Het beleid ten aanzien van studenten bij Nederlandse universiteiten is ietwat schizofreen, constateerde Toon Kasdorp.

Sander van Walsum vindt dat de RUU haar doel om minder afzwaaiers onder haar studenten te krijgen simpeler kan bereiken dan door de toelatingstest waartoe besloten werd. Gewoon de studenten van te voren laten weten wat er van ze wordt verwacht en daar dan ook naar handelen. Maak de opleiding maar goed en moeilijk genoeg, dan vallen de kneuzen vanzelf wel af, is zijn standpunt.

Dat was nu precies wat Utrecht wilde voorkomen, dat kneuzen aan een studie beginnen en dan vervolgens afvallen. Iedereen toelaten en dan maar afwachten tot ze weer verdwijnen omdat ze geen zin meer hebben of omdat het te moeilijk is, dat is eigenlijk precies wat nu gebeurt[1]. Dat is niet alleen onaangenaam voor de betrokkenen en voor de andere studenten die geremd worden door de aanwezigheid van ongeïnteresseerden en onbekwamen. Het is voor de universiteit ook een duur proces.

Eigenlijk zou een toelatingsexamen zoals Utrecht dat wil onderdeel horen te zijn van de centrale eindexamens bij het voorbereidend hoger onderwijs. Als die landelijk zo worden georganiseerd dat de bul van iedere middelbare school een vergelijkbare waarde heeft, moet het niet zo moeilijk zijn de gemotiveerdheid voor specifieke studies als onderdeel aan zo’n examen toe te voegen. Als dat zou impliceren dat de universiteiten een werkzaam aandeel krijgen in het afnemen van eindexamens, zoals dat ook vroeger het geval was, toen zij de gecommitteerden leverden, dan is dat als een vooruitgang te beschouwen

---

1. De schizofrenie hiervan wordt veroorzaakt door het beleid van universitaire financiering door de Nederlandse overheid. Instellingen worden afgerekend op aantallen studenten, en de mate waarin die studenten succes hebben. (Noot redactie VoL)

---

Dit artikel over Universiteiten verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp.

Meer van Toon Kasdorp vindt u hier.