De apartheid in Zuid-Afrika is onder zware druk van een aantal Europese landen afgeschaft. Dat heeft tot gevolg gehad dat honderdduizend boeren zijn opgestapt en vertrokken naar Australië of Canada en dat het ANC de macht in handen heeft gekregen.

Dat was in overeenstemming met de progressieve ideologie die in de tweede helft van de vorige eeuw dominant was in Europa. En laten we eerlijk zijn, die apartheid, waardoor mensen op grond van hun huidskleur of hun afkomst als minderwaardig werden aangemerkt had ook iets lugubers. Eigenlijk nog niet eens zo zeer omdat de blanken zo op de zwarten neerkeken maar omdat de zwarten zelf dat ook deden.

Ik herinner me hoe ik ooit op weg was van Johannesburg naar Nelspruit en daar op een eenzaam stuk een oude man tegen kwam. Ik stopte en vroeg hem waar hij naar toe ging en of hij mee wilde rijden. Hij keek wat schuw en wilde pas instappen toen ik aan bleef dringen. Maar hij zat zo ver mogelijk van me af en weigerde om me aan te kijken, zodat ik na een paar kilometer maar stopte en hem er weer uit liet. Nog nooit meegemaakt dat iemand zo bang voor me was en ik had daar naar mijn mening helemaal geen aanleiding toe gegeven.

In Johannesburg, waar veel mensen woonden die pas een of twee generaties in Zuid Afrika waren, was de apartheid veel minder persoonlijk dan op het platteland, maar ook daar waren de woonwijken strikt gescheiden en van een samenleving tussen de twee bevolkingsgroepen was geen sprake.

Dat daar een einde aan kwam was prima, maar de manier waarop dat is gegaan liet veel te wensen over. We hebben er hier in Europa niet zo veel over te horen gekregen maar de welvaart, met name ook voor de gewone zwarte bewoners van het land is catastrofaal gedaald. De apartheid was in strijd met onze progressieve uitgangspunten, maar Zuid-Afrika was wel een rechtsstaat en voor de minder bedeelde zwarten werd veel beter gezorgd dan dat later gebeurde door het ANC.

Wat had horen te gebeuren is dat mensen in de top van de samenleving zouden zijn opgenomen op grond van hun opvoeding en competenties in plaats van hun huidskleur en dat alle inspanningen waren gericht op scholing en beschaving van de gewone bevolking. Democratie in de zin van one man one vote had dan honderd jaar later kunnen komen en intussen was iedereen daar veel happier geweest dan nu het geval is.

Het ANC is een kwaadaardige organisatie en wie denkt dat dit alleen geld voor Zuma en zijn corrupte kliek die verkijkt zich behoorlijk.

---

Dit artikel over Zuid Afrika verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp.

Meer van Toon Kasdorp vindt u hier.