DE WERELD NU

Vrouwenarbeid – enige harde noten

Vrouwenarbeid

De aanwezigen op het World Economic Forum in Davos zijn voor 80% man, het bedienend personeel niet meegerekend. Vrouwenarbeid is er geen issue.

De aanwezigen bij het WEF zijn een goede doorsnede van de maatschappelijke elite in Europa en Amerika, zij het dat de vrouwen er iets oververtegenwoordigd zijn. Het is nu eenmaal mode om mannen en vrouwen als gelijkwaardig te zien. Dat betekent niet dat ze ook 50/50 vertegenwoordigd zijn in maatschappelijke functies, met name niet in het bedrijfsleven, want daar wordt naar prestaties gekeken en speelt de ideologie een ondergeschikte tol. Aan de top is het percentage vrouwen geen 50 en ook geen 20, maar we zouden met zijn allen graag willen dat het zo was.

Vrouwen zijn gemiddeld niet minder intelligent of minder begaafd dan mannen. Maar er zijn een paar redenen waarom het percentage vrouwen bij de mensen aan de top een stuk kleiner is dan je op grond daarvan zou verwachten. In de eerste plaats is begaafdheid onder mannen anders verdeeld dan onder vrouwen. Er zijn meer domme maar ook meer super intelligente mannen dan vrouwen. Kijk je bijvoorbeeld naar de Nobelprijswinnaars in de exacte vakken dan zie je daar praktisch geen vrouwen bij.

En vrouwen zorgen in de periode dat er beslist wordt hoe ver iemand het gaat brengen in zijn of haar carrière voor hun kinderen en voor het huisgezin. En daarmee samenhangend zijn vrouwen ook als regel minder ambitieus dan mannen.

In Nederland is het aantal vrouwen dat in deeltijd werkt veel groter dan het aantal mannen. Dat lijkt in overeenstemming met hun aanleg en ambitie maar dat is toch weer specifiek Nederlands. In Amerika kennen ze het verschijnsel deeltijd niet of nauwelijks en daar is het percentage vrouwen aan de top iets hoger, maar niet eens spectaculair veel hoger. Het betekent wel dat vrouwen daar harder werken dan mannen, want de gedachte dat daar het werk in het huishouden eerlijk tussen de echtelieden verdeeld zou zijn is een misvatting.

Persoonlijk denk ik dat het Nederlandse systeem van deeltijdbanen voor vrouwen met kinderen beter is dan het Amerikaanse. Niet alleen omdat dit de vrouwen een prettiger leven bezorgt maar ook omdat het voor de kinderen veel beter is dat zij bij hun moeder op de eerste plaats komen.

Ook voor wat oudere mannen zou het eigenlijk veel beter zijn om niet abrupt met pensioen te gaan als ze ergens in de zestig zijn, maar om vanaf die leeftijd wat minder te gaan werken. Ik heb dat zelf gedaan. Ik ben nu achter in de zeventig en werk nog steeds, maar voor mijn plezier en niet omdat het moet. Dat kan natuurlijk niet in alle soorten banen maar het zou toch op veel grotere schaal kunnen dan nu het geval is, denk ik.

Maar om een of andere reden is dat geen onderwerp dat erg veel aandacht krijgt.


Dit artikel over het vrouwenarbeid verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp

Meer van Toon Kasdorp vindt u hier.

1 reactie

  1. Yukio schreef:

    Grofweg gesteld is de breinbedrading bij de geslachten zodanig dat vrouwen meer empathisch gericht zijn en mannen meer affiniteit hebben met het begrijpen en bouwen van systemen. Vooral hormoononderzoek bevestigt deze theorie: testosteron bevordert de ‘spatial systemizing’ en vervrouwelijkende hormonen bevorderen empathiserend gedrag. Bepaalde hormonale ziekten confirmeren deze effecten. Het testosteron effect is bijvoorbeeld waarneembaar bij ‘congenitale adrenale hyperplasia’ (ook wel het ‘androgene insensitiviteitssyndroom’). Zie evenwel ook bepaalde neurogene ziekten (onder andere Asperger) voor overeenkomstige conclusies.
    Dit verklaart de song van James Brown: ‘It’s a man’s world (but it would be nothing without a women or a girl)’
    Of Nietzsche’s: ‘De man is een strijder en de vrouw moet hem verkwikken’