Over conflicten als Syrië wordt nooit objectief bericht. De publieke opinie of de pers kiest een van beide kanten en bericht dan vanuit dat gekozen standpunt.

Meestal is dat de kant van de zwakste of wat als de zwakste wordt gezien.

In Syrië zijn de Alawieten aan de macht, of de Ba’athpartij, afhankelijk van hoe je het formuleert. In feite is het een coterie rond de familie Assad die het voor het zeggen heeft en misschien is Bashar, de president, wel niet de machtigste uit zijn groep. Zijn broer Maher die zo impopulair is dat hij zijn vader niet kon opvolgen, heeft het commando over de veiligheidstroepen, die tegen de opstandelingen worden ingezet.

Wie wel tevreden zijn met het regime zijn de Syrische minderheden. Die vinden het allesbehalve een prettig vooruitzicht als straks de Soennieten daar aan de macht zouden komen. De Soennieten heersen in de rest van de Arabische landen, behalve dan tegenwoordig in Irak, waar er een soort evenwicht is tussen Sjiieten en Soennieten, dat er door de Amerikanen is gecreëerd.

De Syrische cultuur is Arabisch, dat wil zeggen: gewelddadig. Niet alleen tegenover de joden maar ook onder elkaar. En al beschikt de regering over meer en betere middelen, de opstandelingen doen in gewelddadigheid niet voor de Assad aanhang onder. Of de Syrische controle op de buitenlandse pers in het belang van de regering is of in het belang van die pers zelf of misschien van allebei of geen van twee is niet duidelijk.

Syrië is in elk geval gevaarlijk terrein voor journalisten. Er komt weinig betrouwbare informatie naar buiten, met name niet over de buitenlandse steun aan de opstandelingen. Het ligt voor de hand dat Erdogan en zijn Soennitische islamisten de opstand steunen, maar ze zitten ook met het probleem van de Koerden, die niet alleen in Turkije maar ook in Syrië een minderheid vormen en die onder meer in het grensgebied tussen de twee landen wonen. Minderheden in Syrië steunen de opstand niet en de Koerden, die zelf dan ook weer Soennieten zijn, steunen de Turken niet, of de vrienden van de Turken.

---

Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp

Ons dossier over Syrië, en dat van de Turkse invasie in 2019 met een apart VoL-dossier vindt u onder de links.