden de levenslange gevangenisstraf, maar rechters vinden nu dat dit de veroordeelde te weinig kansen biedt om te resocialiseren. Het gekke is dat al heel lang vast staat dat doorgewinterde criminelen zoals deze helemaal niet resocialiseren, ongeacht alle pogingen van de reclassering en ongeacht de duur van de straf.
Amerikaans onderzoek heeft uitgewezen dat het allemaal niet uitmaakt. Meestal wil men met zo ´n onderzoek aantonen dat lang straffen niet helpt, maar het enige wat het werkelijk aantoont is dat er niet zoiets is als ´resocialisatie´ van beroepscriminelen. Resocialisatie is, anders dan deze rechters beweren, ook helemaal het doel niet van de straf. Het doel is om de gemeenschap duidelijk te maken dat de belangrijkste normen van de samenleving wel degelijk gehandhaafd worden.
Het staat voor 100% vast dat de enige straf die in dit opzicht wel werkt de doodstraf is en die is zo in strijd met de humanistische uitgangspunten dat hij hier niet langer bestaat. Een Europees land dat de doodstraf weer in zou voeren zou de EU moeten verlaten.
Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp
Nooit gedacht dat ik ooit iets zou gaan voelen voor de mogelijkheid van de doodstraf.
=
Om te beginnen > NEXIT
De laatste zin bevat een van de vele bewijzen dat het EU-project een onding is. Ieder land moet nl op eigen gelegenheid kunnen uitmaken of het de doodstraf wel of niet wenst te houden, af te schaffen dan wel te herinvoeren. Maar het Europese project staat bol van de politiek-correcte onzin, over de doodstraf en over tal van andere ‘do’s and don’ts”. Het is groepsdwang van de ergste soort.
Wij hebben de doodstraf net zo min afgeschaft als de slavernij. Dat dat allemaal wat gevoelig ligt is de reden dat politici er om het hardst om liegen en ons bezweren dat we in verdragen met andere landen beloofd hebben dat niet meer te doen.
Gek. Als ik over straat loop kom ik heel wat vrouwen tegen met kopvodden op d’r hoofd. Nog los van de overige politieke statements die daarmee gemaakt worden betekent dit dus dat zo’n vrouw niet vrij is maar dat zij een eigenaar heeft. En dat zij het ook wel prima vind dat als haar dochters een vrijage zouden hebben met iemand als ik dat zij daarvoor ter dood gebracht kunnen worden.
In onze wet is de doodstraf voorbehouden voor in tijden van oorlog. Daar hebben onze politici met het ondertekenen van het verdrag van Lissabon nog even fijntjes tijden van “sociaal oproer” aan toegevoegd. Wat “sociaal oproer” precies is dat is -uiteraard- nergens gespecificeerd, maar ga er maar vanuit dat de heren politici eronder verstaan een situatie waarin de massa de socialistische heilstaat waar we in gefrommeld worden niet meer pikken.
Ik ben ook wel een voorstander van de doodstraf in het gewone strafrecht, da’s een stuk humaner en goedkoper als levenslang. Mooist is nog de Amerikaanse situatie. Daar kun je in sommige staten de doodstraf krijgen, maar als je ertoe veroordeeld wordt dan mag je eerst nog een jaar of twintig in hoger beroep en cassatie en zo. Dan kun je alvast een beetje wennen aan het idee.