De Amerikaanse president Trump heeft moslims reizen naar Amerika per vliegtuig uit zeven moslimlanden verboden. Maar hoe vreemd was dat idee?

Dat verbod is prompt en in twee instanties door de rechter in de VS opgeschort, maar het Supreme Court staat het in een gewijzigde versie toe. Passagiers uit Tsjaad, Syrië, Jemen, Somalië, Iran en Libië worden in Amerika niet toegelaten, tenzij ze de moeite nemen om via een ander land binnen te komen.

In Parijs heeft Trump vervolgens – tot grote verontwaardiging van Nederland en de Parijse burgemeester – het klimaatakkoord opgezegd. Trump is de enige mens op de wereld die niet van Parijs houdt, reageerde de burgemeester. Maar daar vergist hij zich in. Ik ken best veel mensen, waaronder ikzelf, die ook niet van Parijs houden en die bijvoorbeeld vinden dat men Haussmann niet zo rücksichtslos zijn gang had moeten laten gaan. Maar daar gaat het nu niet over.

Vind ik ook dat het een goed idee is om de instroom van moslims in Europa te stoppen en dat we, als dat kan, die volksverhuizing terug zouden moeten draaien?

Ik ben me ervan bewust dat we het hierbij over een culturele revolutie hebben. Je kunt niet tegelijk een wereldgodsdienst op de zwarte lijst zetten en het humanisme in Europa en de VS overeind houden. Wie heilig gelooft in de mensenrechten kan iemand niet anders behandelen louter en alleen omdat hij een godsdienst aanhangt waar hij bezwaren tegen heeft. Bovendien ken ik nog al wat moslims die ik niet zou willen missen. Privé dan, mensen die U waarschijnlijk niet zult kennen, maar ook publieke figuren zoals Aboetaleb, die ik een aanwinst vind voor ons land en zoals hij zijn er nog wel meer.

Maar ik vind wel dat je twee dingen uit elkaar moet zien te houden. Individuele moslims en moslims als groep, met een daarbij behorende cultuur die sinds de dertiende eeuw in hoofdzaak oorlog en ellende heeft veroorzaakt op de wereld, een cultuur met weinig positieve aspecten. Een cultuur die zijn positieve aspecten trouwens vroeger wel gehad heeft, zodat je toch voorzichtig moet zijn met daar pauschal over te oordelen. Het is mijn voorlopige mening dat veel van de tekortkomingen van de Arabische samenleving te maken hebben met hun reactie op de westerse samenleving die de hunne de laatste twee eeuwen overvleugeld heeft. Verder moet je moslims zien als individuen die je los van hun geloof kunt beoordelen en die naar mijn ervaring helemaal niet zoveel van christenen en humanisten verschillen.

In mijn werkzame leven, in de vorige eeuw, kwam ik regelmatig in Israël, onder andere in Haifa, waar, zoals U misschien weet, nogal wat moslims leven. Ik merkte dat ik na verloop van tijd een voorkeur kreeg voor moslim restaurants met beleefde Arabische in plaats van schreeuwende Israëlisch buren naast me. En dat ik, als ik Galilea binnen reed, Arabische dorpen een stuk aangenamer voor het oog vond dan de Israëlische. Ik herinner me hoe ik ooit mijn auto heb stil gezet aan de kant van de weg om te kijken naar een paar Arabische vrouwen die beneden bij de rivier bezig waren de was te doen. Die pratende en lachende vrouwen waren een eleganter en aantrekkelijker gezicht dan een winkelstraat in Haifa of Tel Aviv.

Dat neemt niet weg dat alle geweld in het Midden Oosten zijn ontstaan vindt bij de Arabieren en dat Israëli’s, als ze weer eens aangevallen worden door hun buren, op geen stukken na zoveel slachtoffers maken als Arabieren onderling.

In Europa is na de Renaissance een nieuw en beter soort samenleving ontstaan, maar de Arabische landen zijn in de Middeleeuwen blijven steken. Zij gebruiken wel veel van de intellectuele en industriële producten uit de westerse samenleving, maar als gemeenschap hebben ze zelf eigenlijk al eeuwen lang geen bijdrage geleverd aan de globale samenleving.

Ik denk dat het voor de moslims heel goed zou zijn als het westen zich uit het Midden Oosten zou terug trekken, een corridor zou instellen rond de grenzen en ieder verkeer met dat gebied, ook via de satelliet, op zou schorten voor een periode van honderd jaar. Daarin zouden de moslims dan zelf moeten zorgen voor hun levensonderhoud en hun samenleving moeten aanpassen aan hun behoeften. Na afloop zouden we dan met een heel ander soort islam te maken hebben en dat zou waarschijnlijk voor iedereen een zegen zijn.

---

Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp

Meer over dit onderwerp vindt u hier.