Het christendom als cultuur versus immigratie
Integratie en inclusiviteit gaan niet samen met multiculturalisme, zo blijkt in de praktijk. Het christendom als cultuur vermijdt grote botsingen, maar dekt dat niet teveel toe?
Integratie en inclusiviteit gaan niet samen met multiculturalisme, zo blijkt in de praktijk. Het christendom als cultuur vermijdt grote botsingen, maar dekt dat niet teveel toe?
De zucht naar bevrediging van de eigen geërfde schuldgevoelens is ongeveer het enige harde bewijs dat historica Hoek inbrengt in het racisme debat.
In Denemarken heeft een minister vorige week het ondenkbare geconstateerd: er is een probleem met de immigranten uit het Midden Oosten, speciaal met de moslimvariëteit.
Integratie is een kwestie van attitude die verdampt in een leefomgeving die haar vijandig is gezind. De overheid zelf is daar schuldig aan.
Presentator en filmmaker Ajoud El Miloudi komt met een serie over criminele allochtone jongeren en hoe bij hen de integratie verloopt.
Met de integratie en assimilatie heeft de overheid het al laten zitten. En dat was helaas pas het begin van het overheidsfalen.
De Volkskrant vindt ons niet progressief genoeg. Maartje Bakker schreef in de Volkskrant[1] een uitgebreid artikel over immigratie en integratie, waarin ze een reeks deskundigen van progressieve huize interviewt of citeert.