Spiegelethiek
Op de internet site van Der Spiegel stond te lezen dat men in Brussel ontevreden was over een veto dat Nederland had uitgesproken over een ontwerptekst voor een Europees standpunt inzake de gevangenenruil tussen Hamas en Israël.
Nog ontevredener was men over de Duitse reactie om de Nederlandse wijzigingsvoorstellen te accepteren. Maar die Duitse houding werd gelukkig niet door meer Europees gezinde landen zoals bijvoorbeeld Roemenië overgenomen. Aldus der Spiegel. Maar uiteindelijk werd er helemaal geen Europees standpunt ingenomen en dat lijkt me persoonlijk wel een goede afloop. Niemand schiet met zo’n Europees standpunt iets op.
Dat Nederland het concept in Israëlische richting wilde gaan bijbuigen werd door de Spiegel bij monde van haar Europese correspondenten verklaard doordat de e.t. Nederlandse minister van buitenlandse zaken joods was en zijn vrouw een Israëlische.
Ik weet vrij zeker dat een Nederlandse minister van buitenlandse zaken in zulke gevallen zijn kabinetscollega’s raadpleegt, in elk geval het kernkabinet. Als er vanuit Nederlands standpunt iets mis geweest was met die tekstverbeteringen dan had het kabinet daar wel wat aan gedaan.
Hoe dan ook, ik ben geen Israëliër en geen jood, maar ik hou helemaal niet van die Europese evenwichtspolitiek tussen terroristen en hun slachtoffers. De vrijgelaten ontvoerde soldaat had niets op zijn geweten en de ruim duizend vrijgelaten Palestijnen waren verdachten en veroordeelden van terreuraanslagen.
Sommige journalisten en politici menen dat het vermoorden van onschuldigen geoorloofd is, mits voor een goed doel. Hun ethiek deel ik niet, maar in uitzonderingsgevallen, zoals bij Van Agt, blijf ik geloven in een soort subjectieve goede trouw. Voor Van Agt heb ik altijd een zwak gehad. Als die zich in zijn gebeeldhouwde Nederlands uitdrukt amuseert dat mij, maar serieus nemen kan ik hem moeilijk.
Vroeger al niet toen hij zich staande moest houden tegenover zijn vicepremier Den Uijl en nog steeds niet toen hij later in Nederland samen met mevrouw Duisenberg de Palestijnse zaak op zijn schouders had genomen. Maar toch, als ik wel een jood zou zijn en het was nog oorlog dan zou ik geloof ik liever bij Van Agt onderduiken dan bij de meeste andere politici..
Eerder verschenen op het Blog van Toom Kasdorp
Heel goed artikel.
De formulering: ” die EU-evenwichtspolitiek tussen terroristen en hun slachtoffers” is een om te onthouden: het drukt de kern uit.
Gelukkig is er in deze, geen “EU” standpunt tot stand gekomen. Waar bemoeien ze zich mee?
Israel is een democratische rechtstaat; en verdient Westerse steun en samenwerking.
Het is opvallend, dat die on-democratische “EU” zelden / nooit grondige kritiek uit op
islamitische dictaturen als Saudi-Arabia, Turkije, Iran, Qatar, enz, enz, enz.
De persoon Van Agt kan ik niet beoordelen [ -hoewel ? ], maar zijn politieke bemoeienissen met het Arabisch-Israelische conflict, zijn ronduit eenzijdig, vooringenomen, inconsequent en daarom schijnheilig en abject te noemen.
Wat hij doet, is onverantwoordelijk en daardoor gevaarlijk.
Cool Pete,
Maar zijn politieke bemoeienissen met het Arabisch-Israelische conflict, zijn ronduit eenzijdig, vooringenomen, inconsequent en daarom schijnheilig en abject te noemen.
Wat hij doet, is onverantwoordelijk en daardoor gevaarlijk.
Helemaal mee eens.
Hoe iemand voor van Agt een zwak kan hebben en hem amusant vindt is voor mij een raadsel.
IK heb eens een lange fietstocht met de man gemaakt en bewaar daar heel plezierige herinneringen aan. Hij is aangenaam en onderhoudend gezelschap, zoals wel meer mensen met wie ik het politiek helemaal niet eens ben.