Tags: feminisme

feminisme, Vrouwenquota

Vrouwenquota en de achterstelling van vrouwen

Vrouwenquota in de hogere echelons van het bedrijfsleven, wat moeten we er mee, en vooral: ‘waarom?’, vroeg Toon Kasdorp zich af.

Bedreigingen, eenheid van prijs, een land van deugers, Academisch tuig, Stalinisme, Duitsland, Applestore overval, Olympische Spelen, Rechters, wereldregering, Oekraïne, Therapeutenangst, Qatar, Cultuur en politiek, Onveilig, basis, Politiek, Zwart, Overlast, Vrouwen en kinderen

Feminisme en de misogynie van rechts èn links

Het feminisme heeft het maar zwaar, op dit moment. Van links en rechts wordt aan haar verworvenehden geknabbeld, zonder dat men veel verweer geeft.

antifeministische beweging, feminisme, Naomi Ellemers

Feminisme is zelf extreemrechts geworden

Alexander van Gouwen ageert in dit essay tegen de teleurstellende ontwikkeling dat feminisme om linkspolitieke redenen degenereert.

NL2021

Bent u daar nog, mevrouw Ploumen? (2) – Aangaande Qatar en Lale

De houding van politieke partijen ten opzichte van mensenrechten wereldwijd kan op veel manieren functioneren als maatstaf. De nieuwe leider van de Partij van de Arbeid is dol op mensen in nood in het...

FvD, koloniale geschiedenis. links lullen rechts vullen

Links lullen rechts vullen -I- Mary de Gaay Fortman

In het kader van ‘links lullen rechts vullen’, een artikel over de advocate Mary de Gaay Fortman (1965), die feminisme meent te propageren.

Canada

Paradijs Canada? VPRO’s Emy Koopman slaat plank mis

Presentatrice en schrijfster Emy Koopman is voor de VPRO naar Canada getrokken om uit te zoeken hoe het komt dat er zoveel spanningen bestaan tussen mannen en vrouwen.

Bedreigingen, eenheid van prijs, een land van deugers, Academisch tuig, Stalinisme, Duitsland, Applestore overval, Olympische Spelen, Rechters, wereldregering, Oekraïne, Therapeutenangst, Qatar, Cultuur en politiek, Onveilig, basis, Politiek, Zwart, Overlast, Vrouwen en kinderen

Collectivistisch links – kwaadaardig èn dom

Dat collectivistisch links als term bijna een pleonasme is – voor schrijvers als Orwell en Hayek was het zelfs identiek – beseffen te weinig mensen.